Ελάτε να διαβάσουμε δηλώσεις, άρθρα κτλ για την οικονομική κρίση και να τα σχολιάσουμε. Οι παρενθέσεις είναι δικοί μου σχολιασμοί. Περιμένω και τους δικούς σας :
"Είναι δύσκολες εποχές για όλη την κοινωνία. Με έχει επηρεάσει πάρα πολύ (η οικονομική κρίση). Βιοποριστικά θα έλεγα ότι με έχει επηρεάσει ακραία, όπως άλλωστε τους περισσότερους Έλληνες. Ίσως έρθουν ακόμη χειρότερες ημέρες, αλλά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος (όλοι αυτο λένε, εχει γινει καραμέλα πια) Επίσης, σκέφτομαι ότι οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν περάσει πιο δύσκολες καταστάσεις όπως στην περίοδο του Μεσοπολέμου ή στον Εμφύλιο (πολύ πιο δύσκολες) Αισιοδοξώ ότι από αυτήν την κρίση θα γεννηθεί η δίψα για νέα πράγματα".
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Χάι
"Είμαι ικανοποιημένος. Παρά την κρίση. Γλιτώσαμε την άτακτη χρεοκοπία, την επιστροφή στη δραχμή, την ήττα σ' επίπεδο συμβολικό και ρεαλιστικό. Την αποπομπή από την Ευρώπη, το μεγάλο επίτευγμα, δηλαδή της Μεταπολίτευσης (λίγο το 'χεις;).
Επίσης, αντιληφθήκαμε οι πάντες, "αθώοι" και μη, ότι το πάρτι τελείωσε (νύχτα πάρτην τη σκέφτομαι ξανά, κάνει πάρτυ το χθες και με πονά - άσχετο). Όσοι έφαγαν έφαγαν. Και, δυστυχώς, άλλη μια αλήθεια-κέρδος για όσους επιμένουν ακόμη να σκέφτονται με το δικό τους μυαλό, και όχι με τον αυτόματο πιλότο των κομμάτων ή τις κορόνες των ΜΜΕ, φάγανε πολλοί και φάγανε πολλά. Σε τρόπον ώστε η λοιμική ν' αγγίζει σχεδόν, και τον τελευταίο Έλληνα.
Είπαμε : στη σημερινή κρίση δεν υπάρχουν αθώοι. Όπως επίσης υπάρχουν κάποιοι - με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις - εξαιρετικά ένοχοι! Κι άλλα θετικά : Δε θα ξανακούσουμε ελπίζω ποτέ ξανά, τα ονόματα Παπανδρέου, Καραμανλής, Πάγκαλος, Παπουτσής, Πρωτόπαπας, Μειμαράκης, Αλογοσκούφης, Μανώλης, Κουλούρης, Παπακωνσταντίνου, Χρυσοχοίδης, Κατσέλη κτλ (καλά μην παίρνεις κι όρκο). Όλων αυτών, που δεν ήξεραν, δε διάβασαν, έπεσαν από τα σύννεφα και δε φέρουν ουδεμία ευθύνη, μπλα μπλα, ενώ διαχειρίστηκαν, - όπως διαχειρίστηκαν - τις τύχες του τόπου. Αν, μάλιστα, διαθέταμε ως λαός, λίγο περισσότερο πολιτικό τσαγανό, θα στέλναμε στα σπίτια τους διαπαντός και το Σαμαρά και το Βενιζέλο και τον Καρατζαφέρη (και τι να κρατήσουμε; Την Παπαρήγα και τον Τσίπρα;). Αλλά...χρειαζόμαστε δουλειά ακόμη.
Δεν απελπίζομαι. Η κρίση έχει και μια σωτήρια παιδαγωγική διάσταση. Μας κάνει καλύτερους και συνεπέστερους, θέλουμε δε θέλουμε. Λειτουργώντας ως συλλογική ψυχοθεραπεία σε ηγεσία και λαό. Εκτός κι αν φταίει η Τρόικα επειδή πληρώναμε δεκάδες χιλιάδες σε νεκρούς, επειδη οι ΔΕΚΟ παίρνουν επίδομα έγκαιρης προσέλευσης ή επειδή αριθμούμε περί τους 1.000.000 δημοσίους υπαλλήλους" (σίγουρα δε φταίει η Τρόικα).
Μάνος Στεφανίδης, 4 τροχοί, τεύχος 499
"Και τι να κάνουμε; Να το κλείσουμε το μαγαζί...Ελλάδα και να φύγουμε; (εγώ δεν πάω πουθενά). Και βέβαια πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι (άντε πάλι). Ότι θα περάσουμε δυσκολίες είναι σίγουρο, πρέπει όμως να τις αντιμετωπίσουμε (σοβαρά ε;). Δεν είναι και λύση να πάθουμε κατάθλιψη και να κοιτάμε το ταβάνι, αυτό δε θα οδηγήσει πουθενά (μην το λες, θα έχουν δουλειά οι ψυχολόγοι). Και εφευρετικοί πρέπει να γίνουμε και δημιουργικοί και τη φαντασία μας να βάλουμε να δουλέψει, όπως και το πείσμα και το κουράγιο μας".
Γιώργος Καπουτζίδης, Τηλεθεατής
"Είναι δύσκολες εποχές για όλη την κοινωνία. Με έχει επηρεάσει πάρα πολύ (η οικονομική κρίση). Βιοποριστικά θα έλεγα ότι με έχει επηρεάσει ακραία, όπως άλλωστε τους περισσότερους Έλληνες. Ίσως έρθουν ακόμη χειρότερες ημέρες, αλλά προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος (όλοι αυτο λένε, εχει γινει καραμέλα πια) Επίσης, σκέφτομαι ότι οι σύγχρονοι Έλληνες έχουν περάσει πιο δύσκολες καταστάσεις όπως στην περίοδο του Μεσοπολέμου ή στον Εμφύλιο (πολύ πιο δύσκολες) Αισιοδοξώ ότι από αυτήν την κρίση θα γεννηθεί η δίψα για νέα πράγματα".
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Χάι
"Είμαι ικανοποιημένος. Παρά την κρίση. Γλιτώσαμε την άτακτη χρεοκοπία, την επιστροφή στη δραχμή, την ήττα σ' επίπεδο συμβολικό και ρεαλιστικό. Την αποπομπή από την Ευρώπη, το μεγάλο επίτευγμα, δηλαδή της Μεταπολίτευσης (λίγο το 'χεις;).
Επίσης, αντιληφθήκαμε οι πάντες, "αθώοι" και μη, ότι το πάρτι τελείωσε (νύχτα πάρτην τη σκέφτομαι ξανά, κάνει πάρτυ το χθες και με πονά - άσχετο). Όσοι έφαγαν έφαγαν. Και, δυστυχώς, άλλη μια αλήθεια-κέρδος για όσους επιμένουν ακόμη να σκέφτονται με το δικό τους μυαλό, και όχι με τον αυτόματο πιλότο των κομμάτων ή τις κορόνες των ΜΜΕ, φάγανε πολλοί και φάγανε πολλά. Σε τρόπον ώστε η λοιμική ν' αγγίζει σχεδόν, και τον τελευταίο Έλληνα.
Είπαμε : στη σημερινή κρίση δεν υπάρχουν αθώοι. Όπως επίσης υπάρχουν κάποιοι - με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις - εξαιρετικά ένοχοι! Κι άλλα θετικά : Δε θα ξανακούσουμε ελπίζω ποτέ ξανά, τα ονόματα Παπανδρέου, Καραμανλής, Πάγκαλος, Παπουτσής, Πρωτόπαπας, Μειμαράκης, Αλογοσκούφης, Μανώλης, Κουλούρης, Παπακωνσταντίνου, Χρυσοχοίδης, Κατσέλη κτλ (καλά μην παίρνεις κι όρκο). Όλων αυτών, που δεν ήξεραν, δε διάβασαν, έπεσαν από τα σύννεφα και δε φέρουν ουδεμία ευθύνη, μπλα μπλα, ενώ διαχειρίστηκαν, - όπως διαχειρίστηκαν - τις τύχες του τόπου. Αν, μάλιστα, διαθέταμε ως λαός, λίγο περισσότερο πολιτικό τσαγανό, θα στέλναμε στα σπίτια τους διαπαντός και το Σαμαρά και το Βενιζέλο και τον Καρατζαφέρη (και τι να κρατήσουμε; Την Παπαρήγα και τον Τσίπρα;). Αλλά...χρειαζόμαστε δουλειά ακόμη.
Δεν απελπίζομαι. Η κρίση έχει και μια σωτήρια παιδαγωγική διάσταση. Μας κάνει καλύτερους και συνεπέστερους, θέλουμε δε θέλουμε. Λειτουργώντας ως συλλογική ψυχοθεραπεία σε ηγεσία και λαό. Εκτός κι αν φταίει η Τρόικα επειδή πληρώναμε δεκάδες χιλιάδες σε νεκρούς, επειδη οι ΔΕΚΟ παίρνουν επίδομα έγκαιρης προσέλευσης ή επειδή αριθμούμε περί τους 1.000.000 δημοσίους υπαλλήλους" (σίγουρα δε φταίει η Τρόικα).
Μάνος Στεφανίδης, 4 τροχοί, τεύχος 499
"Και τι να κάνουμε; Να το κλείσουμε το μαγαζί...Ελλάδα και να φύγουμε; (εγώ δεν πάω πουθενά). Και βέβαια πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι (άντε πάλι). Ότι θα περάσουμε δυσκολίες είναι σίγουρο, πρέπει όμως να τις αντιμετωπίσουμε (σοβαρά ε;). Δεν είναι και λύση να πάθουμε κατάθλιψη και να κοιτάμε το ταβάνι, αυτό δε θα οδηγήσει πουθενά (μην το λες, θα έχουν δουλειά οι ψυχολόγοι). Και εφευρετικοί πρέπει να γίνουμε και δημιουργικοί και τη φαντασία μας να βάλουμε να δουλέψει, όπως και το πείσμα και το κουράγιο μας".
Γιώργος Καπουτζίδης, Τηλεθεατής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου