Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Η ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΗ ΕΦΗΒΗ

Παλαι ποτε ειπα στο προηγουμενο ποστ ψαχνωντας τον καταλληλο τιτλο και ανακαλυψα (αφου στο μαγικο κοσμο του ιντερνετ οταν λες κατι δε θυμασαι μονο αλλα και ανακαλυπτεις) το μπλογκ της "αγανακτισμενης εφηβης" (http://inderscribable.blogspot.com/).
Διαβαζωντας το ποστ της με τιτλο "παλαι ποτε" νομιζα πως ειναι καποια που δεν ειναι εφηβη αλλα αναπολει την εφηβικη της ηλικια και πως διαλεξε το ψευδωνυμο επειδη νιωθει εφηβη στην ψυχη, που λεμε.Ομως τελικα προκειται για μια 18χρονη εφηβη που αναπολει τοτε που ηταν...μικροτερη εφηβη.Προφανως η 18χρονη μπλογκερ περναει τη φαση της μετεφηβειας (αν υπαρχει κατι τετοιο) οπου οι ανησυχιες, οι προβληματισμοι ειναι πολυ πιο εντονοι απο πριν και υπαρχει εντονη η αναγκη αυτοπροσδιορισμου και ταυτοτητας.Ειναι δυσκολη αυτη η περιοδος.Ειναι τοτε που τελειωνεις το σχολειο και ξαφνικα βρισκεσαι σε ενα αλλο περιβαλλον, μακρυα απο γονεις οι οποιοι ομως ειναι πιο υπερπροστατευτικοι απο ποτε, που ακομα δεν ξερεις τι θελεις, τι σου αρεσει και ερχεσαι αντιμετωπος με το χαος του πανεπιστημιου που καμια σχεση δεν εχει με το σχολειο.Αρχιζεις σιγα σιγα και βλεπεις τη ζωη διαφορετικα.Αρχιζεις σιγα σιγα και ερχεσαι αντιμετωπος οχι μονο με τις δυσκολιες της ζωης αλλα με τον ιδιο σου τον εαυτο.Πολλοι εφηβοι περνανε μια πολυ σκοτεινη φαση και καποιοι παθαινουν καταθλιψη.
Η "αγανακτισμενη εφηβη" περναει λοιπον αυτη τη φαση και αυτο αποτυπωνεται στο μπλογκ της στο χρωμα που ειναι μαυρο (δεν ειναι τυχαιο οτι τα μπλογκ που επιλεγουν μαυρο χρωμα εχουν και την αναλογη διαθεση) και στα ποστ που δεν εκφραζουν απαισιοδοξια ή απελπισια, αλλα εφηβικες ανησυχιες και προβληματισμους.Ψαχνει να βρει τον εαυτο της, μεσα απο τα βιβλια και τη μουσικη βρισκει κομματια του εαυτου της και προσπαθει να φτιαξει το παζλ του εαυτου της.Δεν ειναι πολυ ωραιο και ενδιαφερον αυτο να το βλεπεις σε ενα μπλογκ; Ειναι μαγικο.Και ξερετε κατι, η αναζητηση του εαυτου μας δεν τελειωνει με το περας της εφηβειας.Απλα εκεινη την περιοδο ειναι πιο εντονη και πιο επιπονη.Και γι αυτο ειναι πηγη εμπνευσης για ανησυχα και αξιολογα ποστ.Αγανακτισμενη εφηβη, μην ανησυχεις.Εισαι σε καλο δρομο.Και να ξερεις οτι το να εισαι αγανακτισμενος και ανησυχος μπορει να ειναι στοιχειο του χαρακτηρα σου και οχι απαραιτητα χαρακτηριστικο της ηλικιας.

Ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ BLOG ΤΟΥ


Σε τηλεοπτικο πανελ βρεθηκε για ακομα μια φορα ο Νικος Δημου, ο οποιος δεν παρελειψε να μιλησει για τα περασμενα μεγαλεια του, ητοι το ομωνυμο μπλογκ του και τονισε, με αφορμη τη συζητηση για το ιντερνετ, οτι καθημερινα ειχε 25.000 επισκεπτες και πως αυτο το καθιστουσε ενα αυτονομο μεσο μαζικης ενημερωσης και επικοινωνιας.Οχι πως εχει αδικο.Και πολλες επισκεψεις ειχε και ναι ηταν με τον τροπο του ενα μεσο μαζικης ενημερωσης.Τονισε ακομη οτι τοσους αναγνωστες δεν εχει καμια καθημερινη εφημεριδα.
Το μπλογκ του κυριου Δημου ηταν σαφεστατα μια δεξαμενη προβληματισμου, σκεψεων, φιλοσοφιας, ειχε αυτο που λιγα μπλογκ καταφερνουν, να δημιουργει συζητησεις και ανταλλαγη αποψεων στα σχολια, ωστοσο δεν καταφερε να κερδισει πιο νεανικα κοινο, δεν ειχε λογοτεχνικοτητα, δεν ειχε φαντασια, δεν ειχε το απροσμενο και το απροβλεπτο.Ο κυριος Δημου ειναι ενας αξιοπρεπεστατος διανοουμενος, που μπορει να απευθυνεται σε ενα ευρυτερο κοινο και οχι σε ενα αυστηρα εξειδικευμενο, εξαλλου τα θεματα που διαπραγματευεται το επιτρεπουν αυτο, ωστοσο καποια πλαισια δεν ηταν και δεν ειναι σε θεση να τα υπερβει.Δεν τον κατηγορουμε γι' αυτον.Ειναι ανθρωπινο.Γι' αυτο και καθε μπλογκερ εχει κατι ξεχωριστο και καθε μπλογκερ εχει αυτο που τον κανει να ξεχωριζει απο τους αλλους.Το θεμα ειναι τι εχεις να δωσεις και μεχρι που μπορεις να φτασεις.
Ο Νικος Δημου εδωσε πολυ τροφη για σκεψη, προβληματισμο και κυριως συζητηση.Αυτο ομως δεν εμποδιζε καποιον να χαρακτηρισει το μπλογκ του ανιαρο και προβλεψιμο αλλα και να διακρινει καποια στοιχεια ισχυρογνωμοσυνης, περιορισμενης σκεψης και τετραγωνισμενου λογου.Και αυτα ομως δεν εμποδιζουν τον Νικο Δημου να παινευεται για την επιτυχια του μπλογκ του και να υπονοει εμμεσως πλην σαφως τη μεγαλη δυναμη και επιρροη των μπλογκ μιλωντας απο τη δικη του εμπειρια.