χαθηκαμε, ε; Θα επιστρεψω, ομως, σιγα-σιγα στο μπλογκ, αφου αρχιζει σε λιγο καιρο (λεμε τωρα) η νεα τηλεοπτικη και μιντιακη σεζον. Θα σας δειξω, επισης, και καποιες εργασιες που εκανα για τη σχολη και που πιστευω οτι εχουν πολυ ενδιαφερον.
Εμαθα για μια κοντρα που ελαβε χωρα πριν λιγο καιρο μεταξυ της συγγραφεως Δημουλιδου και της δημοσιογραφου (λεμε τωρα) Ελενα Ακριτα.
Διαβαστε εδω για να καταλαβετε τι παιζει :
http://www.lifo.gr/guests/lol/36405
Δεν ειμαι φαν ουτε της μιας ουτε της αλλης. Τη Δημουλιδου δεν την εχω διαβασει ποτε και ουτε προκειται γιατι με αφηνει εντελως αδιαφορο το ειδος λογοτεχνιας της. Και οι τιτλοι των βιβλιων της ακομα με απωθουν. Την Ακριτα τη διαβαζα παλια στα Νεα και δε μου αρεσε ποτε ο τροπος γραφης της. Βεβαια, σε καποια πραγματα που ελεγε συμφωνουσα, αλλα δε μου αρεσε ο τροπος που τα ελεγε. Τελος παντων, μου αρεσε να σχολιο ενος αναγνωστη που διαβασα στο απο πανω λινκ της λαιφο και το αντιγραφω :
Δεν έχω διαβάσει ούτε ένα βιβλίο της Δημουλίδου, δεν την ήξερα καν μέχρι να γίνουν όλα αυτά. Δεν έχω παρακολουθήσει ούτε την πορεία της Ακρίτα, δεν θεωρούσα σημαντικό να ξέρω τίποτα για την συγκεκριμένη δημοσιογράφο. Κρίνω καθαρά απ'αυτά που διαβάζω εδώ δηλώνοντας καταρχής απολύτως σύμφωνη ότι η πνευματική εργασία πρέπει να αμοίβεται και να είναι τόσο σεβαστή όσο τα υπόλοιπα επαγγέλματα. Σε έναν υδραυλικό δεν λέμε ποτέ να έρθει να μας φτιάξει τους σωλήνες τσάμπα. Έλεος με την υποτίμηση των συγγραφέων και καλλιτεχνών. Είτε η γραφή του είναι σκατά είτε υπέροχη, πρέπει να την πληρώνεις. Εφόσον την θέλεις φυσικά, πράγμα που συνέβη με όσους ζητήσαν τα βιβλία της Δημουλίδου. Τα ζητήσαν γιατί τα θέλαν. Άρα να τα πληρώσουν όπως θα πληρώναν τον κλειδαρά και τον γιατρό και τον υδραυλικό. Λέει η Ακρίτα: Είδα φωτό σας με μαγιό σε αισθησιακές πόζες. Είδα το σπίτι σας πνιγμένο στα τιγκρέ μαυροχρυσοκόκκινα... Δικό μου το πρόβλημα αλλά, όσο να πεις, όλο αυτό το πακέτο δεν με προδιαθέτει να τρέξω στο πρώτο βιβλιοπωλείο και να εντρυφήσω στο έργο σας. Και μόνο που στοχεύει στην εξωτερική εμφάνιση και στο προσωπικό γούστο/αισθητική κάποιου μην έχοντας καλύτερο επιχείρημα, είναι τόσο μα τόσο φθηνό. Ξαφνικά το στυλ και το ντεκόρ του σπιτιού μας καθορίζει το τάλαντο και τον κόσμο που υπάρχει μέσα στο κεφάλι μας..Αλλά σ'αυτή την χώρα αν εικαστικά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αναφορές που κυριαρχούν εδώ και τόσα χρόνια, είμαστε ανίδεοι. Παρακάτω χώνει Καβάφηδες και Καρκαβίτσες κι Εμπειρίκους (επίκληση στην αυθεντία μάθαμε στο σχολείο ότι λέγεται αυτό) για να την κάνει να φανεί πολύ μικρή και λίγη απέναντι σ'αυτά τα τέρατα με τα οποία πουθενά στο κείμενο δεν φαίνεται η ίδια να συγκρίθηκε. Καινούργιος νόμος τώρα. Μαζί με το νόμο ότι ο συγγραφέας που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να αποφεύγει τα κόκκινα και τιγρέ, έχουμε και τον νόμο να μην είναι η συγγραφή βιβλίων η πηγή του εισοδήματός μας. Και φυσικά αυτοί το κάναν από μεράκι και όχι για λεφτά αν αυτό εννοείτε κυρία Ακρίτα, είχαν άλλωστε τόσο ακριβοπληρωμένα επαγγέλματα να τους συντηρούν και πιθανότατα να τους δώσουν και τις απαραίτητες γνωριμίες για να επιβληθούν στα σχολικά βιβλία των παιδιών μας τόσα χρόνια και να επισκιάσουν άλλους συγγραφείς που ίσως να άξιζαν περισσότερο και να μην έχουμε ακούσει ποτέ γι'αυτούς. Μετά αναφέρεται στον χαρακτηρισμό "αζήτητα" μην έχοντας καταλάβει τι εννοεί η Δημουλίδου λέγοντας αυτή τη λέξη. Και ναι, είναι στα αζήτητα, τι να κάνουμε τώρα; Και πραγματικά, τι σχέση έχει ότι ΕΣΕΙΣ κυρία Ακρίτα μεγαλώσατε με αυτά; Το οτι μεγαλώσατε μ'αυτά τα αποκλείει απ'το να βρίσκονται στα αζήτητα; Λογικά δεν στέκει, δεν είναι καν επιχείρημα, απλά θέλατε να αραδιάσετε τίτλους μπας και ανατριχιάσουν οι αναγνώστες. Πιο κάτω που λέει "για πολλά χαστούκια", πόσο παρακμή. Εκφοβισμός και κατινιά. Γκέτο με ξανθό πλατινέ και ιδιότητα δημοσιογράφου. Κι εσύ Ακρίτα για πολλά χαστούκια είσαι μόνο και μόνο γιατί το ένα λεπτό το παίζεις class και το επόμενο λεπτό εκφράζεσαι έτσι. Και ναι, συγγραφέας λέγεται όποιος γράφει βιβλία είτε τα βιβλία κάνουν πωλήσεις είτε όχι. Και δυστυχώς για την κυρία Ακρίτα, τα βιβλία της Δημουλίδου κάναν πωλήσεις. Και νάτοι και οι λαϊκισμοί στο τέλος "Γιατί ο κόσμος πεινάει κυρία μου". Ναι, ο κόσμος πεινάει και για τον κόσμο που πεινάει δεν δικαιούται να βγει μπροστάρης κάποιος που δεν πεινάει και δεν πρόκειται να πεινάσει ποτέ και που κατά βάθος χέστηκε αν ο κόσμος πεινάει. Είτε όντως όπως λέει η Δημουλίδου, η Ακρίτα έχει ψύχωση μαζί της, ή ακόμα πιθανότερο, είδε όλο τον χαμό που έγινε και είπε να χωθεί κι αυτή να πάρει λίγα credits απ'τον κόσμο χτυπώντας εκεί που χτυπάνε όλοι (και χτυπάνε γιατί πλέον στην Ελλάδα αν θέλεις τα αυτονόητα, όπως πχ χρήματα για την εργασία σου, και αν έχεις παραπάνω απ'τους υπόλοιπους πρέπει να τα χάσεις και πρέπει να σε καταστρέψουμε). Και η κυρία Ακρίτα μάλλον αυτό κάνει, χτυπάει όπου χτυπάνε οι πολλοί για να πάρει credits, όπως τόσο καλά ξέρουν να κάνουν τα όρνια σ'αυτή την χώρα τόσες δεκαετίες τώρα.
Ποια ειναι η δικη σας αποψη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου