Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

ΤΟ SOUNDTRACK ΤΩΝ ΖΗΤΙΑΝΩΝ Α.Ε.

Δεν υπαρχει κανεις στην Ελλαδα που να μην εχει πετυχει ζητιανο, οταν κυκλοφορει στους δρομους, τους κεντρικους συνηθως (βλεπε Ερμου), οταν οδηγαει και περιμενει με τις ωρες το φαναρι να αναψει πρασινο, οταν μπαινει στα μεσα μεταφορας (μετρο, λεωφορειο, τραμ), μονο την πορτα του σπιτιου μας δεν εχουν χτυπησει ακομα...
Για μενα οι ζητιανοι ειναι ατομα χτυπημενα απο τη μοιρα, δυστυχισμενα, δεν ξερω αν αναμεσα σε αυτους υπαρχουν και τσαρλατανοι, αλλα οταν βλεπεις τον αλλον σε αυτη την κατασταση, να σε παρακαλαει να του δωσεις κατι για να φαει, πως γινεται να μην το κανεις; Αν δεν εχεις ουτε για εσενα τον ιδιο, τοτε ενταξει, αλλα αν σου περισσευουν, γιατι να αγνοεις επιδεικτικα αυτον που σου ζηταει ενα κερμα;
Απο τη μια μου αρεσε το κειμενο του περιοδικου Maxim, για τους ζητιανους, επειδη ηταν αστειο και ευφυες, αλλα απο την αλλη, δεν μου φαινεται καλο να κανεις πλακα με ανθρωπους που ειναι σε αυτη τη μοιρα.Το βρισκω λιγο καφρικο, σαν τα αστεια που κανουν μερικες φορες οι τυποι απο το Ραδιο Αρβυλα, ή σαν αυτους που λυνουν στα γελια οταν βλεπουν βιντεο στο youtube με ανθρωπους που εχουν "αστεια" ατυχηματα.Αν το παθαινες εσυ, να δουμε ποσο θα γελουσες...
Το κειμενο λοιπον, του περιοδικου Maxim, κατηγοριοποιει τους ζητιανους που συνανταμε στη χωρα μας, στους δρομους, στα μεσα μεταφορας κτλ και αφου κανει ενα μικρο και πικροχολο σχολιο για τον καθενα, τους αφιερωνει το κομματι που ταιριαζει στην καθε κατηγορια.

Ο επαιτες-αγαλματα "που παραμενουν ακινητοι επι ωρες στο ιδιο σημειο με το χερι προτεταμενο" και που "η μονη κινηση που κανουν ειναι μια γκριματσα αποδοκιμασιας οταν στο χερι τους δουν λιγοτερο απο ενα ευρω-λες και τους το χρωσταγαμε".
Soundtrack: "To αγαλμα"-Γιαννης Πουλοπουλος ("Καποιο αγαλμα που μ' ειδε με θυμηθηκε/και τον πονο μου να ακουσει δεν αρνηθηκε").

Τα παιδια των φαναριων, που "τα εχουν αντικαταστησει επαξια οι Πακιστανοι, που καθαριζουν τα παμπριζ οσων αυτοκινητων εχουν την ατυχια να κολλησουν σε καποιο κοκκινο φαναρι".
Soundtrack: "Τα παιδια των φαναριων"-Νικος Κουρκουλης ("Ψαχνω τα ιχνη σου στο φως των αστεριων/ρωταω για σενα τα παιδια των φαναριων...").

Τα πρεζακια, που συμφωνα με το συντακτη του περιοδικου ειναι τα ατομα που δηλωνουν ατομα χτυπημενα απο τη μοιρα, αλλα οχι ναρκομανεις, και ζητουν λεφτα για βοηθεια.
Soundtrack: "Χαρμανης και αφραγκος"-Π. Σιδηροπουλος ("Χαρμανης κι αφραγκος/μεσανυχτα, Αθηνα/ κι ουτε φιλος δεν υπαρχει πουθενα").

Ο "Βασιλακης Καιλας", που υποφερει απο χιλιες αρρωστιες, αυτος και ολο του το σοι, και χρειαζεται επειγοντως φαρμακα.Για τον συντακτη, δεν ειναι παρα ενας τσαρλατανος.
Soundtrack: "Η ζωη μου ολη"- Στελιος Καζαντζιδης (" Η ζωη μου ολη ειναι ενα τσιγαρο/που δεν το γουσταρω κι ομως το φουμαρω").

Οι Τρενοζητουλες, ειναι οι "επαιτες που κατεχουν το πανελληνιο ρεκορ μεταβασης απο το ενα βαγονι στο αλλο, αφου, καθε φορα που το τρενο κανει σταση, χρειαζονται μολις δυο δευτερολεπτα για να αλλαξουν target group και να πουνε την πονεμενη τους ιστορια σε νεο κοινο".
Soundtrack: "Τα τρενα που φυγαν"-Βικυ Μοσχολιου ("Δωσ' μου χερι να πιαστω/να πιαστω, να κρατηθω").

Ο Οργανοπαικτης, που "θα τον πετυχεις με ενα ακορντεον στο χερι να σκοτωνει τραγουδια και να ζηταει να πληρωθει και απο πανω.Αν ανηκει στην κατηγορια των "εντεχνων ζητιανων", μπορει να κραταει και κιθαρα ή βιολι και αν ειναι λιγο πιο μελαμψος, μαλλον θα τον πετυχεις να βαραει ενα ντεφι-εδω κολλαει το "Ναιλον ντεφια/ψοφια κεφια", των Σπυριδουλα.
Soundtrack: "Σ' αγαπω γιατι εισαι ωραια"-Γιαννης Παριος.

Ο ζητιανος της Παραολυμπιαδας, που προσπαθει να σε πεισει οτι "αντιμετωπιζει κινητικο προβλημα, τη στιγμη που εχει περισσοτερη ενεργεια και απο ταυρο".
Soundtrack: "O σακατης"- Κωστας Χατζης.Το τραγουδι ξεκιναει "Ολοι γελουσαν στο χωριο με τον Νικολα τον κουτσο/φαινοταν τοσο κωμικο το βαδισμα του το πηδηχτο" και καταληγει "τωρα κανεις απ' το χωριο δεν κοροιδευει τον κουτσο/ γιατι τα ποδια του αυτα κρατουν λεβεντικη καρδια".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου