Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ...ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ!

Και εκεί που ήμουν έτοιμος να πω "τι μας νοιάζει να διαβάσουμε ο,τιδήποτε για την Κατερίνα Καινούργιου;", διαβάζοντας τη συνέντευξη της ξανθιάς παρουσιάστριας του "Δέστε τους" στο "Πρώτο Θέμα" στάθηκα σε αυτό που λέει : "Είμαι πολύ ικανοποιημένη με την εκπομπή. Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε δεν μπορώ να σου πω ότι έχω τρελά όνειρα. Το μόνο που με ενδιαφέρει, είναι να έχω μια δουλειά. Φοβάμαι, να μείνω εκτός δουλειάς, γιατί είναι δύσκολοι καιροί. Δεν φοβάμαι μήπως μείνω εκτός τηλεόρασης, κάποια στιγμή θα φύγω ούτως ή άλλως".

Λοιπόν...καταρχήν, η εκπομπή είναι μια χαζοχαρούμενη εκπομπή που ωστόσο μπορεί να σε κάνει να περάσεις ένα ευχάριστο απόγευμα, να ξεχαστείς από τα χίλια δυο που μπορεί να σου τριγυρνάνε στο κεφάλι...κι όμως επιτελούν κοινωνικό έργο ο Μουτσινάς και η παρέα του. Καλά, αυτό με το κοινωνικό έργο κάντε πως δεν το διαβάσατε...Δεν έχει τρελά όνειρα λέει η Κατερίνα. Δεν ξέρω αν είναι θέμα χαρακτήρα της που δεν την ενδιαφέρει κάτι καλύτερο και που δεν κάνει όνειρα για τη δουλειά ή τη ζωή της, αλλά μια από τις σημαντικότερες επιπτώσεις αυτής της κρίσης είναι ότι εμείς οι νέοι επαναπαυόμαστε, δεν κάνουμε όνειρα για καλύτερα πράγματα και είμαστε της λογικής "δουλειά να 'ναι και ο,τι να 'ναι". Και όχι μόνο συμβιβαζόμαστε με οποιαδήποτε δουλειά, αλλά λέμε και ευχαριστώ με τον πενιχρό μισθό που μας δίνουν, γιατί κρίση είναι, λογικό είναι να παίρνουμε ελάχιστα, άσε που θα μπορούσαμε να μην παίρνουμε και τίποτα. Μας έχει κάνει ηττοπαθείς αυτή η οικονομική κρίση και αυτό είναι πολύ δυσάρεστο. Αυτό, όμως, που μου αρέσει είναι ότι είναι προσγειωμένη. Ξέρει ότι αυτό που κάνει έχει ημερομηνία λήξης. Οι περισσότεροι, τελικά, περαστικοί είναι από την τηλεόραση. Πόσοι και πόσοι πέρασαν και εξαφανίστηκαν; Ελάχιστες είναι οι σταθερές αξίες, ελάχιστοι άντεξαν σε αυτό το σκληρό αδηφάγο μέσο. Η Καινούργιου, ξέρει ότι οι πιθανότητες να γίνει Μενεγάκη, είναι μηδαμινές και το έχει αποδεχτεί. Σκεφτείτε πόσο σημαντικό είναι για τη ζωή μας να αποδεχόμαστε ποιοί είμαστε και μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Έτσι γλιτώνουμε από το άγχος που είναι καταστροφικό. Πρέπει, όμως, να προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο δυνατό και να μην αφήνουμε καμιά κρίση να μας καταστρέφει τα όνειρα.