Οταν ειχα το προσωπικο μου μπλογκ (καποτε ηταν πολυ στη μοδα τα προσωπικα μπλογκ) επαιρνα συχνα μερος σε μπλογκοπαιχνιδα και εφτιαχνα και τα δικα μου. Μετα απειχα απο αυτα γιατι δε διαβαζα και αλλους μπλογκερ. Τωρα, ομως, που εχω επιστρεψει στην ελληνικη μπλογκοσφαιρα, αποφασισα να ξεκινησω ενα νεο μπλογκοπαιχνιδο. Λοιπον, θα πρεπει να απαντησετε στο ερωτηματολογιο της Αννας Γριμανη στο περιοδικο "Κ". Ειναι αρκετα δυσκολες οι ερωτησεις, θελουν κριτικη σκεψη. Αλλα δε χρειαζεται να σκεφτεστε πολυ ωρα. Απαντηστε οσο πιο αυθορμητα μπορειτε. Οι απαντησεις σας, αλλωστε, θα αποκαλυψουν κομματι της προσωπικοτητας σας και του τροπου σκεψης σας και αντιμετωπισης των πραγματων. Θα βαλω και τις απαντησεις που εδωσε στο νεο τευχος του περιοδικου ο Γιωργος Αλεξοπουλος που ειναι ερευνητης στην Κλινικη Βιολογια της Καταθλιψης, καθηγητης του Πανεπιστημιου Cornell στη Νεα Υορκη, ιδρυτης και διευθυντης του Weill Cornell Ερευνητικου Ινστιτουτου Γηριατρικης Ψυχιατρικης (ουφ).
-Η ελληνικοτητα ειναι αισθημα ή συνειδηση;
Η Νευροβιολογια εδειξε οτι τα νευρικα κυκλωματα του συναισθηματος ειναι αρχεγονα, ισχυρα και αποτελεσματικα, ενω τα κυκλωματα της σκεψης ειναι πολυπλοκα, αργα και ευθραυστα. Γι' αυτο πιστευω οτι η ισχυροτερη βαση της ελληνικοτητας ειναι το συναισθημα. Ειδικα για τους Ελληνες της Διασπορας, που δεν εχουν καθημερινη εκθεση στα ελληνικα πραγματα, ενα μεγαλο μερος της ελληνικοτητας τους προερχεται απο την προβολη προσωπικων συναισθηματικων εικονων. Στην περιπτωση μου, η Ελλαδα μου επηρεαζεται απ' ο,τι αγαπησα και θαυμασα στα πρωτα νεανικα χρονια μου, οπως και απο τη θλιψη για τη σημερινη κατασταση.
-Πώς φτανει σ' εσας η κριση της Ελλαδας;
Απο παντου, απο τον Τυπο και το Διαδικτυο. Αλλα πιο εντονα απο τους ανθρωπους που αγαπω και μαθαινω οτι υποφερουν. Απο τα σπασμενα φτερα και τα χαμενα ονειρα των νεων που φευγουν για το εξωτερικο. Η προσωπικη μου αγωνια με κανει να ενημερωνομαι για καθετι που αφορα το μελλον της χωρας μου.
-Ποιος φταιει;
Ολοι μας. Αφησαμε τη διαφθορα να γινει σημαντικο μερος της καθημερινης συναλλαγης και της πολιτικης ζωης της χωρας. Οι πολιτικοι ηγετες, αντι να προωθησουν μηχανισμους αλλαγης, χρησιμοποιησαν τη διαφθορα για ιδια οφελη. Οι σκεπτομενοι ανθρωποι δεν κατορθωσαν να δημιουργησουν μια διαλλεκτικη προοδου, ουτε να ηγηθουν και να ενωσουν τα προοδευτικα μελη της ελληνικης κοινοτητας σε μια διαδικασια που θα μπορουσε να αξιοποιησει το ταλεντο και την ανεξαντλητη δυναμικη του νεοελληνα.
-Πώς φανταζεστε τον Ελληνα την εποχη μετα την κριση;
Πιστευω στον Ελληνα - γνωρισε καλες εποχες, αλλα περισσοτερες τραγωδιες, και επιβιωσε. Ο Βαρναλης εγραψε : "Το χασμα που ανοιξε ο σεισμος ευθυς εγεμισε ανθη". Η σημερινη εθνικη μας τραγωδια θα γαλουχησει μια γενια που δεν θα υιοθετει τις "διασυνδεσεις" και το "προσωρινο", αλλα θα βασιζεται στον εαυτο της για να δημιουργησει και θα εχει αυτοεκτιμηση.
-Τι πιο μικρο ελληνικο αγαπησα;
Την κουβεντα με φιλους στα αθηναικα ταβερνακια. Το χιουμορ του Ζαμπετα και τη φωνη της Μπελλου. Τις σταγονες της θαλασσας στο προσωπο και τη μυρωδια της αλμυρας οταν εκανα τη θητεια μου στο ελληνικο Ναυτικο. Το Αιγαιο του Ελυτη. Τη βαθια ανθρωπια του Καβαφη για τον ξεπεσμο.
-Η υπεροχη εκδοχη των Ελληνων.
Ο Ελληνας, απελευθερωμενος απο την αρνητικη κουλτουρα, ειναι υπεροχος, Οδυσσεας πραγματικος. Δυναμικος, δημιουργικος, ευελικτος, εργατικος - στυβει την πετρα με τα χερια του. Δεχτηκα πολλους Ελληνες στο ερευνητικο εργαστηριο μου οχι για την καταγωγη τους, αλλα γιατι συνηθως ειναι οι καλυτεροι.
-Ο,τι με απογοητευει.
Ο μηδενισμος και το συμπλεγμα κατωτεροτητας. Συχνα οι συζητησεις του νεοελληνα ακουγονται σαν κουβεντες εφηβων που αμφισβητουν τις επιτευξεις των αλλων, θεωρωντας οτι τιποτε δεν ειναι εφικτο - παραδειγμα του αποτυχημενου γιου ενος επιτυχημενου πατερα. Το σημαντικο, βεβαια, ειναι οτι ο νεοελληνας δεν απετυχε, απλως παγιδευτηκε απο την ανασταλτικη κουλτουρα και δεν προσπαθησε.
-Με ποια ταυτοτητα περιερχονται οι Ελληνες τον συγχρονο κοσμο;
Ο διεθνοποιημενος κοσμος λιγο προσεχει εθνικες ταυτοτητες και η ατομικη προσφορα εχει μεγαλυτερη επιδραση απο την καταγωγη.
-Παραγει πολιτισμο ο σημερινος Ελληνας ή ειναι προσκολλημενος σε μια ρητορικη ελληνικοτητα;
Ενα απο τα καλα της κρισης ειναι η αποδυναμωση της αγονης αναφορας στο παρελθον.
-Η αδιαπραγματευτη ελληνικη αληθεια μου.
Ο ορθολογισμος, που γεννηθηκε στην Ελλαδα και μπορει να ξαναγινει κυριαρχος στην αναγεννημενη ελληνικη πραγματικοτητα.
-Η Οδος των Ελληνων στον παγκοσμιο χαρτη - οριστε την.
Αυτος ο αρχαιοελληνικος ορθολογισμος ειναι κληρονομια ολου του προοδευτικου κοσμου και οι νεοελληνες, ως πολιτες του κοσμου, θα ειναι ενεργοι συμμετοχοι.
θα απαντήσω στις ερωτήσεις μετά από ώριμη σκέψη. Αρκετό κακό μας έκανε η προχειρότητα τόσον καιρό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός
Πως να συγκριθουν οι απαντήσεις μας με του καθηγήτη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλε τις δικές σου να πάρουμε θάρρος :))
Καλή αρχή!
ε γιατι οχι; μονο καθηγητες θα απαντανε;;
ΑπάντησηΔιαγραφήδυσκολευομαι να απαντησω κ εγω η αληθεια ειναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απαντήσεις μου:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ελληνικότητα: καί στο γονιδίωμα, άρα καί στο συναίσθημα καί στη συνείδηση, αλλά καί στην ελληνική παιδεία.
2. Η οικονομική κρίση γίνεται αντιληπτή από τα πολλά "ενοικιάζεται".
3. (σχεδόν) όλοι φταίμε, γιατί τόσο χρόνια επιλέγαμε να πιστέψουμε ψεύτικα λόγια.
4. Η επόμενη γενεά θα είναι, για λίγες δεκαετίες, πιο δημιουργική.
5. Τα ελληνικά μικρομέγαλα: γλώσσα, μουσική, τα γλυπτά μας.
6. Ιδεώδης εκδοχή του Έλληνα ο νέος που διψάει για γνώσεις.
7. Απογοήτευση για την προχειρότητα πολλών.
8. Η ελληνική ταυτότητα προς τα εξώ παραμένει ίδια: ο λαός που έθεσε τις βάσεις της δυτικής κοινωνίας.
9. Ο Έλληνας ΣΥΝΤΗΡΕΙ τον αρχαίο πολιτισμό και την βυζαντινή παράδοση. Μια νέα, σημαντική, πολιτιστική κίνηση δεν έχει προκύψει.
10. Η ελληνική αλήθεια: μηδέν άγαν.
11. Η Ελλάδα μια κουκίδα στο χάρτη, αλλά που προκαλεί το ενδιαφέρον.
Αυτά.
Ξενούδης
Πρώτα-πρώτα μαζί με την προθυμία συμμετοχής σ’ αυτό που αποκαλείς «μπλογκοπαίχνιδο», (που εύχομαι να δημιουργήσει ευχάριστη κι εποικοδομητική συζήτηση) δέξου και τα συγχαρητήριά μου για την επιλογή του θέματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκολουθούν οι τοποθετήσεις μου.
-Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Συγκεχυμένο και ασαφές το ερώτημα όπως διατυπώνεται, αφού τα όρια των δύο λέξεων είναι δυσδιάκριτα και οι έννοιες αλληλοεπικαλύπτονται. Προφανώς το νόημα της ερωτήσεως είναι αν η ελληνικότητα είναι γεγονός σύμφυτο ή επίκτητο. Υπ’ αυτήν την έννοια θα έλεγα πως στην ελληνικότητα συμβάλλουν αρκετοί παράγοντες. Και για την δημιουργία της, (DNA, παιδεία, κουλτούρα, περιβάλλον), και για την αναίρεσή της, (μετοικεσία, ανατροφή, γενιτσαρισμός).
-Πως φθάνει σ’ εσάς η κρίση;
Αποτελεί μία πραγματικότητα η οποία μας περιβάλλει όπως η ατμόσφαιρα.
- Ποιος φταίει;
Δύσκολο και πολύπλοκο ερώτημα με πολλές και υποκειμενικές (και ιδιοτελείς) απαντήσεις. Νομίζω, αφού πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο, πως όλοι «φταίμε», αλλά με διαφορετικό βαθμό ευθύνης. Αρχίζοντας από τη βαριά ενοχή των ηγεσιών που δεν προέβλεψαν, ως όφειλαν, μέχρι την απλή συμμετοχή του τελευταίου πολίτη.
Θεωρώ επίσης το γεγονός της παρούσης κρίσης ως απαρχή σοβαρών εξελίξεων. Μια νομοτελειακή μετεξέλιξη του γήινου status, με δεδομένη την μεγάλη πληθυσμιακή έκρηξη. Η Γη δεν μπορεί να σηκώσει τέτοιο πλήθος, ούτε και οι φυσικοί της πόροι είναι ανεξάντλητοι. Βαδίζουμε ολοταχώς προς το σημείο 0.
- Πώς φαντάζεστε την Ελλάδα την εποχή μετά την κρίση;
Με βάση την προηγούμενη πεποίθησή μου, δεν προβλέπω ανάκαμψη και θεωρώ πως μπήκαμε σε μια μακραίωνα και ανεπίστροφη περίοδο κατηφορικής διαδρομής. Στο τέλος της όλη η Γη θα μοιάζει κάπως με τον σημερινό….Άρη!
- Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα;
Θα πω κάτι άυλο. Κάτι που μπορεί να εμφανιστεί είτε σαν μύτη καρφίτσας, είτε σαν κολοσσός. Το μοναδικό παγκοσμίως ελληνικό φιλότιμο.
- Η υπέροχη εκδοχή των Ελλήνων
Δυστυχώς αυτό τείνει να εξελιχθεί σε φενάκη. Πιπιλίζουμε την καραμέλα των αρχαίων προγόνων μας, θεωρώντας την, a priori και βλακωδώς, σαν πασπαρτού φυλετικής ανωτερότητος. Αντί να απαιτούμε, κορδακιζόμενοι, αναγνώριση λόγω προγόνων, θα ήταν πιο χρήσιμο οι απόγονοί μας να νιώθουν υπερήφανοι για τους δικούς τους…προγόνους!
- Ό,τι με απογοητεύει.
Μετά τα πιο πάνω, θέλεις κι άλλο; Ας πούμε τα χρόνια που πέρασαν!
- Με ποια ταυτότητα περιέρχονται οι Έλληνες τον σύγχρονο κόσμο;
Η απάντηση δεν κολακεύει τους σημερινούς Έλληνες. Βρισκόμαστε, δυστυχώς, στον αστερισμό του… ανάδρομου Ερμή, που λεν κι οι αστρολόγοι. Από προσωπική εμπειρία, και σε επίπεδο του απλού μέσου ανθρώπου, συνάντησα στο εξωτερικό αισθήματα που απεχθάνομαι, όπως οίκτο, συμπόνια και ταπεινωτικές συμπεριφορές που με προσέβαλαν καίρια. Φιλυποψία και έλλειψη εμπιστοσύνης.
- Παράγει πολιτισμό ο σημερινός Έλληνας ή είναι προσκολλημένος σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Ο πολιτισμός, όπως και κάθε προϊόν θα παράγεται πάντα, όσο υπάρχει ζωή. Απλώς δεν παράγεται από όλους. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και οι συνθήκες αυξομειώνουν την έκφρασή του. Οι δημιουργοί, οι λίγοι, θα παράγουν έργο πάντα όπως οι μέλισσες το μέλι. Όμως η ποιότητα, ούσα πάντα χαμηλών τόνων, θα μένει κρυμμένη κάτω από το στρώμα της στάχτης. Ένα στρώμα που θα γίνεται παχύτερο όσο θα κυριαρχεί στον τόπο η ευτέλεια και, προ πάντων, η βλακεία.
- Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου;
Η πεισματική προσκόλληση στις αξίες και τα ιδανικά μου, που όμως θέλω να ονομάζονται «θέσεις και απόψεις», αφού απεχθάνομαι την πομπώδη ρητορεία και τα παχιά λόγια. Με την ευχή να μου το επιτρέπει πάντα ο Δημιουργός. (Ένα «κλικ» στας φρένας και…..τελείωσες!).
- Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη; Όρισέ την.
Μεγαλοστομία! Κάθε άνθρωπος, άσπρος, μαύρος, κίτρινος, χαράζει, κατά το συνειδός του, προσωπική πορεία και αναλόγως του στίγματος και του διαμετρήματός του επηρεάζει. Προσωπικά θέλησα να διορθώσω τον κόσμο αρχίζοντας απ’ ό,τι βρήκα πιο πρόχειρο μπροστά μου, εμένα. Κι αυτή η δουλειά μου πήρε χρόνια. Μια ολόκληρη ζωή…. Και με αμφίβολα αποτελέσματα.
"Αχ ποια Ελλάδα να ορίσω άραγες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή που νύχτωσε ή αυτή που ξημερώνει;"
Το πτηνό
οποια γουσταρεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή