Ειναι καταπλητικη η δυναμη των μιντια και ειδικα της τηλεορασης. Απο εκει ξεκινανε ολα και ας λενε οτι εχει υποβαθμιστει ο ρολος της. Το διαδικτυο δεν ειναι τιποτα χωρις την τηλεοραση. Προχθες ηταν ο Ρωμανος, σημερα ο Ρουβας. Αφηνουμε το ενα θεμα και παμε αμεσως στο αλλο. Και μετα ξεχναμε.
Ειναι ωραιο παντως που με αφορμη ενα θεμα γινεται διαλογος και ανταλλαγη αποψεων. Ειναι ωραιο που υπαρχουν τοσες πολλες και διαφορετικες αποψεις. Για το θεμα με το Ρουβα και τη Διαβατη παραδειγμα ο καθενας ειπε κατι διαφορετικο. Ο ενας υπερασπιστηκε τη Διαβατη, ο αλλος το Ρουβα, ο ενας ειπε οτι δεν εχει αποψη γιατι δεν γνωριζει απο αρχαιο δραμα, ο ενας εθαψε το Ρουβα, η αλλη ειπε ποσο αγενης ηταν η Διαβατη. Αρχισε παλι η συζητηση για το αν ο ηθοποιος πρεπει να εχει πτυχιο ή οχι.
Ειναι ωραιο που τα καυτα θεματα της επικαιροτητας δινουν τροφη για σκεψη και οδηγουν σε συζητηση, αλλα το κακο ειναι η γρηγορη εναλλαγη. Σχεδον πολλοι ξεχασαμε το θεμα με το Ρωμανο, ενω σχεδον ολοι ξεχασαμε το θεμα με τους προσφυγες ή αλλα πιο σοβαρα θεματα.
Δεν νομιζω οτι γινεται να κανουμε κατι γι' αυτο. Ειναι η φυση της δημοσιογραφιας αυτης. Οι δημοσιογραφοι παντα θα ασχολουνται με το καινουργιο, το φρεσκο, και ακομα και το χθεσινο θα το αφηνουν στην ακρη.
Εχουμε αναλογιστει ομως τις συνεπειες αυτου του πραγματος;
Δε γινεται να παμε κοντρα στο ποταμι. Οι ειδησεις τρεχουν. Η επικαιροτητα τρεχει.
ΟΜΩΣ πρεπει κατι να κανουμε. Δεν ξερω τι. Δε γινεται να τα αφηνουμε ολα πισω σα να μην εγιναν για να ασχοληθουμε με το νεο. Και το παλιο εχει την αξια. Ειναι λαθος να ξεχναμε. Πρεπει να βρεθει μια ισορροπια.
Μια κοινωνια με λιγοτερες ειδησεις ειναι αραγε εφικτη;
Μια κοινωνια οπου τα μιντια εστιαζουν σε ενα σοβαρο θεμα για παραπανω απο 2-3 μερες και φροντιζουν ωστε να μην ξεχαστει μετα απο μια βδομαδα ειναι εφικτη;
Ειναι ωραιο παντως που με αφορμη ενα θεμα γινεται διαλογος και ανταλλαγη αποψεων. Ειναι ωραιο που υπαρχουν τοσες πολλες και διαφορετικες αποψεις. Για το θεμα με το Ρουβα και τη Διαβατη παραδειγμα ο καθενας ειπε κατι διαφορετικο. Ο ενας υπερασπιστηκε τη Διαβατη, ο αλλος το Ρουβα, ο ενας ειπε οτι δεν εχει αποψη γιατι δεν γνωριζει απο αρχαιο δραμα, ο ενας εθαψε το Ρουβα, η αλλη ειπε ποσο αγενης ηταν η Διαβατη. Αρχισε παλι η συζητηση για το αν ο ηθοποιος πρεπει να εχει πτυχιο ή οχι.
Ειναι ωραιο που τα καυτα θεματα της επικαιροτητας δινουν τροφη για σκεψη και οδηγουν σε συζητηση, αλλα το κακο ειναι η γρηγορη εναλλαγη. Σχεδον πολλοι ξεχασαμε το θεμα με το Ρωμανο, ενω σχεδον ολοι ξεχασαμε το θεμα με τους προσφυγες ή αλλα πιο σοβαρα θεματα.
Δεν νομιζω οτι γινεται να κανουμε κατι γι' αυτο. Ειναι η φυση της δημοσιογραφιας αυτης. Οι δημοσιογραφοι παντα θα ασχολουνται με το καινουργιο, το φρεσκο, και ακομα και το χθεσινο θα το αφηνουν στην ακρη.
Εχουμε αναλογιστει ομως τις συνεπειες αυτου του πραγματος;
Δε γινεται να παμε κοντρα στο ποταμι. Οι ειδησεις τρεχουν. Η επικαιροτητα τρεχει.
ΟΜΩΣ πρεπει κατι να κανουμε. Δεν ξερω τι. Δε γινεται να τα αφηνουμε ολα πισω σα να μην εγιναν για να ασχοληθουμε με το νεο. Και το παλιο εχει την αξια. Ειναι λαθος να ξεχναμε. Πρεπει να βρεθει μια ισορροπια.
Μια κοινωνια με λιγοτερες ειδησεις ειναι αραγε εφικτη;
Μια κοινωνια οπου τα μιντια εστιαζουν σε ενα σοβαρο θεμα για παραπανω απο 2-3 μερες και φροντιζουν ωστε να μην ξεχαστει μετα απο μια βδομαδα ειναι εφικτη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου