Το πρώτο live του just the 2 of us δέχτηκε τις περισσότερες αρνητικές κριτικές που έχει δεχτεί τηλεοπτικό πρόγραμμα τα τελευταία χρόνια. Το τελευταίο ήταν το big brother στον alpha, αλλά εκεί το περίμενες γιατί μόνο στο άκουσμα του, σου 'ρχεται στο μυαλό "φτηνιάρικο ριάλιτι με χαμηλού επιπέδου ανθρώπους κτλ". Το γιατί 9 στις 10 κριτικές από κοινό και τηλεκριτικούς ήταν αρνητικές δεν το κατάλαβα ακριβώς, παρότι ούτε εμένα μου άρεσε καθόλου. Αλλά δεν περίμενα και κάτι άλλο και δεν κατάλαβα και οι άλλοι τι περίμεναν να δουν. Ένα σόου είναι με τηλεπερσόνες κάθε λογής, από ηθοποιούς ξεχασμένους και νυχούδες που θέλουν είτε να τους μάθουμε είτε να τους θυμηθούμε και από τραγουδιστές που νομίζουν ότι είναι ταλεντάρες και θέλουν να ακουστεί το όνομα τους...γενικά ψωνάρες στην πλειοψηφία τους που θέλουν να συνεχίσουν να είναι στο προσκήνιο και να εκπροσωπούν την εγχώρια σόουμπιζ, όχι απαραίτητα με το ταλέντο τους αλλά και με τις κόντρες τους...Τους χάλασε, λέει, τους τηλεκριτικούς και τους απαιτητικούς τηλεθεατές ο κακός φωτισμός, το καρέ μαλλί της Ζέτας, το φόρεμα της Ζέτας, ότι η Ζέτα δεν ήταν καθώς πρέπει αλλά παραπάνω αεράτη (ή το αντίθετο δε θυμάμαι), ότι η Ρούλα δεν ήταν η Ρούλα που ήξεραν (βασικά ποια Ρούλα ήξεραν δε μας είπαν), ότι υπήρχε λέει μια αμηχανία και κάτι άλλα αφαιρετικά σχόλια...Δεν είναι μόνο οι δισκοκριτικοί που λένε πράγματα που ούτε οι ίδιοι καταλαβαίνουν, είναι και οι τηλεκριτικοί...Στο δεύτερο πάντως live, έκαναν θετικά σχόλια, και είπαν ότι η Ρούλα βρήκε τον εαυτό της ξανά και το μαλλί της Ζέτας το ίδιο...ο φωτισμός αυτή τη φορά ήταν λίγο καλύτερος και ίσως όσο πάει να γίνεται ακόμα και καλύτερος...δέκτες των τηλεκριτικών δεν είναι οι παρουσιαστές αλλά οι εικονολήπτες και ηχολήπτες...
Κι όμως κατά ένα περίεργο τρόπο τα πυρά της κριτικής τα δέχονται πάντα αυτοί που βγαίνουν στο γυαλί και όχι τα εκατοντάδες άτομα που εργάζονται πίσω από τις κάμερες...Μόνο "οι μπροστά" όμως βγαίνουν και απαντάνε στις κριτικές...
Στο δεύτερο πάντως live δεν υπήρχαν θέματα με το φωτισμό αλλά με τον ήχο. Σε μια φάση η Ζέτα Μακρυπούλια μιλούσε και δεν ακουγόταν...χαμός έγινε στο τουίτερ...πάλι δώσανε αφορμή για σχόλια...Εγώ πάντως σκέφτηκα "ρε λες να το κάνουν επίτηδες για να προκαλέσουν σχόλια και να ακούγονται;".
Κι όμως...αν και το βρίσκω λίγο απίθανο δεν το αποκλείω...Στα κανάλια πια πριν βγει ένα πρόγραμμα στον αέρα ομάδες μάρκετινγκ σχεδιάζουν πως αυτό το πρόγραμμα θα "παίζει" σε όλα τα ΜΜΕ (τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά) αλλά και στα σόσιαλ μίντια, όπου πάρα πολλοί είναι αυτοί που σχολιάζουν in real time τα τεκταινόμενα της τηλεόρασης και ειδικά των ζωντανών εκπομπών. Τα μεσημεριανά προγράμματα υπάρχουν ακόμα και μάλιστα το περιεχόμενο αυτών των εκπομπών έχει πια επεκταθεί σε όλες τις τηλεοπτικές ζώνες...από το πρωί πρωί με την Τσιμτσιλή μέχρι αργά το βράδυ με το Θέμο. Υπάρχουν πάρα πολλές εκπομπές που παίζουν και σχολιάζουν περιεχόμενο από άλλες εκπομπές και ειδικά από ζωντανές ψυχαγωγικές εκπομπές...έτσι ένα τεχνικό λάθος, μια κόντρα, μια παρεξήγηση, μια φασαρία, θα προκαλέσει σχόλια και θα εξασφαλίσει πολύ τηλεοπτικό χρόνο με πανελίστες να προσπαθούν να ερμηνεύσουν όσα έγιναν...
Οι κόντρες, τώρα πια, γίνονται κι αλλιώς. Με πιο έμμεσο τρόπο. Με τα σόσιαλ μίντια. Δεν είναι απαραίτητο αυτός που βγαίνει στο γυαλί να εκφράσει την άποψη του για ένα άλλο πρόσωπο μέσω της τηλεόρασης. Μπορεί με το που πάει σπίτι του, να ανοίξει τον υπολογιστή του και να γράψει ένα καλογραμμένο, λιτό, με λίγες λέξεις και πολλά υπονοούμενα κειμενάκι που συνήθως θα φωτογραφίζει ένα πρόσωπο που όλοι υποψιαζόμαστε. Για παράδειγμα, ο γιος του Πάριου (εγώ δεν τον ήξερα τον κύριο αλλά φαίνεται θέλει να τον μάθω σόνι και ντε) νευρίασε πάρα πολύ γιατί η κυρία Κορομηλά τόλμησε να γελάσει δυνατά ενώ αυτός εκτελούσε το τραγούδι του...εκείνη τη στιγμή μάλλον δεν ήθελε να χαλάσει το ωραίο κλίμα της εκπομπής, οπότε με το που πήγε σπιτάκι του, απείλησε το πανελλήνιο ότι αν τυχόν τον ξαναδιακόψουν, θα φύγει από το σόου...
Την αρχή την έκανε η Βούλα Παπαχρήστου με το περίφημο ρατσιστικό (κατ' εκείνη χιουμοριστικό) σχόλιο που έκανε στο τουίτερ και ήταν αφορμή να αποκλειστεί από τους Ολυμπιακούς αγώνες...Από τότε στην τηλεόραση έχει καθιερωθεί το "social media ρεπορτάζ". Δηλαδή ολόκληρα ρεπορτάζ προκύπτουν από μια δήλωση που έκανε κάποιος "επώνυμος" στη σελίδα του και αυτή η δήλωση μπορεί να σημαίνει κόντρα, διαμάχη. Δε βγαίνει ο τάδε διάσημος να μιλήσει άσχημα για έναν άλλο διάσημο στο περιοδικό ή την τηλεόραση, γιατί μπορεί απλά να μην τον καλούν για συνέντευξη ή μπροστά στην κάμερα να μη νιώθει το ίδιο άνετα όσο στο σπίτι του με το tablet του...Τα χώνει λοιπόν από το προφίλ του στο facebook ή το twitter, χωρίς διαμεσολαβητή. Οι δημοσιογράφοι εντοπίζουν τη δήλωση αυτή και έχουν έτοιμη τη νέα κόντρα στη σόουμπιζ που θα παίζει σε όλα τα μίντια και θα κάνει όλους εμάς να χάσουμε τον ύπνο μας για τη συνέχεια...
Γιατί δεν είναι μόνο η δήλωση...είναι και η απάντηση που περιμένουμε από τον άνθρωπο που δέχτηκε τα βέλη...Και δεν απαντάνε όλοι οι θιγόμενοι μέσω σόσιαλ μίντια και αυτοί...περιμένουν τον ρεπόρτερ να έρθει να τους βρει και να τους πει αυτό που δεν ήξεραν, ότι κάποιος ή κάποιοι γράφουν αυτά τα πράγματα για το πρόσωπο τους. "Τι απαντάτε;". Η συνηθέστερη απάντηση είναι "ο καθένας έχει την άποψη του και μπορεί να την εκφράζει ελεύθερα" και φυσικά συνοδεύεται από το "δημοκρατία έχουμε". Άλλες πάλι φορές, ο θιγόμενος απαντάει με μια δήλωση που δε λέει τίποτα αλλά λέει πολλά ταυτόχρονα...τύπου υπονοούμενο με παροιμία "αγάλι αγάλι γίνεται..." κτλ. Σπάνια απαντά άμεσα σε αυτόν που τον κρίνει και ακόμα πιο σπάνια η απάντηση του είναι τέτοια που πυροδοτεί νέα απάντηση...κρίμα γιατί έτσι οι κόντρες έχουν πολύ μικρή διάρκεια ζωής...είναι νόμος της σόουμπιζ...Κάτι σαν fast-food. Κόντρες της μιας μέρας για να ακολουθήσει η επόμενη...άλλωστε τα περιοδικά και οι εφημερίδες πρέπει να γεμίσουν τις σελίδες τους με νέες κόντρες, γιατί δε μπορούν συνέχεια να επινοούν δικές τους...
Πολλοί είναι αυτοί, πάντως, που επιλέγουν και τα σόσιαλ μίντια αλλά και τα παραδοσιακά μέσα για να ασκήσουν κριτική ή καλύτερα να τα χώσουν σε πρόσωπα που είναι στο προσκήνιο. Ο Νίκος Μαστοράκης, για παράδειγμα, έδωσε συνέντευξη στην Espresso και τα έχωσε σε Κορομηλά, Μενεγάκη, Τατιάνα. Μόνο τον Χατζηνικολάου άφησε απέξω, που όμως είπε ότι μόνο το μέγκα θα ήταν του επιπέδου του και δεν του αξίζει να είναι δίπλα στη Ζαχαρέα. Ο ίδιος όμως ασκεί κριτική στα τηλεοπτικά πρόσωπα και από το προφίλ του στο facebook. Η γνώμη του σίγουρα μετράει γιατί μετράει πολλά χρόνια στη μικρή οθόνη και έχει καταφέρει πολλά, αλλά η κριτική του είναι υπερβολική και ισοπεδωτική. Είναι αυτό που κρίνεις από το μέρος το όλον. Κρίνεις μια κακή στιγμή ενός παρουσιαστή και τον βγάζεις κακό παρουσιαστή. Ή λες ότι ο τάδε παρουσιαστής κάνει τα ίδια και τα ίδια, αλλά δε σκέφτεσαι ότι αυτά μπορεί να κάνει μόνο ή δε λες τι θα μπορούσε να κάνει. Ούτε παρατηρείς ότι μέσα σε αυτά τα ίδια και τα ίδια, υπάρχουν αναλαμπές εξαίρεσης. Τι θα μπορούσε πια να κάνει η Μενεγάκη που όλοι χρόνια τώρα την κατηγορούν ότι κάνει τα ίδια και τα ίδια; Αφιέρωμα στον Ελύτη και στη μεσαιωνική τέχνη; Και γιατί να κρίνεις μια τόσο καλή επαγγελματία όπως η Στεφανίδου, επειδή σε 5-6 από τις χιλιάδες εκπομπές της έκανε κάποια λάθη;
Κι ένας άλλος παλιός και έμπειρος της τιβι, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, βγήκε τις προάλλες στο mega και άρχισε να κρίνει τα νέα τηλεοπτικά πρόσωπα...Είπε ότι η Μακρυπούλια είναι διεκπεραιώτρια και όχι παρουσιάστρια και ότι παρουσιαστής είναι αυτός που βγάζει πράγματα από τον άλλον και δε διαβάζει απλά το auto-cue. Πολύ δίκιο έχει, αλλά τι να κάνει και η κοπέλα; Να χοροπηδάει; Πολλές φορές κρίνουμε κάποιο πρόσωπο για κάτι που δεν κάνει, χωρίς να έχουμε μια εικόνα για το τι θα μπορούσε να κάνει. Και επίσης, πολλές φορές κρίνουμε κάποιον για κάτι που κάνουμε εμείς, και επειδή δεν το κάνει όπως εμείς, θεωρούμε ότι δεν το κάνει καλά. Πάντως, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, είτε σου αρέσει είτε όχι, έχει το χάρισμα του λόγου και της αμεσότητας και το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι αλήθεια όταν λέει ότι δεν έχει ούτε autocue ούτε μικρόφωνο στα αυτιά.
ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΗΣ...ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ
Πάντως, κάτι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στο χώρο της τηλεόρασης και επικρατεί ένα κλίμα όπου όλοι κάνουν δηλώσεις από όλα τα πιθανά μέσα, παραδοσιακά και σύγχρονα, για άλλους συνάδελφους τους, και μετά αυτοί απαντάνε, ή τους ζητάνε να απαντήσουν, και σχολιάζουν τις απαντήσεις τους, και μετά απαντάνε στα σχόλια της απάντησης και σχολιάζουν την απάντηση στα σχόλια της απάντησης...και γενικά είναι "η απάντηση της απάντησης ω απάντηση"...όλα τα μέσα έχουν μπερδευτεί, αφού η μια απάντηση είναι στο ένα και η άλλη στο άλλο, η δήλωση ξεκινάει από ένα μέσο, προχωράει σε άλλο και επιστρέφει πάλι στο πρώτο...στο ίντερνετ βέβαια συγκεντρώνονται όλες αφού το ίντερνετ τα έχει όλα, και τηλεόραση και περιοδικά και εφημερίδες. Το θέμα είναι ότι γενικά γίνεται της...απάντησης...
Ο Αρβανίτης είναι ένας πραγματικά πανέξυπνος σκηνοθέτης...Μας έκανε όλους να πιστέψουμε ότι ο Μαυρίδης είναι ο Μαλτέζος, που έκανε πλαστική στο πρόσωπο, με κάποιες καλογυρισμένες σκηνές που είναι οι δυο τους, αλλά το περιοδικό TV24 προκάλεσε σεισμό πολλών ρίχτερ στο τηλεοπτικό σκηνικό, αφού ανέτρεψε το σενάριο αυτό, λέγοντας ότι ο Μαυρίδης και ο Μαλτέζος είναι δυο διαφορετικά πρόσωπα. Το περιοδικό εξασφάλισε μεγάλη αποκάλυψη, άλλωστε κάθε βδομάδα έχει εξώφυλλο με "κλεμμένα όνειρα" και το στηρίζει πολύ, αλλά στο άρθρο λέει πολλά χωρίς να λέει τίποτα για ακόμα μια φορά. Λέει ότι ο Μαυρίδης δεν είναι ο Μαλτέζος, αλλά το πώς και το γιατί δεν το λέει.
Με εξαίρεση το "Κάτω Παρτάλι", τα νέα ελληνικά σίριαλ δεν κάνουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης, ούτε αποσπούν θετικά σχόλια. Άρα, το ότι "το κοινό διψάει για ελληνική μυθοπλασία" ήταν μούφα. Το κοινό δίνει ψήφο στα καλά προγράμματα, είτε είναι ελληνικά, είτε όχι.
Τα τούρκικα μάλλον έχουν κάνει τον κύκλο τους και σε 1-2 χρονάκια μάλλον θα πάρουν πόδι από την ελληνική μικρή οθόνη. Τα ελάχιστα που έχουν μείνει δεν κάνουν καμία αίσθηση, ενώ άνα πάσα στιγμή μπορεί να κοπούν λόγω χαμηλής τηλεθέασης, όπως έγινε και με πολλά προηγούμενα. Αντε να δούμε ποια χώρα έχει σειρά μετά την Τουρκία.
Πολλά τούρκικα, αλλά και αμερικάνικα και μεξικάνικα σίριαλ, που έχει δείξει παλιότερα η τηλεόραση και άλλα που δεν έχει δείξει, μπορεί να δει κάποιος στο νέο σάιτ www.ilovetv.gr. Στο σάιτ αυτό με 9,99 ευρώ το μήνα μπορείς να δεις από τον υπολογιστή σου όλα τα επεισόδια από όποια σειρά θέλεις, από αυτές που έχει διαθέσιμες. Έχω περιέργεια να δω πώς θα πάει αυτό το εγχείρημα, αν δηλαδή θα ανταποκριθεί ο κόσμος και πόσος κόσμος και τι ηλικίες, στην επι πληρωμή τηλεθέαση. Γιατί μέχρι τώρα η τηλεθέαση των σίριαλ ήταν εντελώς δωρεάν, είτε από την τηλεόραση είτε με download από το ίντερνετ. Βέβαια, 10 ευρώ δεν είναι πολλά, αλλά όταν έχεις εθιστεί στο τζάμπα...
Πολλοί, βέβαια, είναι αυτοί που παίρνουν nova και ote tv και έχουν εκατοντάδες κανάλια με κάθε λογής περιεχόμενο, αλλά οι περισσότεροι ούτε ζάπινγκ κάνουν σε αυτά...οπότε πάει τζάμπα η έξτρα πληρωμή, αφού στο τέλος πάλι mega και ant1 θα δουν...
Νομίζω ότι το χειρότερο πρόγραμμα ελληνικού καναλιού το έχει το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV...δείτε το και θα καταλάβετε.
Δεν το έχω ψάξει πολύ με τα ελληνικά e-radio, θέλω όμως να κάνω στο μέλλον ένα εκτενές αφιέρωμα και ρεπορτάζ σε αυτά. Είχα μπει προχθές σε ένα και άκουσα μια ζωντανή εκπομπή με ροκ τραγούδια. Είχε chatroom όπου γύρω στα 10-15 άτομα άκουγαν την εκπομπή και έκαναν τα σχόλια τους και ο παραγωγός διάβαζε κάποια από αυτά την ίδια στιγμή, τα σχολίαζε ή απαντούσε. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο και παράξενο. Θυμάμαι παλιά που άκουγα φανατικά FM και έστελνα με sms τα σχόλια μου για κάτι ή ζητούσα τραγούδι και περίμενα με ανυπομονησία να πει ζωντανά ο παραγωγός το όνομα μου και το μήνυμα μου και όταν το έκανε, χαμογελούσα. Αυτή η αναμονή δεν υπάρχει εδώ, το μήνυμα διαβάζεται αμέσως, αλλά το χαμόγελο παραμένει. Είναι μια περίεργη μορφή επικοινωνίας. Είναι σαν μια παρέα φίλων που μαζεύεται να ακούσει τα τραγούδια που επιλέγει ο αρχηγός (παραγωγός) της παρέας που βρίσκεται κάπου μόνος του, αλλά και η παρέα αυτή αποτελείται από άτομα που, ενώ μοιάζει να είναι κάπου όλοι μαζί και να ακούνε τον "αρχηγό", ο καθένας είναι μόνος του και μπορεί να μη γνωρίζονται καν μεταξύ τους. Το αστείο, βέβαια, είναι ότι μπορεί κάποιοι από αυτούς να είναι φίλοι με τον "αρχηγό" και να πρόκειται για μια παρέα που ενώ θα μπορούσε να μαζευτεί σε ένα σπίτι και να ακούσουν όλοι μαζί μουσική, το κάνουν με αυτό τον τρόπο. Είναι μια νέα μορφή επικοινωνίας που αξίζει να μελετηθεί.
Διαβάστε ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη σχέση μεταξύ facebook και πολιτικής εδώ :
http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=29149&sw=1280
μετά απ΄όλα αυτά απορούν ορισμένοι άνθρωποι γιατί έχουμε κλείσει την τηλεόραση για τα καλά και επιμένουμε να βλέπουμε σειρές;
ΑπάντησηΔιαγραφήπροέρχομαι από τον χώρο των media και οντως.. είναι από τα χειρότερα show που έχω δει ποτέ. ίσως να φταίει βέβαια και το γεγονός πως όλα είναι λίγο - πολύ το ίδιο.. καμμία πρωτοτυπία..