ΡΑΧΗΛ ΜΑΚΡΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΚΟΝΤΑΡΑΚΗ

Η μιντιακή εποχή που ζούμε είναι παράξενη. Ενώ μοιάζουν μερικές φορές όλα ανεξέλεγχτα και ότι ο καθένας μπορεί να εκφράσει την άποψη του επί παντός επιστητού, χωρίς να έχει συνέπειες, τελικά αυτό δεν ισχύει. Πολλές φορές βλέπουμε σε φόρουμ και σε μπλογκ τον κόσμο να σκυλοβρίζει τους πολιτικούς, αντίθετα αν ο δημοσιογράφος που εργάζεται σε εφημερίδα εκφράσει αρνητική γνώμη ακόμα και με ήπιο τρόπο για έναν πολιτικό, κινδυνεύει μέχρι και με αυτόφωρο!

Πρόσφατα η βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. Ραχήλ Μακρή κατέθεσε μήνυση εναντίον της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος" και της δημοσιογράφου Δέσποινας Κονταράκη. Διαβάστε για λεπτομέρειες εδώ

Όλα τα σάιτ αναπαρήγαγαν την είδηση, ενώ ο Ελεύθερος Τύπος το πήρε παραπάνω ζεστά, όπως είναι λογικό, το θέμα.

Με την ίδια ευκολία που η κυρία αυτή κατέθεσε μήνυση στη δημοσιογράφο για το σχόλιο της, με την ίδια ακριβώς ευκολία στα σαιτ και στις εφημερίδες, πολλοί χρησιμοποίησαν την "καραμέλα" της φίμωσης της ελευθερίας του Τύπου. Ο Τύπος, όπως και ο κάθε... τύπος που έχει βήμα από το διαδίκτυο, μπορεί να εκφράζει την άποψη του, αλλά αν φτάσουμε στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης λόγου, να μην έχουμε όρια και φραγμούς, να προσβάλουμε, να σπιλώνουμε προσωπικότητες, να γινόμαστε κυνικοί, και όλα αυτά χωρίς συνέπειες, τότε θα οδηγηθούμε σε ασυδοσία, το μέτρο θα έχει χαθεί εντελώς, θα επικρατήσει χάος και κοινωνία χαοτική είναι άκρως επικίνδυνη.

Από την εποχή της Χούντας, που δημοσιογράφοι φυλακίζονταν, επειδή δεν υπάκουαν στο αυταρχικό σύστημα, που το να εκφράσεις ελεύθερα την άποψη σου ήταν πολυτέλεια ή όνειρο θερινής νυκτός, περάσαμε στο άλλο άκρο σήμερα που με το πρόσχημα της ελευθερίας του λόγου, δημοσιογράφοι, μπλογκερ και χρήστες του διαδικτύου, σχολιάζουν τους πάντες και τα πάντα χωρίς να υπολογίζουν τίποτα, χρησιμοποιώντας το χειρότερο δυνατό λεξιλόγιο. Με απλά λόγια, έχουμε ξεφύγει. Και όταν γίνεται κάποια μήνυση σε εφημερίδα ή μπλογκ, τότε όλοι αντιδρούν επειδή φιμώνουν την ελευθερία του Τύπου. Δε λέω ότι είμαι υπέρ του να γίνονται μηνύσεις, ειδικά όταν δεν προστρέχει σοβαρός λόγος, και εννοείται πως είμαι υπέρ της ελευθερίας του λόγου, αλλιώς δε θα ήμουν μπλόγκερ. Αλλά, δε γίνεται να μην υπάρχει νομικό πλαίσιο και όρια.

Τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με το παράδειγμα της δημοσιογράφου Κονταράκη, απλά το χρησιμοποίησα ως αφορμή για να τα πω.

Όπως φαίνεται, πάντως, η συγκεκριμένη δημοσιογράφος, σχολίασε μια δήλωση που όντως ειπώθηκε από τη βουλευτή Ραχήλ Μακρή, ή τουλάχιστον τη δήλωση αυτή αναπαρήγαγαν άλλα μέσα και σύμφωνα με τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και βουλευτή της ΝΔ, Προκόπη Παυλόπουλο, αν μια είδηση έχει αναπαραχθεί από άλλες δημοσιογραφικές πηγές, δεν είναι υποχρεωμένος ο δημοσιογράφος να προβεί σε ενδελεχέστερη έρευνα. Σύμφωνα πάλι με τον ποινικολόγο βουλευτή Κώστα Τζαβάρα, η αναπαραγωγή ήδη δημοσιευμένων περιστατικών, που έχουν γίνει κοινά γνωστά από άλλες πηγές, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για σύλληψη δημοσιογράφων και μάλιστα στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας.

Παρότι όλα τα μέσα αναπαρήγαγαν την επίμαχη φράση της βουλευτού, την οποία και επιβεβαιώνουν και βουλευτές που ήταν παρόντες, τρεις μέρες μετά η ίδια αποφάσισε να καταθέσει μήνυση σε συγκεκριμένη εφημερίδα για το σχόλιο που έκανε σε μια φράση που ειπώθηκε από την ίδια και που δε θα μπορούσε παρά να προκαλέσει πολιτικό (και όχι προσωπικό) σχόλιο. Αυτό μου θυμίζει κάτι τέτοιο : κάποιος γράφει κάτι σε ένα φόρουμ, όλοι τον βρίζουν και του κάνουν παρατήρηση γι' αυτό που έγραψε. Αυτός από τους 50 που τον βρίζουν, πιάνει τον έναν και τον ρωτά "γιατί με βρίζεις;".