Αυτό είναι το κοινό στο οποίο ποντάρουν τέτοιου είδους έργα. Οι γιαγιάδες μας, που αργά το απόγευμα αφού έχουν τελειώσει τις δουλειές του σπιτιού, κάθονται μόνες ή με τις φίλες τους, στο χολ και παρακολουθούν τα παραμύθια της μικρής οθόνης, που μπορεί να έχει και σεμεδάκι και δεν είναι απαραίτητα επίπεδη. Μια ρομαντική σχέση που κυριαρχεί στη γενιά των παππούδων μας, αφού οι νεότερες γενιές τη βγάζουμε περισσότερο στο laptop, βλέποντας youtubers ή αποσπάσματα από εκπομπές της tv ή κατεβάζοντας αμερικάνικες σειρές. Αλλά το καθημερινό ραντεβού με τους πρωταγωνιστές των σίριαλ και των εκπομπών, είναι η μαγεία της τηλεόρασης, αφού αυτοί γίνονται κομμάτι της καθημερινότητας σου, γίνονται η παρέα σου, οι δικοί σου άνθρωποι. Γι' αυτό και υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον από μεγάλο μέρος του κόσμου για τα πρόσωπα της τηλεόρασης και πουλάνε τόσο τα περιοδικά που ασχολούνται με αυτά.
Ρώτησα τη γιαγιά τι ενδιαφέρον βρήκε στη σειρά αυτή. Μου είπε ότι παρότι προτιμά πιο ρομαντικά έργα, βλέπει τη συγκεκριμένη, επειδή έχει αγωνία και σασπενς και θέλει να δείξει στο κοινό πόσο σκοτεινή είναι η ανθρώπινη ψυχή και τι τέρας μπορεί να είναι ένας άνθρωπος. Επίσης θεωρεί ότι περνάει το μήνυμα ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό και πως το ηθικό δίδαγμα της σειράς είναι πως ένας άνθρωπος πρέπει να ακολουθεί τον "ίσιο" δρόμο και να μην μπλέκει με το περιθώριο και τους σκοτεινούς ανθρώπους, γιατί θα έχει άσχημα ξεμπερδέματα.
Είναι μια πολύ σκληρή σειρά, που πραγματεύεται τον βιασμό, έχει πολλά αστυνομικά στοιχεία, κάτι που τραβά ενδεχομένως το ενδιαφέρον και σε άλλα κοινά πλην των γιαγιάδων μας, η κοπέλα που κάνει την Ηβη, είναι πολύ καλή και ιδανική για το ρόλο και σε κάνει να τη λυπάσαι και να τη συμπαθείς ταυτόχρονα. Είναι μια κοινωνική δραματική σειρά που δείχνει την περιπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής, όπως σωστά είπε η γιαγιά. Κουράζει όμως. Έχει πάρα πολλά ονόματα και παραπάνω δράμα, ίντριγκα και μπέρδεμα απ' όσο μπορεί να αντέξει κανείς. Και βέβαια κινείται αργά. Αυτοί οι ρυθμοί φαίνεται ότι αρέσουν στις γιαγιάδες μας. Αν τους βάλεις να δουν singles θα ξινίσουν.
Διάβασα ότι στην Κύπρο τα επεισόδια είναι πολύ περισσότερα κι εδώ στην Ελλάδα, επειδή η σειρά δεν έκανε καλά νούμερα, έκαναν μοντάζ και έδειξαν πολύ λιγότερα, για να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα (για να αποφύγουν το κόψιμο και τη γκρίνια από τους τηλεθεατές) και να μη βαριέται το κοινό με την αργή πλοκή. Πάντως, τώρα έρχονται τα "Κλεμμένα όνειρα" και το "Ονειρο ήταν" διαβάζω ότι θα μεταφερθεί το Σαββατοκύριακο. Αλλά μάλλον για κόψιμο το βλέπω να πάει και μετά η γιαγιά και πολλές άλλες γιαγιάδες θα μείνουν με την απορία τι απέγινε η καημενούλα η Ηβη. Θα την έχει βιάσει η AGB και θα έχει πετάξει το πτώμα της στον τηλεοπτικό κάδο απορριμάτων, μαζί με όλα τα προιόντα χαμηλής τηλεθέασης και κακού lead in. Τι να την κάνει το mega την Ηβη αν δεν είναι ικανή να αυξήσει τα νούμερα τηλεθέασης του δελτίου των 8; Μπορεί να μη μάθουμε ποτέ τι θα απογίνει, αν θα έχει χαρούμενο τέλος. Μπορούμε μόνο να το φανταστούμε, αφού η Ηβη μπορεί να είναι μια ακόμα ηρωίδα που θα είναι σα να μην υπήρξε ποτέ. Κι αυτό συμβαίνει μόνο στην τηλεόραση. Ούτε στο σινεμά, ούτε στα βιβλία. Αλλά αν το καλοσκεφτείς, ο ήρωας δεν βασίζει την ύπαρξη και την αξία του στο τέλος. Γιατί και το τέλος ενός σίριαλ, μιας ταινίας, ενός μυθιστορήματος, είναι ένα πλασματικό τέλος, ένα τέλος που είναι απαραίτητο να υπάρξει, γιατί δε νοείται έργο χωρίς τέλος. Πάντα όμως μπορούμε να φανταστούμε τη συνέχεια των ηρώων.
ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΗΒΗ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ ΤΗΣ TV ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου