Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΑΡΓΥΡΗΣ ΖΗΛΟΣ : Ο ΠΙΟ ΔΥΣΝΟΗΤΟΣ ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΟΣ

Ο πιο περιεργος και δυσνοητος δισκοκριτικος ειναι αναμφισβητητα ο Αργυρης Ζηλος που γραφει στο Αθηνοραμα με...μεγαλο ζηλο. Ειναι σαφως πολυ ψαγμενος στον τομεα του και κρινει cd κυριως alternative. Οταν κρινει καποιον πιο "εμπορικο" καλλιτεχνη, τα αστερακια ειναι οπωσδηποτε λιγοτερα. Και οταν λεω εμπορικα μη φανταστειτε τιποτα Πεγκυ Ζηνα ή Δεσποινα Βανδη. Αυτοι ειναι σα να μην υπαρχουν, απαξιει να ασχοληθει. Αλλα...θα κανει χαρη στο Μυρωνα Στρατη, βαζοντας το νεο του cd στη στηλη του αλλα μονο με ενα αστερακι.
Ας δουμε ομως τις δισκοκριτικες του μια μια για το τευχος 579.
Οσοι εχετε αλλεργια στην alternative μουσικη και στα δυσνοητα κειμενα, μη διαβασετε.
Ιδου :

Vijay lyer
Tirtha (τριαμιση αστερακια)

Τωρα δα πιστευω οτι τον πιανω : τζαζιστας στο "Historicity" ("α" 507) μα και διαλογιστης επι της αυτοσχεδιαζομενης φορμας ("Solo", "α" 545) πριν συστηθει ως βερος συνθετης-τον εχω ικανο!-, ο Νεουορκεζος πιανιστας παρενθετει ενα διεθνικο οραμα που βλεπει προς Ινδια με αξονα την ηλεκτρικη κιθαρα του Prassana και τα ταμπλα του Nitin Mitta. Ο ιδιος παραμενει "αθεραπευτα ρομαντικος"... (A&N)

(Σχολιο : Ποιος Prassana, ποιος Nitin Mitta ; Ο κυριος Ζηλος εχει σαν δεδομενο οτι οι αναγνωστες γνωριζουν αυτα τα ονοματα;)

Does It Offend You Yeah
Don't Say We Didn't Warn You (τριαμιση αστερακια)

Δυναται η λυσσα να παραγαγει αρτιστικο εργο που να μην κατανταει σπαστικο; Θα μου πειτε, τα παντα γινονται στη συγχρονη ποπ, ιδιως στην ανεξελεγκτη μετα-ηλεκτρο-ντανς βερσιον της. Για στασου : μηπως ο ελεγχος ακριβως των μεσων ειναι η απαντηση; Σε συνδυασμο με μια γονιμη φαντασια που...καλλιεργεια μαρτυραει, οχι εξαλλοτητα! (Hitch-Hyke)

(Σχολιο : Μα καλα ειναι δυνατον να υπαρχει γκρουπ-αν ειναι γκρουπ μια και δεν το διευκρινιζει- με αυτο το ονομα;;; Και αυτο θεωρειται ποπ; Και τι εννοει ελεγχο των μεσων; Ποιων μεσων;)

Planet of Zeus
Macho libre (τρια αστερακια)

Η ριφομανια του heavy sludge (ασε η φωνητικη δυστροπια...) καταπινεται σαν αντιδοτο στη θεματικη του αβιταμινωση μονο αν η δοσολογια συγκρατιεται σε ευθεια αναλογια με την οργανομορφικη μεριμνα. Εννοια σας και την ξερουν μεσα κι εξω τη δουλεια! (B-Other Side)

(Σχολιο : what?)

Μονο Γυμνο
Τυφλο κοριτσι (δυο αστερακια)

Ηξεις-αφηξεις σινγκλακι, τους αδειαζει στα μισα του δρομου προς εναν ελληνοχρωμο χεβι ροκ λυρισμο- α, ολα κι ολα : αυτοι βιαζονται, οχι εγω! (Αμυμωνη)

(Σχολιο : Ποιοι βιαζονται; Και γιατι βιαζονται;)

L/O/N/G
American Primitive (τριαμιση αστερακια)

Ελα που τιποτε απ' τα δυο δεν παιζει! Θα μπορουσε να σκασει οπουδηποτε ανθει η ποπ καλλιτεχνια (αυτην αντηχει το Αμερικα;) κι οπως κι αν εχει χλομο ο κομψος ηλεκτρομοντερνιστης Rubert Humer των Tosca κι ο σπαρακτικοα λυρικος Chris Eckman (Walkabouts κ.λ.π.) να εβγαζαν σε κοινη θεα τον πρωτογονισμο τους- αλλου κι αλλιως τον ξεφωρτονονται, υποθετω... (Hitch-Hyke)

(Σχολιο : Τιποτα απο τα δυο; Ποια δυο; Και επισης, what???)

The Raveonettes
Raven in the Grave (τρια αστερακια)

Η girl group δροσια δεν πνιγεται στο Joy Division-ικό σκοτος που τις τυλιγει ανα ηλεκτροπεριοχες : κοινωνιολογικο μαλλον παρα αισθητικο θεμα εργασιας, δεκτον- κλεινουν ομως οπου να 'ναι 20ετια, κι αραγε ποσοι εμμενουν τοσο σταθερα σε ψυχικες παρα σε χρηστικες αξιες; Δεν διεψευσαν την εκτιμηση μας- και μπραβο τους! (Soundforge)

(Σχολιο : Κοινωνιολογικο θεμα εργασιας;;;)

Νικος Ζαρκος
Greek Guitar Music of the 21st Century (τρια αστερακια)

Συγχρονες συνθεσεις των Θ. Αντωνιου, Λ. Καναρη, Γ. Καλιδικη, Ν. Χαριζανου, Γ. Καλαντζη, Χ. Αθηνοδωρου, Γ. Αντωνιου, σε 1η ηχογραφηση οι περισσοτερες απο εναν κιθαριστα που ελεγχει με επαρκεια τις κλασικες οροθεσιες οσο και τις μεταρομαντικες ρηξεις. (Subways)

(Δεν καταλαβα. Ολοι αυτοι δηλαδη τι κανουν; Παιζουν κιθαρα; Και ο Ζαρκος τι κανει; Ειναι ο μαεστρος;)

The Blackout
Hope (δυομιση αστερακια)

Καλη κινηση να μοιρασουν το μικροφωνο στο πανκ και στο νεομεταλ, φοβαμαι ομως οτι ανταλασσουν...φιλοφρονησεις- καθενα κραταει τα σπουδαια για παρτη του. (Hitch-Hyke)

(Σχολιο : Τι εννοει παλι εδω ο ποιητης;)

Μυρωνας Στρατης
Αλλος κοσμος (ενα αστερακι)

Μια χαρα ποπροκαρει- κεφατα, μπιτατα, νιουγουεβιστικα, ερωτικα! Αντε, καιρος να γραψει και κανα καλο τραγουδι... (Lyra)

(Σχολιο : Τα εμπορικα που λεγαμε... Τι σημαινει νιουγουεβιστικα; Και γιατι απο τη μια λεει οτι ποπροκαρει μια χαρα και απο την αλλη οτι δε γραφει καλα τραγουδια; Εννοει οτι εχει καλη σκηνικη παρουσια; Γιατι εγω το αντιθετο θα ελεγα. Οτι γραφει καλα τραγουδια αλλα δεν εχει καλη σκηνικη παρουσια.)

Ο δισκος της εβδομαδας
Ενας καλυτερος κοσμος
Meredith Monk
Songs of Ascension (τεσσεραμιση αστερακια)

Μακραν η σοβαροτερη βοκαλιστα των καιρων μας, επιπλεον δε αρκετα κατασταλαγμενη ωστε να μην επικεντρωνει το εργο της σ' αυτο της το χαρισμα. Μαλιστα, θα ελεγες οτι τα μερη των εγχορδων, των πνευστων, των κρουστων ή και αλλων φωνων και χορωδιων εχουν το μεριδιο του λεοντος σε 21 υπερανω κατηγοριοποιησης συνθεσεις που, σχηματικα, τις τοποθετεις στο "μεσοδιαστημα" φολκ μελωδιας και μεταρομαντικης γραφης- με μια "προειδοποιηση" : μην τις δενετε στενα με κατι απ' αυτα. Ενας αλλος, ενας σιγουρα καλυτερος κοσμος... (ECM/Μικρη Αρκτος)

(Σχολιο : Πρεπει να εχεις σπουδασει Μουσικη για να καταλαβεις τι εννοει ο ποιητης...)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου