Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

greek media mpla mpla

-Γιατί δεν κάνουν ριάλιτι στο MEGA για την επιλογή της συμπαρουσιάστριας του Πέτρου Κωστόπουλου; Τι φοβερές ιδέες έχω...Αλλά επειδή δεν έχω τη δυνατότητα να ασκώ επιρροή στον Πέτρο Μπούτο θα περιοριστώ στο να κάνω ένα δημοψήφισμα εδώ στο μπλογκ για το ποια πιστεύετε ότι θα είναι η συμπαρουσιάστρια. Στο τέλος, βέβαια, θα επιλέξουν τη Μπαλατσινού που είναι και το πιο λογικό. Γυναίκα του είναι, στην ίδια ηλικία κοντά είναι, έχει και αυτή τηλεοπτική πείρα. Δε μπορώ να τους φανταστώ πάντως σε πρωινάδικο, ειδικά τον Κωστόπουλο, αλλά ο Λιάγκας και η Σκορδά τι παραπάνω έχουν; Καμία διαφορά αν το σκεφτείς.

-Χαμός έγινε με το πρωτοσέλιδο του "Πρώτου Θέματος" με τον μαχαιρωμένο από Χρυσαυγίτη, Παύλο Φύσσα, στην αγκαλιά της κοπέλας του...Δεν καταλαβαίνω τον ακριβή λόγο των αντιδράσεων. Τους πείραξε η φωτογραφία και όχι το γεγονός το ίδιο; Ή μήπως απλά βρήκαν μια ακόμα αφορμή να χτυπήσουν το "κατεστημένο"; Κάτι που έκαναν και στην πράξη, αφού έκαναν επίθεση στα γραφεία της εφημερίδας φορώντας κουκούλες.

-Αριστερές φυλλάδες, μπλογκ και σαιτ θυμήθηκαν την παλιά απάτη της εφημερίδας με τραμπούκους της ΧΑ που δήθεν βοηθούσαν ανήμπορες γιαγιάδες να πάνε στην τράπεζα. Η "Εφημερίδα των Συντακτών" αποκάλυψε σε πρόσφατο φύλλο της ότι μια από τις γιαγιάδες ήταν η Ερωφίλη Πλωμαρίτη, μητέρα του Αλέξανδρου Πλωμαρίτη, τοπάρχη της Χρυσής Αυγής...

-Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας γίνεται λόγος και για το σοκαριστικό ντοκυμαντέρ "Οι καθαριστές" του Κωνσταντίνου Γεωργούση το οποίο πείθει και τους λίγους πια δύσπιστους για το ποιόν αυτών των ατόμων...

-Οχι μόνο οι εφημερίδες αριστερής ιδεολογίας αλλά και οι δεξιές και πατριωτικές όπως η "Δημοκρατία" στρέφονται κατά της Χρυσής Αυγής μέσα από την αρθρογραφία τους και τα ρεπορτάζ τους. Όλες ανεξαιρέτως, ειδικά μετά το δυσάρεστο γεγονός, έχουν ειδησεογραφία για τις δράσεις του "πολιτικού" κόμματος. Ερωτηματικό, πάντως, παραμένει η πραγματική σχέση και άποψη του "Πρώτου Θέματος" για το κόμμα (αυτή των ανωτέρων, όχι μεμονωμένων συντακτών).

-Στα κανάλια, απλά γίνεται χαμός με τη Χρυσή Αυγή να είναι πάντα πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων και τις εκπομπές. Η εμπλοκή της Δικαιοσύνης έδωσε ένα ακόμα σοβαρό κίνητρο στα κανάλια να ασχοληθούν με το "πολιτικό" κόμμα και τους τραμπούκους της. Έπρεπε να συμβεί αυτό το τραγικό γεγονός για να ανακαλύψουν τα κανάλια ότι "νονοί" της νύχτας, άνθρωποι του υπόκοσμου και εγκληματικά στοιχεία στελεχώνουν τη ΧΑ και να βγει ο Πρετεντέρης, ο Αυτιάς, ο Χατζηνικολάου να τους καταδικάσουν δημόσια και απερίφραστα.

-Στη διαφήμιση του νέου σάιτ για αυτοκίνητα NewsAuto.gr όταν λένε ότι τεστάρουν τα αυτοκίνητα ποικιλοτρόπως και δείχνουν μια φωτογραφία με μια γυναίκα σε στιγμή οργασμού, τι ακριβώς θέλουν να πουν;

-Μετά το Star, που πρώτο ξεκίνησε τη νέα τηλεοπτική σεζόν, σειρά έχει ο Alpha που αύριο έχει πρεμιέρα για Μενεγάκη και "Δέστε τους". Μέχρι το Δεκέμβρη θα έχει ξεκινήσει η νέα σεζόν για όλα τα κανάλια.

-Με ποιο ακριβώς κριτήριο επιλέχθηκε η Ελένη Τσολάκη για το ραδιόφωνο; Για την ομορφιά της σίγουρα όχι αφού μιλάμε για ραδιόφωνο. Για την εξυπνάδα της, τη φωνή της; Μάλλον επειδή είχε κονέ με τον Πουνέντη...

-Για θρίαμβο της Δημοκρατίας κάνουν λόγο τα ΜΜΕ μετά τη σύλληψη των στελεχών της Χρυσής Αυγής...γιατί όμως έπρεπε να συμβεί αυτό για να ξυπνήσει η Δικαιοσύνη και να συλλάβει αυτά τα άτομα; Γιατί τόσο καιρό τα ΜΜΕ περιορίζονταν να ρωτάνε επώνυμους ή μη την άποψη τους για τη Χρυσή Αυγή ή να προβάλουν τις κόντρες των στελεχών τους με άλλους πολιτικούς και τα παραληρήματα του Κασιδιάρη εναντίον των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης (αλήθεια παράξενο που τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης προέβαλαν απόψεις που στρέφονται εναντίον τους - μήπως ήθελαν να δείξουν ότι έτσι υποτιμούν και δεν φοβούνται τις απόψεις αυτές αλλά και τις απειλές εναντίον τους;). Γιατί πολλά ΜΜΕ έκαναν mainstream τη ΧΑ, προβάλλοντας την προσωπική ζωή κάποιων στελεχών της, ανούσιες κόντρες και αντιπαραθέσεις, την αντίθεση ή την επιδοκιμασία προς αυτήν από διάφορους αοιδούς και ηθοποιούς; Γιατί κάποια ΜΜΕ μας έκαναν να αναρωτιόμαστε αν κάνουν κρυφή προπαγάνδα υπερ της ΧΑ; 

-Νέα κόντρα ξέσπασε μεταξύ του Θέμου Αναστασιάδη (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ) και του Κώστα Βαξεβάνη (HOT DOC) μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ο Κώστας Βαξεβάνης επιτέθηκε στον Θέμο Αναστασιάδη και την εφημερίδα του για τη δημοσιοποίηση της φωτογραφίας του νεκρού Φύσσα, ενώ στο εξώφυλλο του περιοδικού του με μεγάλα γράμματα υπονοεί την πιθανή οπλοκατοχή και συμπάθεια του εκδότη της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» με τη ΧΑ. Η εφημερίδα με τη σειρά της απαντά και αυτή με πρωτοσέλιδο εναντίον του Κώστα Βαξεβάνη για χρωστούμενα λεφτά στην ΕΡΤ (1,5 εκατ. ευρώ) και με άρθρο που σκοπό έχει να απαξιώσει τον γνωστό δημοσιογράφο.

-Η εφημερίδα, επίσης, απαντάει σε όλους όσους την κατηγορούν ότι εκμεταλλέυτηκε το γεγονός με τη δολοφονία του Φύσσα για να κάνει περισσότερες πωλήσεις, με την επίμαχη φωτογραφία στο πρωτοσέλιδο, λέγοντας ότι πρόκειται για μια συγκινητική φωτογραφία με έντονο πολιτικό συμβολισμό και πως παρόμοιες φωτογραφίες πολιτικής δολοφονίας έγιναν πρωτοσέλιδα σε πολλές εφημερίδες παλιότερα.




ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΛΤΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ (ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ)














ΘΕΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

Θεατρικοποίηση και οπτικοποίηση της πολιτικής. Επιλογή, μελέτη και ανάλυση ενός (συγκεκριμένου) δελτίου ειδήσεων ιδιωτικού σταθμού (MEGA, ANT1, ALPHA, ΣΚΑΪ, STAR)



Εισαγωγή
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση ενός δελτίου ειδήσεων της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης. Στην ανάλυση αυτή θα εστιάσουμε σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Πιο συγκεκριμένα, το δελτίο ειδήσεων που επιλέχθηκε να παρουσιαστεί στις παραπάνω κατηγορίες ανάλυσης είναι το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού STAR της 28ης Αυγούστου 2013 με κεντρική παρουσιάστρια την Ελένη Τσαγκά και συνολικής διάρκειας 1 ώρας, 1 λεπτού και 18 δευτερολέπτων. Το ονομαζόμενο ‘κεντρικό’ δελτίο του συγκεκριμένου καναλιού προβάλλεται στη βραδινή ζώνη του προγράμματος.


1. Εικονιστικά χαρακτηριστικά
Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων ξεκινάει με ηχητική σήμανση εκκίνησης όπου παράλληλα προβάλλονται σύντομα αποσπάσματα από βίντεο με στιγμιότυπα από ρεπορτάζ.
Η εικόνα έπειτα μεταφέρεται σε μια αίθουσα, όπου στη διακόσμησή της επικρατεί το γκρι και μπλε χρώμα με την κεντρική παρουσιάστρια, την Ελένη Τσαγκά, καθισμένη σε ένα μεγάλο κυκλικό τραπέζι να προβάλλεται σε μακρινό πλάνο και με λήψη στα αριστερά της, ελαφρώς ψηλότερα από τα μάτια της παρουσιάστριας, ενώ η ίδια κοιτάει μπροστά της. Φοράει λευκό έντονο πουκάμισο με γιακά και ανοιχτό στο πάνω μέρος του θώρακα χωρίς να φαίνεται κάποια κάλυψη με ένδυμα από μέσα. Το μακιγιάζ της είναι θα λέγαμε τύπου βραδινό και αρκετά έντονο και το χτένισμά της τύπου επίσημο βραδινό.

2. Θεματική διάταξη ειδήσεων
Οι ειδήσεις με τη σειρά που παρουσιάζονται είναι στις εξής θεματικές:
1. εξωτερικές υποθέσεις, είδηση διεθνούς γεγονότος. Αναφέρεται στην προετοιμασία πολέμου ενάντια στη Συρία από τις δυνάμεις ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:00:17-0:03:20).
2. εξωτερικές υποθέσεις, είδηση διεθνούς γεγονότος. Αναφέρεται η ελληνική Κύπρος ως πιθανή βάση εξόρμησης των τριών δυνάμεων. Αναφέρεται σε πιθανά σχέδια τρόπου διεξαγωγής του πολέμου των τριών δυνάμεων στη Συρία. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:03:21-0:06:16).
3. εξωτερικές υποθέσεις, είδηση διεθνούς γεγονότος. Εξελίξεις γύρω από το θέμα της επίθεσης στη Συρία. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2μιση λεπτά (0:06:17-0:08:43).
4. εξωτερικές υποθέσεις, ιστορία βασισμένη σε εγχώρια θέματα που αναφέρει ξένες χώρες. Η θέση των κομμάτων και του προέδρου της Δημοκρατίας στο ζήτημα του επικείμενου πολέμου στη Συρία (υπέρ της ειρήνης) και στις επιπτώσεις του στην Ελλάδα. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2μιση λεπτά (0:08:45-0:11:06). Το εξωτερικό αυτό γεγονός καλύπτεται συνολικά σε περίπου 11 λεπτά.
5. Εγχώριο γεγονός, μακροοικονομία και φόροι. Εφαρμογή πολιτικής πάταξης λαθρεμπορίας και φοροδιαφυγής από τα πρατήρια καυσίμων. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 6 λεπτά (0:08:45-0:14:46).
6. Εγχώριο γεγονός, μακροοικονομία και φόροι, κοινωνικά ζητήματα. Το ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι σε διάφορα είδη φόρων μέχρι το τέλος του έτους. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2 λεπτά (0:14:47-0:16:56). Το εγχώριο αυτό γεγονός διαρκεί συνολικά περίπου 8 λεπτά και καλύπτεται σε μικρότερο ποσοστό από το προηγούμενο εξωτερικό θέμα.
7. Εγχώριο γεγονός, πολιτική διαφθορά. Παράνομοι διορισμοί στο δημόσιο. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:16:57-0:19:35).
8. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Αυτοκτονία διάσημου σχεδιαστή μόδας. Παρουσίαση της αυτοκτονίας του θανόντος. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:19:36-0:22:11).
9. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Αυτοκτονία διάσημου σχεδιαστή μόδας. Συνομιλία με συνεργάτη του θανόντος για τα αίτια αυτοκτονίας. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 6 λεπτά (0:22:23-0:28:49).
10. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Αυτοκτονία διάσημου σχεδιαστή μόδας. Τα οικονομικά προβλήματα του θανόντος. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 4 λεπτά (0:28:50-0:32:42).
11. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Αυτοκτονία διάσημου σχεδιαστή μόδας. Απόψεις διάσημων προσώπων για το θάνατο του σχεδιαστή. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:32:43-0:36:48).
12. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Αυτοκτονία διάσημου σχεδιαστή μόδας. Απόψεις ενός διάσημου προσώπου για το θάνατο του σχεδιαστή. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:36:49-0:39:17). Το εγχώριο αυτό γεγονός διαρκεί συνολικά περίπου 20 λεπτά και καλύπτεται σε μεγαλύτερο ποσοστό από κάθε προηγούμενο θέμα.
13. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Η εξελίξεις της δίκης πρώην πολιτικού για οικονομική διαφθορά. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 3 λεπτά (0:39:18-0:41:48).
14. Εγχώριο γεγονός, περιβάλλον. Η εξέλιξη φωτιάς σε μια περιοχή. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 1 λεπτό (0:41:49-0:42:38).
15. Εγχώριο γεγονός, πολιτική κομμάτων, κοινωνικά ζητήματα. Αντίθεση ανάμεσα σε έναν υπουργό και του βουλευτή κόμματος της αντιπολίτευσης και αποφάσεις για πάταξη διαφθοράς στον τομέα της υγείας. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου  3 λεπτά (0:42:41-0:45:09).
16. Εγχώριο γεγονός, πολιτική κομμάτων. Απόφαση εκλογής του προέδρου κόμματος της αντιπολίτευσης ενός βουλευτή του σε θέση υποψηφίου του δήμου της πρωτεύουσας. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 1 λεπτό (0:45:10-0:46:41)
17. Εγχώριο γεγονός, κοινωνικό ζήτημα. Απόφαση για υποδοχή αιτήσεων παιδιών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2 λεπτά (0:46:42-0:48:33).
18. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Θύματα διάρρηξης και κλοπής δύο διάσημα πρόσωπα. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2 λεπτά (0:48:34-0:50:12).
19. Διεθνές γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Επίσκεψη διάσημου ηθοποιού σε χώρα για φεστιβάλ, θέμα της νέας ταινίας του ηθοποιού. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2 λεπτά (0:50:13-0:50:46).
20. Διεθνές γεγονός, πυρκαγιά σε ευρωπαϊκή χώρα. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2 λεπτά (0:50:47-0:53:18).
21. Διεθνή γεγονότα, παράξενες ειδήσεις από διάφορα μέρη του κόσμου. Πτώση με αλεξίπτωτο στην Αμερική από ουρανοξύστη για καλό σκοπό, έθιμο ‘πόλεμος ντομάτας’ στην Ισπανία, διαζύγιο διάσημων προσώπων της ξένης σόουμπιζ.  Το θέμα καλύπτεται σε περίπου ένα λεπτό (0:53:19-0:54:42).
22. Εγχώριο γεγονός, υποθέσεις διάσημων προσώπων. Εμφάνιση διάσημου εγχώριου τραγουδιστή σε γειτονική χώρα. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 2 λεπτά (0:54:43-0:56:22).
23. Αθλητικά γεγονότα. Το θέμα καλύπτεται σε περίπου 5 λεπτά (0:56:23-1:01:18).

3. Ανάλυση λεκτικών στοιχείων
Λόγω περιορισμών έκτασης της εργασίας θα εστιάσουμε σε μερικές μόνο ειδήσεις στις γλωσσικές επιλογές που αυτές που προβάλλονται. Έτσι, η πρώτη είδηση με την οποία ξεκίνησε το δελτίο της εξεταζόμενης πολεμικής επίθεσης των τριών δυτικών υπερδυνάμεων σε χώρα Μέσης Ανατολής περιγράφεται ως ‘στρατιωτική επίθεση’ και αιτιολογείται ‘ως απάντηση [των ΗΠΑ-Βρετανία-Γαλλία] στη χρήση χημικών’ από τη μεριά της Συρίας. Η απόφαση για μια τέτοια πολιτική κίνηση εναντίωσης σε μια άλλη χώρα αποδίδεται σύμφωνα με άλλους γενικά ‘όπως υποστηρίζουν’, στο ‘καθεστώς Ασάντ’. Ωστόσο, ύστερα η απόφαση πολέμου προβάλλεται ως αποκλειστικά του προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα, αφού λέγεται ότι ‘δεν έχει λάβει ακόμα επισήμως την οριστική του απόφαση’.
Η παρουσίαση του ρεπορτάζ του όγδοου θέματος (θάνατος διάσημου προσώπου) γίνεται τόσο με έναν μελοδραματικό τίτλο στην οθόνη ΣΟΚ: ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΕΚΡΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΣΛΑΝΗΣ όσο και με μια μελοδραματική περιγραφή από τον εκφωνητή: ‘Μεσημέρι στο Κολωνάκι. Παρά τη ζέστη η ατμόσφαιρα έχει παγώσει με την είδηση που έχει γνωστή. Εκεί που καθημερινά μπαινόβγαιναν μοντέλα και κυρίες του Κολωνακίου, τώρα ανεβοκατεβαίνουν αστυνομικοί και διασώστες του ΕΚΑΒ.’ Προβάλλεται φωτογραφία από κινητό με το νεκρό διάσημο στο πάτωμα και με αλλοιωμένα τα pixel της φωτογραφίας για να μη διακρίνεται το σώμα του, ενώ παράλληλα ο δημοσιογράφος-εκφωνητής λέει: ‘Μόλις μπήκαν μέσα τον βρήκαν σε αυτή τη θέση, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία που εξασφάλισε αποκλειστικά το STAR…’ Το ρεπορτάζ κλείνει προβάλλοντας ξανά την ίδια εικόνα του θανόντος. Παρατηρούμε πως σκηνές θανάτου παρουσιάζονται με ευκολία μπροστά στα μάτια των τηλεθεατών, για χάρη της αποκλειστικότητας και χωρίς την άδεια των οικείων του θανόντος. Η κεντρική παρουσιάστρια σχολιάζει το γεγονός: ‘μεγάλη θλίψη κυρίες και κύριοι στο χώρο της μόδας’.
Στην παρουσίαση του ένατου θέματος, όπου ουσιαστικά συνεχίζεται το ρεπορτάζ για την αντίδραση του κόσμου στο θάνατο του διάσημου προσώπου, η κεντρική παρουσιάστρια διακόπτει το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου, όταν η τελευταία αναφέρει: ‘οι δυο αδερφές του είναι συγκλονισμένες, συντετριμμένες…’ προσθέτοντας ‘αν μου επιτρέπεις Αγάθη, δεν είναι μόνο η οικογένεια του Μιχάλη Ασλάνη συγκλονισμένη…’, ώστε η δημοσιογράφος να προσθέσει ‘είναι όλος ο χώρος της μόδας’. Η παρουσιάστρια επεμβαίνει: ‘όχι μόνο, γιατί Αγάθη ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, είχε τη ζωή που είχε, τη φανταχτερή, τη λαμπερή, αλλά παρέμενε πάντα ταπεινός, προσήνης, γελαστός, ήταν ευαίσθητος, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός άνθρωπος ο Μιχάλης Ασλάνης’. Η περιγραφή αυτή της παρουσιάστριας μοιάζει, θα λέγαμε, με επικήδειο λόγο, ενώ οι απόψεις που εκφέρονται θεωρείται ότι αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη (ιδιαίτερα αγαπητός) με λόγο καθημερινό και απλό. Στη συνομιλία προστίθεται ένα διάσημο πρόσωπο από το χώρο της μόδας και συνεργάτης του θανόντος, στον οποίο η δημοσιογράφος θέτει έμμεσα την ερώτηση ‘αν είχε δώσει σημάδια γι’ αυτό που θα ακολουθούσε, γι’ αυτό που θα ζούσε όλη η Ελλάδα σήμερα’. Εδώ ο θάνατος ενός διάσημου θεωρείται πως αφορά όλη την Ελλάδα. Είναι, ωστόσο, επιλογή του καναλιού να προβάλλεται ως είδηση η αυτοκτονία ενός διάσημου ως κάτι που συγκλονίζει όλη την Ελλάδα, τη στιγμή που άνθρωποι αυτοκτονούν καθημερινά λόγω της κρίσης. Ο συνεργάτης του θανόντος αναφέρει πως ‘ο μεγάλος κλονισμός ήταν πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, όταν τον έκλεψαν να το πω έτσι ωμά συνεργάτες του που είχε μαζί 10 χρόνια, ένα βράδυ του πήραν πάρα πολλά μετρητά, πολλά φορέματα, πολλά νυφικά και εξαφανίστηκαν’, ενώ στη συνέχεια η παρουσιάστρια προσθέτει την ερώτηση ‘ήταν ικανό αυτή η κλοπή, αυτή η κλοπή Αγάθη σε εισαγωγικά, ήταν ικανή να οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή το Μιχάλη Ασλάνη;’ Η δημοσιογράφος απαντά ‘Δεν ήταν μόνο αυτή η κλοπή Ελένη, πραγματικά ο Μιχάλης Ασλάνης έχει πει πως είχε εξαπατηθεί και από δύο συνεργάτες του. Ήταν και σε δικαστική διαμάχη ο Μιχάλης Ασλάνης’. Παρατηρούμε εδώ πως και οι δύο δημοσιογράφοι και ο συνεργάτης του, ενώ δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη ακόμα για το θέμα της καταγγελίας της κλοπής, χαρακτηρίζουν ως δεδομένο το γεγονός. Εδώ παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα του πολίτη. Παρακάτω ο συνεργάτης του θανόντος αναφέρει: ‘οι άνθρωποι που τον βρήκαν είπαν να το πω έτσι ωμά το πτώμα δε μύριζε, άρα είχε πεθάνει πρόσφατα’. Εδώ παρακολουθούμε τη μεταχείριση ενός φυσιολογικού γεγονότος, της σήψης, με ασεβή τρόπο και την παρουσίασή του ως κάτι το απεχθές.
Στο δέκατο θέμα ξαναδικάζονται από την κοινή γνώμη οι δύο γυναίκες οι καταγγελίες εις βάρος των οποίων δεν έχουν αποδειχθεί ακόμη. Επιπλέον, προβάλλεται από ένα συγγενή του θανόντος που είχε καταγγείλει το θέμα η καταγωγή της μιας εκ των δυο, ενώ αυτή η πληροφορία δε σχετίζεται με το θέμα, αλλά αναπαράγει ρατσιστικά στερεότυπα: ‘Τον καταστρέψανε δυο γυναίκες. Μια από την Αλβανία και μια από την Πάτρα’. Τα ΜΜΕ πολύ συχνά, όπως εμφανώς και εδώ, καταστρατηγούν το δεοντολογικό κώδικα δημοσιογραφίας του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, έχοντας προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων και κινημάτων (Curran, 2005).
Η μελοδραματικότητα συνεχίζεται και στο άνοιγμα του ενδέκατου θέματος, όπου ο τίτλος του ρεπορτάζ είναι ‘‘‘ΠΑΓΩΣΕ’’ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΑΦΝΙΚΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΑΣΛΑΝΗ’, ενώ παρουσιάζονται τμήματα ποιητικής του συλλογής που έχουν πεσιμιστικό τόνο και αναφέρουν τη μοναξιά και το θάνατο υπό τον τίτλο ‘ΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΦΑΝΕΡΩΝΕ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΟΥ’. Το σύντομο σήριαλ της ζωής του στο ρεπορτάζ περιλαμβάνει και εικόνες από τη ‘βίλλα του’ στο νησί της Μυκόνου, μέρος όπου προβάλλονται συνήθως οι διάσημοι. Όλα τα ρεπορτάζ στα θέματα τα σχετικά με το θάνατο του διάσημου αυτού προσώπου, μπορούμε να πούμε κάλλιστα πως θεματοποιούν και θεατρικοποιούν, σύμφωνα με το Meyer, τη ζωή του και την προβάλλουν ως μια σαπουνόπερα για τη ψυχαγωγία του κοινού (Meyer, 2000). Η προβολή του συναισθήματος, όπως γίνεται στα παραπάνω ρεπορτάζ, παίζει κεντρικό ρόλο στη θεατρικοποίηση αυτή που ασκείται από τα ΜΜΕ της μετα-νεωτερικής εποχής (Δεμερτζής & Λίποβατς, 2006).
Στο δωδέκατο θέμα παρουσιάζεται μια φωτογραφία από πρόσφατη έξοδο του θανόντος με άλλα διάσημα άτομα και σχολιάζεται για ένα λεπτό περίπου και από την παρουσιάστρια και από μια δημοσιογράφο: ‘…Πήγανε μαζί στο Κολωνάκι, καθίσανε με μεγάλη παρέα, φάγανε παγωτό και συνομιλήσανε για όλα τα θέματα που απασχολούσαν το Μιχάλη Ασλάνη’. Παρατηρείται μια εμμονή με την ιδιωτική ζωή των διάσημων. Τέλος, η περιοχή Κολωνάκι που είναι μέρος διαμονής και προβολής διασήμων προσώπων αναφέρεται συνολικά στο δελτίο ειδήσεων περίπου 30 φορές, όπως προηγουμένως η Μύκονος περίπου 5 φορές.
Στο δέκατο τρίτο θέμα παρουσιάζεται αναπαράσταση τμήματος της δίκης πολιτικού προσώπου που έχει κατηγορηθεί για χρηματικές υπεξαιρέσεις. Όπως αναφέρουν και οι Αλιβιζάτος (2005) και Παπαχελάς (2010), η σύγχρονη ειδησεογραφία αρέσκεται στην κάλυψη θεμάτων σκανδαλοθηρικού περιεχομένου, αφού λειτουργεί ως απόδοση δικαιοσύνης ενάντια στη διαφθορά της δημοκρατίας στη συνείδηση του θεατή.
Το δέκατο πέμπτο θέμα προλογίζεται με τον τίτλο στην οθόνη ‘ΑΓΡΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΑΔΩΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ-ΣΤΑΘΗ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ’ και με εκφράσεις στο ρεπορτάζ ‘άναψαν τα αίματα’, ‘πρωτοφανείς χαρακτηρισμοί’, ‘όλοι περίμεναν την αντίδραση του Άδωνη Γεωργιάδη στους χαρακτηρισμούς’ (όπου το ‘όλοι’ δε διευκρινίζεται, σαν να αφορά την κοινή γνώμη η αντιπαράθεση αυτή), στοιχεία που φανερώνουν την εστίαση σε μικροκομματικά θέματα και στο λαϊκισμό του δελτίου ειδήσεων. Ο λαϊκισμός είναι περισσότερο συχνός στην τηλεπολιτική των δελτίων ειδήσεων κατά τους Mazzoleni (2006), Αρβανίτη (2006) και Ευαγγελάτο (2006), ως μια προσπάθεια ανταπόκρισης στον ανταγωνισμό και την επιβίωσή τους. Σύμφωνα, άλλωστε, με το Δεμερτζή (2004), η εστίαση στα πολιτικά πρόσωπα αντί της ίδιας πολιτικής που ασκείται από ένα κόμμα είναι συχνό φαινόμενο των ΜΜΕ. Η έμφαση στα πρόσωπα επιτρέπει, κατά το συγγραφέα, να προβάλλονται συγκεκριμένα πρόσωπα και διαμέσω αυτών ένα κόμμα να προωθεί και τις εκάστοτε πολιτικές επιλογές του, εξαιτίας της δημοσιότητας που του επιτρέπουν τα ΜΜΕ.
Στο δέκατο έκτο θέμα προβάλλεται η ρατσιστική αντίθεση του προέδρου ακροδεξιού κόμματος της Βουλής για έναν μαύρο διεθνή παίχτη του μπάσκετ, τον οποίο υποδέχτηκε ο πρωθυπουργός στην οικία του, το Μέγαρο Μαξίμου λέγοντας ο δημοσιογράφος εκφωνητής πως ‘μάλιστα είπε πως η οικογένεια του Αντετοκούμπο θα έπρεπε να μεταφερθεί με αστυνομική κλούβα στην Καλογρέζα εννοώντας προφανώς την αμυγδαλέζα’. Ο ρατσισμός που προβάλλεται με αστεϊκή διάθεση και λαϊκότροπο λόγο από τον πρόεδρο του κόμματος και μεταφέρεται από το συντάκτη του ρεπορτάζ αποσυνδέει τα κόμματα από την υποχρέωσή τους για τη δημοκρατική δράση τους (Meyer &. Hinchman, 2008).
Το δέκατο ένατο θέμα παρουσιάζεται με χαρούμενη διάθεση από την παρουσιάστρια: ‘Και αν οι φανατικές του θαυμάστριες αναρωτιούνται πού είναι, εμείς οφείλουμε να τις ενημερώσουμε ότι ο γοητευτικός εργένης Τζορτζ Κλούνευ βρίσκεται στη Βενετία για το κινηματογραφικό φεστιβάλ’. Η ιδιωτική ζωή των διάσημων προσώπων προβάλλεται ως κάτι που αφορά το γυναικείο πληθυσμό. Και εδώ, όπως και στο θέμα του θανάτου του σχεδιαστή μόδας και των δύο συνεργατών του που έχουν κατηγορηθεί από τους δημοσιογράφους για εγκλήματα, για τα οποία δε δικάστηκαν ακόμα, παραβιάζεται η αρχή της ιδιωτικότητας του ατόμου, μια συνθήκη, ωστόσο, που για να εξασφαλιστεί απαιτούνται νέες ειδικές ρυθμίσεις (Αλιβιζάτος, 1998). Ο McQuail (2005), πάντως, επισημαίνει την έλλειψη λογοδοσίας των συντακτών των σημερινών ΜΜΕ, η οποία τους υποχρεώνει να αναλαμβάνουν τη συνέπεια των λόγων τους, προτού δημοσιεύσουν ένα θέμα.
Τέλος, μπορούμε να πούμε πως όλα τα εγχώρια γεγονότα του δελτίου συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την οικονομική κρίση.

Επίλογος
Από την ανάλυση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Star η έρευνά μας καταλήγει στο ότι το δελτίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί απολιτικοποιημένο και με έμφαση στην κοινωνική διάσταση των γεγονότων. Το μεγαλύτερο μέρος του το καταλαμβάνουν ειδήσεις από υποθέσεις διάσημων προσώπων.












ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Αλιβιζάτος, Ν. (2005). Απόψεις όπως παρατίθενται σε εκδήλωση της δημοσιογραφικής παράταξης με θέμα Συσπείρωση Δημοσιογράφων Δούρειος Τύπος, στο Νταρζάνου, Α. Η δημοσιογραφία στην εποχή της διαπλοκής των σκανδάλων και της κρυφής κάμερας, Η Αυγή, 10 Νοεμβρίου, 6.

Αλιβιζάτος, Ν. (1998). Η σύγκρουση ιδιωτικότητας και διαφάνειας, Το Βήμα, 6 Δεκεμβρίου. Διαθέσιμο στο
[τελευταία πρόσβαση 1.9.2013].

Αρβανίτης, Κ. (2006). «Θέσεις για το δημοσιογραφικό λόγο», σ. 195-197. Στο Ν. Τσιτσανούδη – Μαλλίδη (επιμ.) Η λαϊκή γλώσσα των ειδήσεων. Αθήνα: Εμπειρία Εκδοτική.

Curran, J. (2005). Δημοκρατία και μέσα μαζικής επικοινωνίας, Ζητήματα Επικοινωνίας, 2, 19-38.

Δεμερτζής, Ν. & Λίποβατς, Θ. (2006). Φθόνος και μνησικακία-Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή  κοινωνία. Αθήνα: Πόλις.

Δεμερτζής, Ν. (2004). ‘Η πολιτική του προσώπου και το πρόσωπο της πολιτικής. Όψεις της τηλε-πολιτικής’ στο Λεβεντάκος, Δ. (επιμ.). Τηλεόραση και Ελληνική Κοινωνία. Αθήνα: Εικών.

Δεμερτζής, Ν. (2002). Πολιτική Επικοινωνία, Διακινδύνευση, Δημοσιότητα, Διαδίκτυο. Αθήνα: Παπαζήσης.

Ευαγγελάτος, Ν. (2006). Κρίσεις για τον σύγχρονο τηλεοπτικό λόγο (σ. 191-193). Στο Ν. Τσιτσανούδη – Μαλλίδη (επιμ.) Η λαϊκή γλώσσα των ειδήσεων. Αθήνα: Εμπειρία Εκδοτική.

Mazzoleni, G. (2006). Λαϊκισμός και μέσα ενημέρωσης, Ζητήματα Επικοινωνίας, 4: 7-17.

McQuail, D. (2005). Λογοδοσία και δημοσίευση στην εποχή της πληροφορίας, Ζητήματα Επικοινωνίας, 2: 5-18.

Meyer, T & Hinchmann, L. (2008). Από τη δημοκρατία των κομμάτων στη δημοκρατία των ΜΜΕ. Αθήνα: Πολύτροπον.

Παπαχελάς, Α. (2010). Σκάνδαλα, ΜΜΕ και δημοσιογραφία, Η Καθημερινή, 8 Σεπτεμβρίου, σ. 1.



BLOG ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η διαδικασία της επικοινωνίας επηρεάζεται άμεσα από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Η ανακάλυψη της τυπογραφίας, στην απαρχή της βιομηχανικής εποχής γέννησε την έντυπη δημοσιογραφία. Αργότερα, η χρήση των ασύρματων επικοινωνιών επέτρεψε την δημιουργία του ραδιόφωνου και της τηλεόρασης. Στις μέρες μας, ζούμε την μετάβαση από την μεταβιομηχανική εποχή, στο ‘οικοσύστημα’ των ψηφιακών επικοινωνιών μέσω του διαδικτύου, πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη νέων μορφών επικοινωνίας. Βασικό χαρακτηριστικό της μετάβασης από το Web 1.0 στο Web 2.0 αποτελεί η δυνατότητα των χρηστών να δημιουργούν ψηφιακό περιεχόμενο και να επικοινωνούν μεταξύ τους, ιδιωτικά ή σε ομάδες.
Καθώς τα Νέα Μέσα αποτελούν ένα νέο επαγγελματικό εργαλείο στη δημοσιογραφία, που αλλάζει τον τρόπο εργασίας του δημοσιογράφου και τον τρόπο επικοινωνίας με το κοινό του, η παρούσα εργασία μελετά και αναλύει τις θετικές και αρνητικές πτυχές της μετάβασης αυτής, με ποιο τρόπο θα προσαρμοστούν οι δημοσιογράφοι στη νέα αυτή εποχή και πως θα διαχωριστούν από τον οποιοδήποτε πολίτη που παράγει και μεταδίδει πληροφοριακό υλικό μέσω των νέων μέσων.
ΟΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

Σε μια κοινωνία των δικτύων, ο «επικοινωνιακός χώρος» (“communication space”) που περιβάλλει τα άτομα υφίσταται σημαντικές μεταβολές και ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της διαδικασίας αυτής είναι η μεταβολή της μορφής των μέσων επικοινωνίας. Ο Castells (Castells-Cardoso, 2006)  δίνει έμφαση σε τρεις κύριους τέτοιους μετασχηματισμούς:
1. Η μαζική επικοινωνία περιέχεται στα χέρια πολυεθνικών επιχειρήσεων μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι οποίες είναι τόσο παγκοσμίου, όσο και τοπικού χαρακτήρα. Αυτό ισχύει για τον τομές της μουσικής ψυχαγωγίας, για την τηλεόραση, αλλά και για το ραδιόφωνο και τα έντυπα μέσα ενημέρωσης.
2. Στην κοινωνία των δικτύων, τα κανάλια επικοινωνίας είναι ψηφιακά και διαδραστικά. Ως συνέπεια αυτού, οι ανεπτυγμένες κοινωνίες απομακρύνονται από τα συμβατικά μαζικά μέσα ενημέρωσης και προσανατολίζονται προς εξατομικευμένα και προσαρμοζόμενα σε συγκεκριμένες προτιμήσεις ενημερωτικά περιεχόμενα.
3. Λόγω της ύπαρξης και διάδοσης των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας, έχει αναπτυχθεί ένας νέος τύπος μέσων ενημέρωσης, με την προσωνυμία «οριζόντιο δίκτυο επικοινωνιών». Χαρακτηριστικά παραδείγματα του αυξανομένου πλήθους αυτών των νέων μορφών επικοινωνίας που εμφανίζονται στο Διαδίκτυο, είναι τρεις καινοφανείς «εφευρέσεις»: το blog (διαδικτυακό ημερολόγιο) το vlog (video diary) και το podcast (ιδιωτική ραδιοφωνική εκπομπή). Μέσω αυτών προβάλλονται ιδιωτικά κατασκευασμένες πληροφορίες, προσβάσιμες από όλους και ταυτόχρονα οι παραγωγοί αυτών των πληροφοριών μπορούν να παραμένουν αδέσμευτοι από τις όποιες εταιρίες διακίνησης ενημερωτικού υλικού, ή τις όποιες κυβερνήσεις. Ο Castells αποκαλεί την περιπλοκή αυτή διαδικασία «εξάπλωση της μαζικής επικοινωνίας, η οποία λειτουργεί με βάση τους δικούς της κανόνες»
Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
Το μοντέλο της παραδοσιακής δημοσιογραφίας έχει αλλάξει σημαντικά με την ανάπτυξη του Internet. Από τη μια μεριά, το Internet είναι μια νέα, τεράστια πηγή πληροφόρησης και έρευνας για τους δημοσιογράφους, αλλά από την άλλη αποτελεί αυτόνομο μέσο πληροφόρησης, που αποκτά όλο και μεγαλύτερο κοινό σύμφωνα με έρευνες.
Με αυτά τα νέα δεδομένα στη δημοσιογραφία υπάρχει η άποψη ότι το παραδοσιακό δημοσιογραφικό επάγγελμα, και κυρίως αυτό του αρθρογράφου, απειλείται από την ύπαρξη του Διαδικτύου. Ως αποτέλεσμα της επιρροής αυτής του Internet στη παραγωγή ειδήσεων και των δυνατοτήτων που παρέχουν τα νέα μέσα επικοινωνίας (blogs, σχολιασμός κ.α.), τα όρια μεταξύ ενός απλού χρήστη του διαδικτύου και ενός επαγγελματία δημοσιογράφου γίνονται περισσότερο δυσδιάκριτα. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί στην ανάγκη για επαναπροσδιορισμό της έννοιας της δημοσιογραφίας.
Υπάρχει η άποψη ότι οι δημοσιογράφοι δεν απειλούνται από την έλευση και την εξάπλωση του Internet και ότι η έντυπη δημοσιογραφία, κινούμενη και προς ψηφιακές μορφές, έχει μέλλον. Κύριο επιχείρημα των υποστηρικτών της συγκεκριμένης άποψης είναι ότι η πληθώρα πληροφοριών που προσφέρει το Internet δε προϋποθέτει σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση.
Σχετικά με το μέλλον της έντυπης δημοσιογραφίας, σε διάλεξή του ο Μάικλ Γκαέντα που διετέλεσε διευθυντής της Αυστραλιανής εφημερίδας The Age, δήλωσε ότι "Το ρόλο της εφημερίδας δεν μπορεί να τον υποκαταστήσει ούτε η τηλεόραση, ούτε το ραδιόφωνο, ούτε το Διαδίκτυο [...] Οι σημερινές πολυσέλιδες εκδόσεις είναι φτωχές δημοσιογραφικά, καθώς οι δημοσιογράφοι σήμερα κάνουν ρεπορτάζ μέσω του Google και δίνουν έμφαση σε θέματα lifestyle, εγκαταλείποντας τις αποκαλύψεις".
Για το λόγο αυτό οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να είναι κατάλληλα καταρτισμένοι σε σχέση με το αντικείμενό τους. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί κάποιος απλά και μόνο γράφοντας σε ένα συμμετοχικό μέσο να επιτελεί δημοσιογραφία. Για να παράγει κάποιος δημοσιογραφικό έργο θα πρέπει να έχει τις απαιτούμενες σπουδές, να γνωρίζει τους δημοσιογραφικούς κώδικες και να σέβεται την δημοσιογραφική δεοντολογία. Παράλληλα απαιτείται να χρησιμοποιεί τα δημοσιογραφικά εργαλεία της λεγόμενης «παλιάς εποχής» δηλαδή εγκυρότητα, σοβαρότητα, ταχύτητα, διασταύρωση της είδησης και αποφυγή σχολιασμού (Δεληγιάννη 2004, ΕΣΗΕΑ 2011).

ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΣΩΝ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΜΜΕ
Σε  άρθρο του ο Dan Gillmor, από τους πιο γνωστούς ακαδημαϊκούς προαγωγούς της διαδικτυακής δημοσιογραφίας, επεσήμανε ένα ακόμα θετικό στοιχείο για την ενημέρωση στη νέα εποχή. Το βασικό επιχείρημα του Gillmor είναι ότι στο διαδίκτυο τείνουν να εξαφανιστούν τα υπάρχοντα οικονομικά εμπόδια για κάποιον που θέλει να εισέλθει στο χώρο των παραδοσιακών ΜΜΕ. Η βιομηχανική υποδομή του τύπου και της ραδιοτηλεόρασης και τα κόστη που αυτή προϋποθέτει δεν είναι πλεόν απροσπέλαστη προϋπόθεση για κάποιον που θέλει να αγγίξει το ευρύ κοινό. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τον Gillmor, οι εκατοντάδες καινοτόμες πρωτοβουλίες διαδικτυακής δημοσιογραφίας που ανθίζουν παγκοσμίως παράγουν ένα ενημερωτικό περιβάλλον ποικιλομορφότερο και απαλλαγμένο από τα βάρη του παρελθόντος. 
Η αναλογική τεχνολογία είχε ως αποτέλεσμα την παθητική κατανάλωση των μηνυμάτων σε στατικές πλατφόρμες. Οι δέκτες δηλαδή λάμβαναν τα μηνύματα, όπως για παράδειγμα από τις εφημερίδες, δίχως να έχουν την δυνατότητα να παρέμβουν συμφωνόντας, διαφωνόντας είναι εύκολη η αλληλεπίδραση συντάκτη και αναγνώστη.
Αντίθετα, στις νέες τεχνολογίες κυριαρχεί η διαδραστικότητα. Το διαδίκτυο αποτελεί ένα ανοιχτό δίκτυο, προσφέροντας τη βάση για ένα ριζικά διαφορετικό μιντιακό «οικοσύστημα». Έτσι χάρη στα Νέα Μέσα επιτρέπει μια νέα μορφή διαλόγου ανάμεσα στους δημιουργούς των μηνυμάτων και το κοινό. Αυτό επηρεάζει σημαντικά και τον κλάδο της δημοσιογραφίας αφού πλέον τα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων σχολιάζονται και συμπληρώνονται με μεγάλη ευκολία από τους αναγνώστες (Δημητρακοπούλου 2012).
Η ψηφιακή εποχή ακόμα προσφέρει αφθονία επιλογών στην πληροφορία και στην επικοινωνία. Αυτό όμως έχει και αρνητικά αφού τα πολλαπλά κανάλια επιλογών προκαλούν  πολυδιάσπαση της προσοχής (Δημητρακοπούλου 2012).
Τα Νέα Μέσα έχουν φέρει ένα νέο επίπεδο πολυπλοκότητας και ασάφειας. Η ταχύτητα της ενημέρωσης του διαδικτύου και η έλλειψη χρόνου για διασταύρωση των πηγών της είδησης έχουν ως αποτέλεσμα πολλές ειδήσεις να είναι αναληθείς καθιστώντας έτσι τους δημοσιογράφους αναξιόπιστους. Οι πληροφορίες επίσης μπορεί να θαφτούν στην ταχύτατα εξελισσόμενη οικονομία της προσοχής αν δεν προσελκύσουν τη φαντασία και το ενδιαφέρον. Από την άλλη όμως μπορούν να ενισχυθούν, να διατηρηθούν και δυνητικά να αναδιαμορφωθούν, καθώς αναδιανέμονται, επεξεργάζονται και επαναπλαισιώνονται  μέσα στα κοινωνικά δίκτυα (Δημητρακοπούλου 2012).
Πολλές φορές τα όσα κοινοποιούνται στα διάφορα Συμμετοχικά Μέσα είναι ανώνυμα ή έχουν ως όνομα συντάκτη κάποιο ψευδώνυμο. Άλλες φορές μπορεί μεν να υπάρχει ονοματεπώνυμο αλλά σπάνια τα στοιχεία αυτά μπορούν να θεωρηθούν αληθή καθώς είναι πολύ εύκολο κάποιος να φτιάξει ένα εικονικό προφίλ δίνοντας ψεύτικα στοιχεία. Η περίπτωση αυτή δεν αντιμετωπίζει δυσκολίες αφού σπάνια τα στοιχεία που δίνονται στα Συμμετοχικά Μέσα ελέγχονται για την εγκυρότητά τους (E-Lawyer 2005). Μέρος των γεγονότων που κοινοποιούνται στα Νέα αυτά Μέσα μπορεί να είναι αληθή. Μη γνωρίζοντας όμως το ποιός πραγματικά λέει τι, ελλοχεύει ο κίνδυνος πίσω από αυτά που γράφονται να κρύβονται συμφέροντα (Γιάνναρου 2006).
Κάτι τέτοιο δύσκολα θα συνέβαινε στα παραδοσιακά ΜΜΕ καθώς εκεί το όνομα συντάκτη είναι γνωστό και σπάνια κάποιος θα διακινδύνευε την αξιοπιστία του και την εγκυρότητα του μέσου που εργάζεται για να μεταδώσει μια ψευδή είδηση. Και μπορεί στα παραδοσιακά ΜΜΕ να υπάρχουν και εκεί συμφέροντα, ένας ενημερωμένος πολίτης όμως που στέκεται με κριτική ματιά, γνωρίζοντας το όνομα του συντάκτη και την γραμμή που κινείται το μέσο, φιλτράρει ευκολότερα μια είδηση – άποψη και μπορεί να βγάλει πιο αξιόπιστα συμπεράσματα. Η ενημέρωση λοιπόν προϋποθέτει ονοματεπώνυμο συντάκτη καθώς και το κύρος των μεγάλων (ή και μικρότερων) δημοσιογραφικών οργανισμών. Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος της παραπληροφόρησης καθώς και της προπαγάνδας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Τα Νέα Μέσα είναι αποτέλεσμα των οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών και τεχνολογικών εξελίξεων που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στις κοινωνίες της Δύσης. Διακατέχονται από όλα τα αντιφατικά χαρακτηριστικά αυτής της μεταβατικής περιόδου. Όχι μόνο ως προς την πολιτική τους διάσταση αλλά και ως προς την δυνατότητα διαμόρφωσης μιας νέας δημοσιογραφικής πραγματικότητας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Castells, Manuel (2006): The Network Society: from Knowledge to Policy (in: Manuel Castells– Gustavo Cardoso (eds.): The Network Society: From Knowledge to Policy, The Johns Hopkins University Press, Center for Transatlantic Research Relations, Washington, DC)
     Δεληγιάννη Ε. (2004). Ηθική των ΜΜΕ. Αθήνα: Εκδ. Σιδέρης.
     Δημητρακοπούλου Δ. (2012). Η μετεξέλιξη των ειδήσεων στα νέα μέσα και η αναδιαμόρφωση της ημερήσιας θεματολογίας. [online] Διαθέσιμο στο: <http://www.slideshare.net/dimitrakopoulou/ss-4170230>
    ΕΣΗΕΑ (2011). ΠΕΡΙ ΕΣΗΕΑ / Κώδικας Δεοντολογίας. [online] Διαθέσιμο στο: <http://www.esiea.gr/gr/index.html>
  E-Lawyer (2005). Η ανωνυμία των bloggers: συνταγματικό δικαίωμα σύμφωνα με ανώτατο δικαστήριο. 21 Οκτωβρίου. [online] Διαθέσιμο στο: <http://elawyer.blogspot.com/2005/10/bloggers.html>

Smyrnaios (2011). Η πολυπλοκότητα της διαδικτυακής δημοσιογραφίας ως γνωστικό πεδίο.  [online] Διαθέσιμο στο:

<http://smyrnaios.net/archives/712>

 

Γιάνναρου Λ. (2006). Τα blogs, στη σκιά της λογοκρισίας. 05 Νοεμβρίου. Kathimerini.gr [online] Διαθέσιμο στο: <http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_05/11/2006_204034>

 

 

 

 



    ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ

Το μπλογκ μου «Stefanos and the media» το οποίο φιλοξενείται στην πλατφόρμα του blogger.com και στη διεύθυνση stefanosmedia.blogspot.gr αποτελεί συγχώνευση τριων παλιών μου μπλογκ, του mag-gr.blogspot.gr, στο οποίο έγραφα για ελληνικά περιοδικά, του blogo-gr.blogspot.gr, στο οποίο έγραφα για ελληνικά ιστολόγια και του imertv.blogspot.gr στο οποίο έγραφα για ελληνική τηλεόραση. Αποφάσισα να τα συνενώσω για την εργασία του μαθήματος New technologies application in mass media για την οποία κληθήκαμε να δημιουργήσουμε μια εργασία εφαρμογής νέας τεχνολογίας η οποία θα αποδείξει την κατανόηση μας για τις τεχνολογικές αλλαγές που έχουν λάβει χώρα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τον 21ο αιώνα, όπως επίσης και την ικανότητα μας να χρησιμοποιούμε επιτυχώς τα νέα μέσα. Θεώρησα, άλλωστε, ότι θα ήταν πιο πρακτικό να έχω ένα μπλογκ αντί τρια. Έχοντας ένα μπλογκ, εξοικονομώ χρόνο, αποκτώ μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα όντας αφοσιωμένος σε ένα, και μπορώ να το προωθήσω πιο εύκολα παρά όταν έχω τρια. Άλλωστε, έχει φανεί ότι μπλόγκερ που έχουν πάνω από 2 ιστολόγια, ποτέ δε μπορούν να ασχοληθούν και με τα 3 και τελικά το ένα ή και τα δυο από αυτά παραμελούνται ή διαγράφονται, αφού ακόμα και η συντήρηση του ενός είναι δύσκολη. Αποφάσισα να δώσω αυτό το όνομα στο μπλογκ, γιατί η θεματολογία και των τριων παλιών μπλογκ αφορούσε τα ελληνικά ΜΜΕ. Ο τίτλος δείχνει ότι η θεματολογία αφορά τα μίντια και το όνομα μου υποδηλώνει το προσωπικό ύφος, την υποκειμενική χροιά. Δεν είναι δηλαδή ένα ειδησεογραφικό μπλογκ για τα μίντια, αλλά έχει πολλές απόψεις και σχόλια μου και που μιλάει για τη σχέση μου με τη μικρή οθόνη, τον Τύπο, το Διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η θεματολογία του μπλογκ μου λοιπόν αφορά τα ελληνικά μίντια. Τόσο τα παραδοσιακά όσο και τα σύγχρονα, τα new media και τα social media.
Πιο συγκεκριμένα τα θέματα και οι στήλες του μπλογκ μου είναι οι εξής :
-Δηλώσεις Ελλήνων ηθοποιών στα ΜΜΕ και σχολιασμός τους
-Τηλεοπτικά νέα
-Συνεντεύξεις Ελλήνων ηθοποιών, παρουσιαστών και μιντιακών προσώπων
-Σχολιασμός και ανάλυσης της ελληνικής τηλεοπτικής και μιντιακής επικαιρότητας
-Παράθεση και σχολιασμός νούμερων τηλεθέασης των ελληνικών τηλεοπτικών προγραμμάτων
-Περίληψη και σχολιασμός ενδιαφέροντων ποστ από την ελληνική μπλογκόσφαιρα
-Ανάλυση του φαινομένου “twitter” και “facebook
-Σχολιασμός των συμπεριφορών και των τάσεων που παρατηρούνται στους Έλληνες χρήστες του twitter και του facebook
-Ειδήσεις γύρω από το Διαδίκτυο
-Σχολιασμός και κριτική ελληνικών ιστότοπων και συνεντεύξεις με τους ιδιοκτήτες τους
-Τα πέντε καλύτερα και πέντε χειρότερα τηλεοπτικα προγράμματα της εβδομάδας
-Τα τρία καλύτερα και τα τρία χειρότερα άρθρα, ρεπορτάζ κτλ από ελληνικά περιοδικά που κυκλοφόρησαν πρόσφατα
-Ιστορίες Ελλήνων δημοσιογράφων που εργάζονται πίσω από τις κάμερες
-Θέματα που αφορούν το μάρκετινγκ στα ΜΜΕ, τις δημόσιες σχέσεις
-Τηλεκριτική
Επίσης :
-Διοργανώνω διαγωνισμούς για το αναγνωστικό κοινό
-Δημοσιεύω εργασίες από τη σχολή Mass Communication and media arts στην οποία φοιτώ
Φροντίζω να ανανεώνω συχνά το ιστολόγιο μου, αν όχι κάθε μέρα, ανα τρεις μέρες. Προωθώ τα ποστ μου στο facebook, στο twitter και στα άλλα ιστολόγια. Στο facebook έχω φτιάξει ειδική σελίδα για το μπλογκ μου και έχω μαζέψει γύρω στα 130 like. Στο twitter ανεβάζω πάντα τα καινούργια ποστ, ενώ διαβάζω σε τακτική βάση πολλά ιστολόγια στα οποία είμαι εγγεγραμμένος, προωθώντας έτσι και το δικό μου. Τα σχόλια είναι ανοιχτά, ακόμα και αν είναι ανώνυμα και διαγράφονται μόνο εφόσον περιέχουν χυδαίους και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαντάω πάντα στα σχόλια αλλά και στα e-mail που μπορεί να μου στέλνουν οι αναγνώστες. Υπογράφω με το ψευδώνυμο Stefanos Max επειδή θεωρώ ότι είναι εύκολο να το θυμάται κανείς και πιασάρικο. Ωστόσο, στο μπλογκ γράφω το προφίλ μου στο facebook όπου και έχω το αληθινό ονοματεπώνυμο μου, επομένως οι αναγνώστες γνωρίζουν ποιος πραγματικά είμαι. Δε θα επέλεγα σε καμία περίπτωση να γράφω ανώνυμα.
Δεν έχω καταχωρήσει διαφημίσεις ακόμα στο μπλογκ μου, γιατί θεωρώ ότι έχω να κάνω αρκετή δουλειά ακόμα, ώστε να αποκτήσει περισσότερη αναγνωσιμότητα και να γίνει πιο γνωστό, και έτσι να έχω κάποια κέρδη από τις διαφημίσεις, κάτι που εύχομαι να καταφέρω.



ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΞΙΜ (ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα πρόσφατα επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ της Τουρκίας έκαναν το γύρο το κόσμου με τη βοήθεια παραδοσιακών και νέων μέσων Επικοινωνίας, προκαλώντας εκτεταμένες συζητήσεις για το ρόλο των σύγχρονων κοινωνικών κινημάτων και τη σχέση τους με την κυβερνητική εξουσία. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι, αξιοποιώντας πηγές, μεθόδους, τεχνικές και εργαλεία του διαδικτυακού περιβάλλοντος, να μελετήσω συγκριτικά την κάλυψη του γεγονότος σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες των ελληνικών εντύπων, αντλώντας στοιχεία από διαφορετικά κειμενικά είδη και να αναλύσω κριτικά τη θεωρία της πλαισίωσης, εφαρμόζοντας την στην δημοσιογραφική κάλυψη του παραπάνω γεγονότος.
Αρχικά, κρίνω σκόπιμο να κάνω μια σύντομη περιγραφή των γεγονότων στην πλατεία Ταξίμ και τα αίτια τους. Θα μελετήσω συγκριτικά την κάλυψη των επεισοδίων σε ιστοσελίδες που ανήκουν σε γνωστές πανελλαδικές εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, διαφορετικού ύφους και πολιτικού προσανατολισμού η κάθε μια, αλλά και σε άλλες ανεξάρτητες mainstream ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Για το σκοπό αυτό, θα αναφερθώ πρώτα στο θεωρητικό κομμάτι που αφορά την πλαισίωση και πως αυτή εφαρμόζεται στη δημοσιογραφική αναπαραγωγή γεγονότων.
ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
Η αναταραχή γύρω από την πλατεία Ταξίμ ξεκίνησε στα τέλη Μαΐου. Αφορμή ήταν η απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης να επιτρέψει την ανοικοδόμηση ενός νέου εμπορικού κέντρου στο πάρκο Γκεζί, στην περιοχή της πλατείας. Οι διαδηλώσεις ήταν αρχικά περιορισμένες, από άτομα σε οικολογικά κινήματα και ανθρώπους που αντιτίθενται στην περιβαλλοντική επιβάρυνση της ήδη επιβαρυμένης περιβαλλοντικά Κωνσταντινούπολης. Γρήγορα οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν με πολύ κόσμο να συμμετέχει σε αυτές. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα ακόμα επειδή η αστυνομία ήταν πολύ βίαιη προς τους διαδηλωτές και στην ύπαρξη νεκρών διαδηλωτών. Η αντίδραση αυτή της Τουρκικής κοινωνίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε εσωτερικές πολιτικές και θρησκευτικές διαφοροποιήσεις, που μέχρι σήμερα δεν είχαν βρει την ευκαιρία να εκδηλωθούν. Ένας πολύ σημαντικός λόγος που πυροδότησε τα επεισόδια ήταν η απροκάλυπτη στροφή της Κυβέρνησης Ερντογάν στον Ισλαμισμό και η εγκατάλειψη του κοσμικού-κεμαλικού κράτους. Γι’ αυτό άλλωστε, υπήρξαν ογκώδεις διαδηλώσεις και έξω από τα γραφεία του Κυβερνώντος Ισλαμικού κόμματος, όπου οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για κατάχρηση εξουσίας, όπως υποστήριζαν, από την Κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν.

ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΙΣΙΩΣΗΣ
Η έννοια του πλαισίου αντλείται από τον κινηματογράφο και την αρχιτεκτονική και χρησιμοποιείται ως ένα μεταφορικό σχήμα για να ερμηνεύσει τον ρόλο των μέσων στη διαδικασία παραγωγής, προβολής και διάχυσης πληροφορίας, καθώς και για να αναδείξει τι σηματοδοτεί αυτή η διεργασία στο κοινό (Carragee & Roefs, 2004). Το πλαίσιο ως μεταφορά έχει κατά αναλογία παρόμοια λειτουργία με το πλαίσιο/κάδρο της φωτογραφίας, καθώς απομονώνει συγκεκριμένο υλικό και συνεπακόλουθα δίνει έμφαση σε αυτό, ενώ το υπόλοιπο κομμάτι της εικόνας δεν περιέρχεται σε κοινή θέα.
Τα πλαίσια ως βασικές γνωστικές δομές συντελούν στην πρόσληψη και την απεικόνιση της πραγματικότητας, ενώ ως οργανωτικές δομές βοηθούν το υποκείμενο να δομήσει τις αντλούμενες από την πραγματικότητα εμπειρίες (Denzin & Keller, 1981).
Κατά τον Goffman, η πλαισίωση συνίσταται σε ερμηνευτικά σχήματα, τα οποία παρέχουν το πλαίσιο για την κατανόηση της πληροφορίας και δίνουν τη δυνατότητα στο υποκείμενο να εντοπίσει, να προσλάβει, να ταυτοποιήσει και να χαρακτηρίσει έναν θεωρητικά άπειρο αριθμό μεμονωμένων περιστατικών.
Η Μπάτζιου παρουσιάζει πόσο δύσκολο είναι για τα άτομα να αποδεχθούν άκριτα το πλαίσιο και τα διάφορα κοινωνικά και πολιτικά στερεότυπα που προωθούνται από συγκεκριμένα πλαίσια ενημέρωσης. Για αυτή την κατάσταση φταίει το ότι οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται όπως παλιά τα μέσα ενημέρωσης αλλά και ότι τα μέσα ενημέρωσης (έντυπα, τηλεοπτικά – ραδιοφωνικά, ηλεκτρονικά) είναι πάρα πολλά. Έτσι, είναι πολλές και οι απόψεις αλλά και τα πλαίσια ενημέρωσης. Σημαντικό είναι το κατά πόσο ένα πλαίσιο ενημέρωσης ταιριάζει με τις αρχές, τη κουλτούρα και τα κοινωνικά πρότυπα μιας χώρας.
Σύμφωνα με τον Μπαντιμαρούδη, το θεωρητικό υπόβαθρο της θεωρίας πλαισίωσης διαιρείται σε μικρο και μακρο-πλαίσια. Μίκρο-πλαίσια είναι τα χαρακτηριστικά του πλαισίου που σχετίζονται με την προσωπικότητα του αποδέκτη της είδησης, της πολιτικής προτίμησης και εκπαίδευσης του αλλά και με στοιχεία, όπως τα ηγετικά χαρακτηριστικά του και τις ικανότητες του ως άτομο. Από την άλλη μεριά, σε μάκρο επίπεδο, έχουν σημασία ο διάλογος που γίνεται αποδεκτός σε μια κοινωνία, οι διαφορετικές αντιλήψεις αλλά και το επίπεδο ανταγωνιστικότητας.
Η θεωρία της πλαισίωσης αποτελεί εξέλιξη της θεωρίας της ημερήσιας διάταξης (πολύ δημοφιλής της δεκαετία του 70). Με βάση την προσέγγιση αυτή, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης διαμορφώνουν την ενημερωτική ατζέντα και, άρα, τις αντιλήψεις για τα θέματα που είναι σημαντικά για το κοινό. Επίσης, η θεωρία της πλαισίωσης έχει να κάνει, όχι μόνο με το ποια γεγονότα θεωρούνται σημαντικά αλλά, κυρίως, με το τρόπο με τον οποίο τα θέματα της επικαιρότητας παρουσιάζονται από τα ΜΜΕ. Ως θεωρία, είναι ακόμα αρκετά γενική και έχει να κάνει με το νόημα των ειδήσεων και με την σημασία που δίνουν τα μέσα σε αυτές. Προφανώς, έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος το πλαίσιο παρουσίασης μιας είδησης, γιατί με βάση το τρόπο που γίνεται, διαφορετικά θα αντιληφθεί και θα ερμηνεύσει την είδηση ο αποδέκτης αυτής.

ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
Για την εργασία έκανα έρευνα στις ιστοσελίδες που ανήκουν σε μεγάλες αθηναϊκές πανελλαδικές εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας αλλά και σε ανεξάρτητες ιστοσελίδες υψηλής αναγνωσιμότητας. Πιο συγκεκριμένα, επέλεξα, τις ιστοσελίδες της «Espresso», των «Νέων», του «Έθνους», της «Καθημερινής», της «Ελευθεροτυπίας», της «Αυγής», του «Ριζοσπάστη», το newsit.gr και το protothema.gr.
Ως προς τα διαδικτυακά εργαλεία που χρησιμοποίησα, έκανα εκτεταμένη χρήση της μηχανής αναζήτησης Google, ενώ χρησιμοποίησα και τη μετα-μηχανή αναζήτησης, Metacrawler, και τους συναθροιστές ειδήσεων palo.gr και inews.gr.

Ξεκινώντας με την Espresso αναζητώντας πληροφορίες για το γεγονός, διαπίστωσα ότι στην ιστοσελίδα της εφημερίδας, δεν υπάρχει πληθώρα αναφορών. Αντίθετα, οι ειδήσεις για το γεγονός είναι λίγες. Απουσιάζουν άρθρα που εξηγούν τα αίτια που οδήγησαν στα επεισόδια, απουσιάζουν άρθρα γνώμης και πολιτικής ή κοινωνιολογικής ανάλυσης του γεγονότος αυτού, αλλά απουσιάζουν ακόμα και ειδήσεις που αναφέρονται στο πολιτικό κομμάτι του γεγονότος, το οποίο άλλωστε είναι το σημαντικότερο. Η εφημερίδα, επειδή η κύρια θεματολογία της είναι γύρω από το lifestyle, επικεντρώνεται στις λίγες αναφορές της στο γεγονός, στην παρουσία στις πορείες του γνωστού τηλεοπτικού αστέρα Χαλίτ Εργκέντζ που έγινε γνωστός στη χώρα μας μέσα από το ρόλο του στην πετυχημένη σειρά «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής». Η εφημερίδα, με τον τίτλο της είδησης, «Διαδηλωτής ακόμη και ο Σουλεϊμάν!» δείχνει ότι ακόμα και σε ένα σοβαρό πολιτικοκοινωνικό γεγονός, εστιάζει στους επώνυμους. Στο ίδιο άρθρο, γίνεται αναφορά και σε έναν ακόμα επώνυμο ηθοποιό, τον Μπρους Γουιλις, ο οποίος εξέφρασε την άποψη του για τα επεισόδια στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης twitter. Ζήτημα για την εφημερίδα δεν είναι η σπουδαιότητα της άποψης που εκφράζεται, αλλά ποιος την εκφράζει. Αν η άποψη δηλαδή εκφράζεται από έναν διάσημο, τότε μόνο θα δημοσιευθεί από την εφημερίδα. Σε άλλο άρθρο της εφημερίδας, γίνεται αναφορά στη σύλληψη του Έλληνα φοιτητή Γιώργου Ιατρίδη και σε άλλο στην οργή των διαδηλωτών κατά της αστυνομίας όπου και έχει επιλεχθεί μια φωτογραφία με αστυνομικούς να στρέφονται εναντίον διαδηλωτών.

 

Στο Έθνος, τα γεγονότα της πλατείας Ταξίμ απασχόλησαν έντονα τους δημοσιογράφους της εφημερίδας. Είναι ευρεία και σχεδόν καθημερινή η κάλυψη των διαδηλώσεων. Υπάρχουν διαφορετικά δημοσιεύματα, τα οποία  κάποια είναι περιγραφικά, με αρκετό οπτικοακουστικό υλικό, ενώ άλλα έχουν περισσότερη ανάλυση (δηλαδή διαμόρφωση άρθρων με πιο προσωπική γνώμη από τον συγγραφέα τους με θετική γνώμη για τους διαδηλωτές και αρνητική για την Τουρκική κυβέρνηση). Τέλος, απουσιάζουν αναφορές σε γεγονότα και ειδήσεις άσχετες με τις διαδηλώσεις. Δεν υπάρχει αναφορά για παράδειγμα στην παρουσία του «Σουλεϊμάν» στις πορείες, ούτε στην αντίδραση των επώνυμων για το γεγονός, όπως γίνεται στην Espresso.
Παρόμοια, με την εφημερίδα Έθνος, είναι και η προσέγγιση που ακολουθούν τα Νέα. Αν και εδώ ο αριθμός των άρθρων είναι μικρότερος, πάλι είναι πολλά και τους ενδιαφέρει να παρουσιάσουν τα γεγονότα που γίνονταν κάθε μέρα. Πολλά από τα δημοσιεύματα είναι μικρά σημειώματα, με πολύ περιληπτική καταγραφή και χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στην εικόνα. Επίσης, τα Νέα δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην παροχή αναλύσεων και της άποψης των δημοσιογράφων, επάνω στα γεγονότα. Δεν υπάρχει σαφής θέση υπέρ ή κατά των διαδηλωτών ή των Αρχών, όπως συμβαίνει με την Ελευθεροτυπία για την οποία θα μιλήσω στη συνέχεια. Επιχειρείται να εκφραστεί η άποψη πάνω στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο των γεγονότων, χωρίς την υποστήριξη της μίας ή της άλλης πλευράς.
Η Καθημερινή παρέχει πιο περιορισμένη ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα στην πλατεία Ταξίμ. Εδώ, κυριαρχούν οι επώνυμες αναλύσεις δημοσιογράφων και η ψύχραιμη αντικειμενική παρουσίαση της ειδησεογραφίας χωρίς τη χρήση μεθόδων και τρικ για εντυπωσιασμό των αναγνωστών. Οι δημοσιογράφοι της εφημερίδες μένουν στην ουσία του θέματος, χωρίς να συζητάνε τα αρνητικά γεγονότα και επιδιώκουν να παρουσιάσουν μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική και ουδέτερη παρουσίαση των γεγονότων μέσα από την ειδησεογραφική τους κάλυψη χωρίς να παίρνουν θέση ούτε υπέρ των τουρκικών Αρχών ούτε υπέρ των διαδηλωτών. Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό στην εφημερίδα αυτή είναι οι αναδημοσιεύσεις από σοβαρές εφημερίδες του εξωτερικού. Απουσιάζουν ειδήσεις που ξεφεύγουν από το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο του γεγονότος και αγγίζουν το lifestyle κομμάτι. Επίσης, η εφημερίδα εστιάζει στο λόγο και όχι στην εικόνα και τη χρήση οπτικοακουστικού υλικού.
Στην Αυγή, εφημερίδα με σαφή αριστερό προσανατολισμό, υπάρχουν πολλά άρθρα με καταγραφή των γεγονότων, σχεδόν καθημερινά. Οι φράσεις και λέξεις που βάζουν στα άρθρα τους είναι συγκεκριμένες (όπως, για παράδειγμα, «λαϊκή εξέγερση»), ενώ δεν έχουν πολύ οπτικό υλικό, αφού βάση δίνεται στο γραπτό λόγο. Επιπλέον, πολλά άρθρα είναι από δημοσιογράφους που γράφουν την άποψη τους η οποία είναι υπέρ των διαδηλωτών και κατά των Αρχών. Απουσιάζουν ειδήσεις που ξεφεύγουν από το καθαρά κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο των επεισοδίων και αναφέρονται σε πιο «ανάλαφρα» κομμάτια του θέματος.
Ο Ριζοσπάστης, η εφημερίδα που είναι το επίσημο όργανο του ΚΚΕ, εστιάζει αποκλειστικά και μόνο στις διαδηλώσεις και τις εξεγέρσεις, τονίζοντας την καταπίεση που δέχεται ο τούρκικος λαός και τη σκληρή μεταχείριση από τις Αρχές. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιεί λέξεις όπως «βάρβαρη κρατική καταστολή», «φτώχεια, καταπίεση και αυταρχισμός», «αστυνομική τρομοκρατία», «κρατική βία», «λαϊκή οργή». Μάλιστα, σε πολλά άρθρα του η εφημερίδα επισημαίνει ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας βρίσκεται στο πλευρό των διαδηλωτών, ότι καταγγέλλει την επίθεση των αστυνομικών εναντίον τους και ότι χαιρετίζει την μαχητική στάση των Τούρκων κομμουνιστών. Είναι έντονη και απροκάλυπτη η αλληλεγγύη που δείχνει η κομμουνιστική εφημερίδα στους γείτονες που έχουν την ίδια ιδεολογία. Επιπλέον, σημειώνονται οι δράσεις του κόμματος για την έμπρακτη υποστήριξη στους Τούρκους διαδηλωτές, όπως συνάντηση αντιπροσώπου ευρωβουλευτή του ΚΚΕ με τα στελέχη του κομμουνιστικού κόμματος της Τουρκίας.
Η Ελευθεροτυπία, που ανήκει στον κεντροαριστερό χώρο, έχει πολλά άρθρα σχετικά με τις ταραχές στην πλατεία Ταξίμ. Παρουσιάζονται τα γεγονότα αλλά είναι έντονη η θετική στάση απέναντι στους διαδηλωτές και μέσα από την ειδησεογραφική κάλυψη των γεγονότων και μέσα από την αρθρογραφία γνώμης. Η Ελευθεροτυπία είναι η εφημερίδα στην οποία διαπιστώνεται ότι δίνεται η μεγαλύτερη βάση στο πλαίσιο που είναι θετικό προς τους διαδηλωτές και εχθρικό προς την κυβέρνηση. Απουσιάζουν ειδήσεις που αφορούν την παρουσία επώνυμων στις πορείες ή τη γνώμη που εκφράζουν επώνυμοι για τα γεγονότα αλλά και γενικά ειδήσεις που αφορούν το γεγονός και ξεφεύγουν από το αυστηρά πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο.
Το protothema.gr κάνει μια ευρεία κάλυψη των γεγονότων από την αρχή. Έχει πολλά δημοσιεύματα, ακόμα και πολλαπλές αναρτήσεις μέσα στην ίδια ημέρα. Τα περισσότερα άρθρα είναι κυρίως αφηγηματικά των καθημερινών εξελίξεων στη πλατεία Ταξίμ. Φιλοξενούνται οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών (όπως κάποιων διαδηλωτών, πολιτικών αλλά και ξένων παραγόντων), χωρίς όμως να προχωρούν οι συγγραφείς των άρθρων σε βαθύτερη ανάλυση και αναζήτηση των αιτιών για τα γεγονότα αυτά. Τα περισσότερα άρθρα απλά είναι περιγραφικά, με πολλές φωτογραφίες και βίντεο, παρουσιάζοντας τη βία των επεισοδίων. Απουσιάζουν τα άρθρα γνώμης από τους δημοσιογράφους και η βαθύτερη κοινωνικοπολιτική ανάλυση από έγκυρους επιστήμονες. Τέλος, η εφημερίδα αυτή έχει ειδήσεις πιο «ελαφρές», όπως μια πρόταση γάμου που έγινε εν μέσω των επεισοδίων.
Τέλος, το newsit.gr είναι η ιστοσελίδα με το πιο πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό. Σε αυτό συνάντησα links με πολλές φωτογραφίες και βίντεο από τα γεγονότα. Μάλιστα, υπάρχει ένα link στην ιστοσελίδα όπου υπάρχουν φωτογραφίες που τράβηξε ένας Έλληνας από τα επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη οι οποίες φιλοξενούνται αποκλειστικά και μόνο στο newsit.gr. Οι φωτογραφίες αυτές δείχνουν έντονες σκηνές από τα επεισόδια με τους αστυνομικούς και τους διαδηλωτές το πρόσωπο των οποίων δεν φαίνεται επειδή είναι καλυμμένο. Τους βλέπουμε να κρατάνε πυρομαχικά υλικά τα οποία εκσφενδονίζουν ενώ βλέπουμε τους αστυνομικούς να κρατάνε όπλα, να κάνουν χρήση χημικών και να είναι σε θέση μάχης. Οι φωτογραφίες δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με εμπόλεμη ζώνη και όχι με ειρηνικές διαδηλώσεις. Τέτοιες φωτογραφίες, άλλωστε, επιλέγονται κυρίως, για τα links της ιστοσελίδας που αναφέρονται στο γεγονός. Η ιστοσελίδα θέλει να προκαλέσει αγωνία στον αναγνώστη και να τον εντυπωσιάσει, παρουσιάζοντας τα γεγονότα σαν ταινία δράσης. Επιλέγονται, για το λόγο αυτό, ειδικά φορτισμένες λέξεις και φράσεις όπως «άλωση της πλατείας από το λαό», «δεκάδες τραυματίες», «τυφλή βία», «πεδίο μάχης», «βράζει η πλατεία Ταξίμ» και άλλες. Χαρακτηριστικό της επιθυμίας να προκαλέσει εντυπώσεις και συναισθήματα αγωνίας στο κοινό είναι το βίντεο που προβάλει η ιστοσελίδα για το οποίο υπάρχει η εξής προειδοποίηση : «ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΚ! : Υδροφόρα παρασύρει διαδηλωτή στο πάρκο Γκεζί - ΠΡΟΣΟΧΗ! Σκληρές εικόνες». Στο newsit, επιπλέον, δε δίνεται έμφαση στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο των γεγονότων και δεν υπάρχουν αναλύσεις για τα αίτια και τις συνέπειες των γεγονότων από δημοσιογράφους και ειδικούς. Αντίθετα, υπάρχουν ειδήσεις πιο «ανάλαφρες», όπως για γυμνή διαμαρτυρία στην πλατεία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Είναι ολοφάνερο το έντονο ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τις εξελίξεις στην πλατεία Ταξίμ και τη σημασία τους για την Τουρκική κοινωνία αλλά και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Η προσέγγιση αλλά και το πλαίσιο ανάλυσης των γεγονότων από κάθε εφημερίδα και ιστοσελίδα διαφέρει από ορισμένες απόψεις. Ενώ οι περισσότερες παρέχουν εκτενείς αναφορές στις διαδηλώσεις, με καθημερινά σχεδόν ρεπορτάζ, ο τρόπος προβολής δεν είναι παντού ίδιος. Κάποια έντυπα είναι πιο ελαφρά στην προβολή των γεγονότων και την ανάλυση τους, εστιάζοντας σε κομμάτια που δεν άπτονται του κοινωνικοπολιτικού πλαισίου, αλλά του lifestyle, ενώ κάποιες άλλες μπαίνουν στην ουσία του θέματος, με διατύπωση σοβαρών απόψεων από δημοσιογράφους και επιστήμονες. Επίσης, κάποια έντυπα έχουν ξεκάθαρη πολιτική στάση απέναντι στα γεγονότα. Τέλος, η χρήση οπτικοακουστικού υλικού είναι σημαντική αλλά όχι ίδια από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα. Άλλες κάνουν έντονη χρήση αυτής για να προκαλέσουν εντυπώσεις και αισθήματα αγωνίας στο κοινό, ενώ άλλες εστιάζουν στο γραπτό λόγο για να εξηγήσουν στο κοινό τα αίτια και τις συνέπειες των γεγονότων αυτών, να το αφυπνίσουν και να του περάσουν ενδεχομένως την ιδεολογία που επιθυμούν.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στην παρούσα εργασία πραγματοποίησα σύγκριση και παρουσίαση του πώς κάποιες γνωστές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες μεγάλης αναγνωσιμότητας που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και είναι διαφορετικής θεματολογίας και ύφους η κάθε μία, παρουσίασαν τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στη πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης. Χρησιμοποίησα κάποια διαδικτυακά εργαλεία, δηλαδή το Google, μεταμηχανές αναζήτησης αλλά και συναθροιστές ειδήσεων. Η ανάλυση αυτή έγινε με βάση τη θεωρία της πλαισίωσης. Μέσα από την έρευνα αυτή, διαπιστώνεται ότι κάθε ιστοσελίδα παρουσιάζει με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα αλλά και οι αναλύσεις τους, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν, η επικέντρωση σε ορισμένα σημεία και η μη εστίαση σε άλλα, οι σκοποί και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, διαφέρουν από πολλές απόψεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Πουλακιδάκος Σ., Σημειώσεις μαθήματος Film and media in the public sphere
Μπαντιμαρούδης, Φ. (2011), Η Θεωρία της Πλαισίωσης, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ct.aegean.gr/people/bantimaroudis/courses/culturalcommunicatin/Theoria_tis_Plesiosis.pdf>

Μπάτζιου, Α. (2009), Η Εικόνα της ετερότητας στα ΜΜΕ: Μια συγκριτική μελέτη της οπτικής απεικόνισης των μεταναστών στον τύπο δυο νέων χωρών υποδοχής (Ελλάδα και Ισπανία), Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού

Κεντερελίδου, Κ. (2009), Τηλεοπτικά κεντρικά δελτία ειδήσεων και κυβέρνηση: η έρρηξη ενημέρωσης και προπαγάνδας στις ειδήσεις, Διδακτορική Διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε.
Κωστίδης, Μ. (2013), Πάει για εξέγερση η Τουρκία; Ερωτήματα και απαντήσεις για τις πρωτοφανείς ταραχές. [online] Διαθέσιμο στο: <http://www.onalert.gr/stories/oi-logoi-twn-singrousewn-tis-polis>
Αμπατζής, Α. (2013), Αφήστε μας να τους λιώσουμε στην πλατεία Ταξίμ, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=368584 >
Αμπατζής, Α. (2013), Τρομοκράτης όποιος τολμήσει να πάει στην πλατεία Ταξίμ, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=369694 >
Ελευθεροτυπία (2013), Η εξέγερση ενάντια στον «εξισλαμισμό» του Ερντογάν, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=367619 >
Ελευθεροτυπία (2013), Χιλιάδες περνούν το Βόσπορο για την Ταξίμ, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=367138 >
Αυγή (2013), Τουρκία: λαϊκή εξέγερση πυροδότησαν τα επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.avgi.gr/article/390526/tourkia-laiki-exegersi-purodotisan-ta-epeisodia-stin-plateia-taxim-live-video- >
Ευαγγελίδης, Β. (2013), Η πλατεία Ταξίμ ήταν η πρώτη ήττα του Ερντογάν στα 11 χρόνια εξουσίας, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.avgi.gr/article/716952/i-plateia-taxim-itan-i-proti-itta-tou-erntogan-sta-11-xronia-exousias >
Μαργαρίτη, Φ. (2013), Το Ταξίμ και η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.avgi.gr/article/658111/to-taxim-kai-i-uperaspisi-tou-dimosiou-xorou >
Ριζοσπάστης (2013), Τουρκία: αυξάνονται τα θύματα της κρατικής βίας, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7528376&publDate=11/7/2013 >

Ριζοσπάστης (2013), Τουρκία: συλλήψεις και κατ’οίκον έρευνες, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7526423&publDate=10/7/2013 >

Ριζοσπάστης (2013), Συνεχίζονται οι λαικές κινητοποιήσεις παρά την κρατική βία, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7513648 >
Ριζοσπάστης (2013), Το ΚΚΕ στο πλευρό του τουρκικού λαού, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7479199&publDate=2013-06-07%2000:00:00.0 >
Ριζοσπάστης (2013), Χιλιάδες τραυματίες από την κρατική βία, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7491325 >
Δασοπούλου, Δ. (2013), Πρωτοφανή επεισόδια στο κέντρο της τουριστικής Κωνσταντινούπολης, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.protothema.gr/world/article/282900/protofanh-epeisodia-sto-kentro-ths-toyristikhs-konstantinoypolhs/ >
Δασοπούλου, Δ. (2013), Κωνσταντινούπολη: Πρόταση γάμου εν μέσω... δακρυγόνων, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.protothema.gr/world/article/283145/konstantinoypolh-protash-gamoy-en-meso-dakrygonon/ >
Πρώτο Θέμα (2013), Κωνσταντινούπολη: Ένας φοιτητής νεκρός σε αιματηρά επεισόδια, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.protothema.gr/world/article/282809/konstantinoypolh-enas-foithths-nekros-se-aimathra-epeisodia/ >
Πρώτο Θέμα (2013), Πρωτομαγιά με σοβαρά επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.protothema.gr/world/article/275769/protomagia-me-sobara-epeisodia-sthn-konstantinoypolh/ >
Πρώτο Θέμα (2013), Σε λαϊκή εξέγερση μετατρέπονται οι διαδηλώσεις στην Τουρκία, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.protothema.gr/world/article/282940/se-laikh-eksegersh-metatrepontai-oi-diadhloseis-sthn-toyrkia/ >
Τα Νέα (2013), Νέα επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.tanea.gr/news/world/article/5027975/nea-epeisodia-sthn-kwnstantinoypolh/ >
Ξενάκη, Κ. (2013), Πρώτες ρωγμές στον θρόνο του «σουλτάνου», [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.tanea.gr/news/world/article/5021928/prwtes-rwgmes-ston-throno-toy-soyltanoy/ >
Πουρνάρα, Μ. (2013), Ταξίμ, η εξέγερση της μονάδας, [online] Διαθέσιμο στο: < http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_30/06/2013_524967 >
Παπακωνσταντίνου, Π. (2013), Σκιά αστυνομικού κράτους στην Τουρκία, [online] Διαθέσιμο στο: < http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_23/06/2013_524534 >
Καθημερινή (2013), Οι διαδηλώσεις στην Τουρκία εξέθεσαν τα μέσα ενημέρωσης, [online]. Διαθέσιμο στο: < http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_23/07/2013_527605 >
Βερέμης, Θ. (2013), Τέλειωσε η αναταραχή της πλατείας Ταξίμ;, [online] Διαθέσιμο στο:
Έθνος (2013), Άνοιξε ξανά το πάρκο Γκεζί στην Ταξίμ μετά από εβδομάδες ταραχών, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63855086 >
Έθνος (2013), Κλιμακώνεται η πόλωση στη Τουρκία, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63844039 >
Έθνος (2013), Νύχτα με χημικά, φωτιές και επεισόδια στην Ταξίμ, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63842615 >
Έθνος (2013), Ο εφιάλτης του διχασμού στην Τουρκία, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63837695 >
Έθνος (2013), Πλήθος στην πλατεία Ταξίμ – Νέα επεισόδια, απεργίες και αντικυβερνητικές φωνές, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63838278 >
Έθνος (2013), Συντηρητικό παραλήρημα Ερντογάν, στην πλατεία Ταξίμ οι διαδηλωτές, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63837568 >
Newsit (2013), Διαμαρτυρία με…μπικίνι στην πλατεία Ταξιμ!, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=216839&catid=7 >
Newsit (2013), Γυμνός διαδηλωτής στην πλατεία Ταξίμ!, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=215663&catid=7 >
Newsit (2013), Δεκάδες τραυματίες στην πλατεία Ταξίμ – Τυφλή βία από την αστυνομία για να διαλύσει τους διαδηλωτές,  [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=215598&catid=7 >
Newsit (2013), Ξανά πεδίο μάχης η πλατεία Ταξίμ (ΦΩΤΟ και ΒΙΝΤΕΟ), [online] Διαθέσιμο στο: <http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=217053&catid=7 >
Newsit (2013), Βράζει η πλατεία Ταξίμ – Μπήκε και στο πάρκο η Αστυνομία – 4 οι νεκροί της εξέγερσης – ΔΕΙΤΕ LIVE, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=214750&catid=7 >
Newsit (2013), Τα επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ με το φακό ενός Έλληνα, [online] Διαθέσιμο στο: < http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=214715&catid=7 >