Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

GREEK IDOL ΚΑΙ ΤΗΛΕΡΑΜΑ (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Τηλεραμα 23-29 Απριλιου 2011

Στο εξωφυλλο ειναι 2 απο τους κριτες του Greek Idol 2, η Ελλη Κοκκινου και ο Κωστας Καπετανιδης.Ειναι αδιαφορα και εχουν καταντησει βαρετα πια αυτα τα μουσικα talent show. Δηλαδη ελεος πια! Ποσους τραγουδιστες να αντεξει πια αυτη η χωρα; Για να μη μιλησω για την κριση της δισκογραφιας κτλ...Οπως και να 'χει, μονο οι οντισιον αξιζουν πια απο αυτα τα show, γιατι εκει μαζευονται ολα τα νουμερα και ριχνουμε πολυ γελιο.Πολλοι απο αυτους ειναι τοσο ανυπαρκτοι! Βαρεθηκα να βλεπω συνεχεια διαφορους να τραγουδανε τα ιδια και τα ιδια και μετα οι κριτες να λενε διαφορα ακυρα σχολια για να μην πουν απλα οτι δεν τους αρεσε το τραγουδι (μα δεν διαγωνιζονται τα τραγουδια!) ειτε ο διαγωνιζομενος που ομως μια χαρα ηταν φωνητικα...
Παμε να δουμε τι λεει το περιοδικο...

Η Ναταλια Γερμανου δε θελει και δεν εχει το θαρρος να βγαινει αχτενιστη κι αβαφη οπως η Ελεονωρα Μελετη.Η Βικυ Καγια δεν ειναι σιγουρο τι θα κανει τη νεα σεζον στη μικρη οθονη αλλα θα ειναι στη μεγαλη οθονη, αφου θα συμμετεχει στη νεα ταινια του Νικου Περακη "Λουφα και παραγραφη". Ο Παναγιωτης Πετρακης θα κυκλοφορησει cd. Μου τη σπανε τα κουιζ που δε λενε την απαντηση : "Σε συσκεψη με στελεχη του καναλιου που πραγματοποιησε πριν απο λιγες μερες η παρουσιαστρια εριξε τα λαθη στης εκπομπης της στους συνεργατες της, ενω δεν διστασε να χαρακτηρισει καποιους "ανικανους". Η απαντηση που πηρε ομως την ανησυχησε, αφου της χρεωσαν ως δικο της λαθος την επιλογη τους". Ποια να ειναι αραγε; Η Ναταλια Γερμανου; Η Μενεγακη; Η πανεμορφη Σισσυ Χρηστιδου ειδε να κυκλοφορουν στο διαδικτυο γυμνες φωτογραφιες καποιας που της εμοιαζε πολυ και παρουσιαζονταν σαν να ηταν δικες της.Η Σισσυ αναγκαστηκε να αποταθει στη Διωξη Ηλεκτρονικου Εγκληματος. Ατιμη δημοσιοτητα... Η Δωρα Χρυσικου, η Μαιρη απο της Ζωη της αλλης, ονειρευοταν μικρη να γινει χορευτρια, ειναι αφανταστα υπναρου, το πρωτο πραγμα που κανει οταν ξυπνα το πρωι ειναι να ακουει ραδιοφωνο, λατρευει τα ταξιδια, θα ηθελε να ζησει στην Τοσκανη της Ιταλιας που ειναι απο τις αγαπημενες της πολεις.
Βαριεμαι να διαβασω το αφιερωμα στο βασιλικο γαμο του αιωνα. Ειδα ομως μια φωτογραφια που μου εκανε εντυπωση. Ειδα καλα ή μου φαινεται; Ψυγειο με τη φωτογραφια του ζευγους;
Οπως διαβαζω στη συνεντευξη Κοκκινου και Καπετανιδη, η Κοκκινου εχει σπουδασει θεωρια, φωνητικη και πιανο στο Musicians Institute of Technology στο Λος Αντζελες, γνωσεις που χρησιμοποιει αλλα δεν επιδεικνυει και πολυ εξυπνα πραττει. Τι απαντα ο Καπετανιδης στον Κωστοπουλο που τον αποκαλεσε ιντριγκαδορο; "Επαθα σοκ οταν τον ακουσα να ισχυριζεται οτι επιδιωκω να δημιουργω κοντρες για να ειμαι στο επικεντρο. Ημαρτον! Εικοσι τρια χρονια ειμαι πισω απο τις καμερες με ολους τους μεγαλους καλλιτεχνες και δεν εχω ποτε απασχολησει κανεναν...Τωρα ξαφνικα τρελαθηκα...και θελω να ειμαι στο επικεντρο δημιουργωντας...ιντριγκες; Ελεος!". Ε, αλλο να εισαι πισω κι αλλο μπροστα απο τις καμερες κυριε Καπετανιδη. Για τον ιδιο η προσωπικοτητα μετρα περισσοτερα απο τη φωνη και μεγαλο παραδειγμα η Μαντονα. Συμφωνω! Μιλαει για τα ταλεντα που "η εξελιξη τους θα εξαρτηθει απο το ποσο σκληρα και μεθοδικα θα δουλεψουν".

Παμε και στα νεα του κοσμου. Τα McDonald's ανακοινωσαν στις 19 Απριλιου οτι προσφερουν 50.000 νεες θεσεις εργασιας σε ολο τον κοσμο. Ορεξη να 'χουμε να τρωμε junk food και η ανεργια θα λιγοστευει...Επιδημια δαγκειου πυρετου πληττει τη Χαβαη. Εχουν καταγραφει 12 κρουσματα. Η ασθενεια μεταδιδεται απο κατι αισχρα κουνουπια. Θωμα εισαι σπιτι; Ακυρο το ταξιδι στη Χαβαη...Τα απλυτα του Μπιλ Γκειτς θα βγαλει στη φορα συνιδρυτης της Microsoft Πολ Αλεν μεσα απο ενα βιβλιο του που θα αποκαλυπτει το στυγνο και αδιστακτο προσωπο του πρωην συνεργατη του. Ο Κινεζος εικαστικος Ai Weiwei συνεληφθη επειδη εκανε δηλωσεις κατα του κομμουνιστικου καθεστωτος της χωρας του το οποιο κατηγορησε για καταπιεση.
Ο Ομπαμα κατεβαινει ξανα υποψηφιος στις προεδρικες εκλογες του 2012 και λεγεται οτι η καμπανια του αναμενεται να συγκεντρωσει το ποσο-ρεκορ του ενος δισ. δολαριων απο συνδρομες και χορηγιες! Μια κατσικα γεννηθηκε χωρις τα πισω ποδια της αλλα μπορει και περπαταει με τα δυο μπροστινα! Ενας αμερικανος δικηγορος κατεθεσε μηνυση κατα του Μαρκ Ζουκερμπεργκ απαιτωντας 1 δισ. δολαρια για μια αναρτηση μιας σελιδας στο facebook που καλουσε τους Παλαιστινιους σε "τριτη ιντιφαντα", δηλαδη σε νεα εξεργεση κατα των Ισραηλιτων. Καλα συγγνωμη, ο Μαρκ τι φταιει; Δικια του ειναι η σελιδα;
Την πρωτη ανθρωπινη τεχνητη καρδια καταφεραν να "καλλιεργησουν" σε εργαστηριο Αμερικανοι ερευνητες. Τον καταστροφικο σεισμο του 365 μ.Χ. και το σαρωτικο τσουναμι στο Λιβυκο πελαγος που επληξαν τη χωρα μας αλλα και πολλες αλλες γειτονικες θα επιχειρησουν να "αναβιωσουν" οι επιστημονες. Συμφωνα με μεγαλη επιστημονικη ερευνα ο υπερβολικος θορυβος μπορει να θεωρηθει υπαιτιος για χιλιαδες θανατους. Η ηχορυπανση ειναι η δευτερη σοβαροτερη περιβαλλοντικη αιτια προβληματων υγειας μετα την ατμοσφαιρικη ρυπανση. Εναν αγνωστο μεχρι τωρα αρπακτικο δεινοσαυρο, πιθανοτατα εξισου μεγαλο και τρομακτικο με το διασημο Τυραννοσαυρο Ρεξ, ανακαλυψαν παλαιοντολογοι στην Κινα.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ AND THE FAQ (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

FAQ τευχος 123

Η faq ειναι, ή μαλλον ηταν, ενα εβδομαδιαιο αθηναικο free press στα προτυπα της lifo και της athens voice.Και λεω ηταν επειδη προσφατα εβαλε λουκετο και πλεον δεν κυκλοφορει.Η κριση που περνουσε ειχε γινει φανερη αφου την εβρισκες σε πολυ λιγα stand και σε πολυ λιγα αντιτυπα.Τελος παντων, αναμεσα στα 3 εβδομαδιαια free press η faq ηταν η χειροτερη.Δεν ηταν κακη, απλα της ελειπε η ταυτοτητα, της ελειπε μια "δυνατη" στηλη, της ελειπαν οι διαγωνισμοι, οι γνωστες υπογραφες, της ελειπε μια ξεκαθαρη δομη και οργανωση για να μπορει ο αναγνωστης να τη διαβαζει ευκολα και ευχαριστα.Ηταν πολυ αναρχα δομημενη.Σε μπερδευε.Ειχε ωστοσο, καλα αρθρα, ενδιαφεροντα θεματα, ωραιες συνεντευξεις και καλη ενημερωση για τα πολιστικα δρωμενα της πολης.
Σημερα λοιπον, διαβαζα ενα τευχος της faq, απο τα τελευταια, που κυκλοφορησε το Δεκεμβριο του 2010.

Διαβαζω mail αναγνωστη που γραφει οτι επαθε σοκ απο την ειδηση πως η Αννα Νταλαρα ξοδεψε 7.000 ευρω για να αλλαξει τα πατωματα του γραφειου της στο υπουργειο.
Αυτο που ποτε δεν καταλαβα, ειναι γιατι ο αρθρογραφος Ελευθεριος Χαραλαμποπουλος, υπεγραφε ως...αδεσποτη.Απο κατω εγραφε ΓΑΤΑ ΕΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΗ (;).What the hell? Τελος παντων, η αδεσποτη λοιπον εγραφε στο τευχος για την κριση στα ΜΜΕ, οτι οι εφημεριδες "επαψαν να γραφουν σα να εχουν τον αναγνωστη απεναντι τους.Να απευθυνονται σε αυτον και να προσπαθουν να του κανουν τη ζωη πιο ευκολη.Γιατι αυτο στην πραγματικοτητα ειναι η δημοσιογραφια : Να σε διαβαζει ο αλλος για να μαθει αυτο που δεν μπορει απο μονος του.Να τον πας ενα βημα παραπερα, να του αναλυσεις την κατασταση και να γραφεις για εκεινον!".
Σε επομενο αρθρο του ο ιδιος γραφει για τα επεισοδια του Δεκεμβρη του 2008, δινοντας δικιο στα παιδια που βγηκαν εξω και τα σπασανε.Οπως γραφει : "...τα παιδια παραμενουν η μονη ελπιδα.Ανεγγιχτα σε εναν βαθμο απο τη διαβρωση που ασκει το συστημα πανω μας καθημερινα και απο τον υπνωτισμο των media στις μαζες, τα παιδια δεν ειναι (ή δεν εχουν γινει ακομα) σαν τους γονεις τους.Αν ζοριστουν, θα βγουν στους δρομους, αν οργιστουν, θα τα σπασουν, αν το πραγμα φτασει στο απροχωρητο, οπως συνεβη εκεινη την τραγικη ημερα, θα τρεχουμε ολοι να κρυφτουμε...".
Ο Φροιξος (ονομα κι αυτο!) Φυντανιδης μας λεει ποσο ωραια του φανηκε η Μαδριτη και οτι στεναχωριεται που ολα αυτα τα ωραια που εζησε στη Μαδριτη δε μπορει να τα ζησει και στην Αθηνα."Οχι επειδη δεν θελω, αλλα επειδη δε μου το βγαζει η πολη".
Η Ελιζα Συνοδινου μας λεει για τα 5 ευρω που δινει μεσω του τραπεζικου της λογαριασμου καθε μηνα στη WWF.
Βαριεμαι να διαβασω το οικονομικοπολιτικο αρθρο του Δημητρη Μηλακα, γιατι μονο που βλεπω τη λεξη ΔΝΤ βαριεμαι.Επισης βαριεμαι τη διπλανη στηλη του Μπογδανου για το ιδιο θεμα.
Ο Σταυρος Μακρης ειναι ενας φωτογραφος που εχει ταξιδεψει σε παρα πολλες χωρες του κοσμου και το αρθρο ελεγε για μια εκθεση του στην Αθηνα που ηταν μεχρι τις 15 Δεκεμβριου.Μπορειτε να δειτε δειγματα της δουλειας του στο www.stavrosmakris.com
Η Μια και η Αλλη μιλανε για ενα θεμα που ποναει, που ειναι η αληθεια που ποναει."Η αληθεια ειναι σαν ενα γυμνο ανατομικο κρεβατι : σκληρη, επιπεδη και ποναει! Γι' αυτο κι εμεις αναρωτιομαστε αν μερικες φορες ισως θα ηταν καλυτερο να ζουμε ξαπλωμενοι σε βολικα μαξιλαρια στρωμενα με παρηγορα ψεματα.Γιατι...ποσα ν' αντεξει κι αυτη η ερημη η πλατη;" Κακα τα ψεμματα, η αληθεια ειναι οτι τα βολικα μαξιλαρια ειναι αναγκαια πολλες φορες.
Η στηλη της Αννας Παπανικολα αρεσε πολυ στην Ευα.Ειναι ημερολογιο, θυμιζει blog.Γραφει ωραια κρινωντας απο αυτο που διαβασα, μου αρεσε παρολο που πολλα σημεια μου φανηκαν δυσνοητα.Σιγουρα παντως εχει μια ιδιαιτερη γραφη.
Η συνεντευξη του Κωνσταντινου Τσουκαλα ειναι απο τις πιο απαισιοδοξες και θλιβερες συνεντευξεις που εχω διαβασει.Μιζερια, γενικευσεις, κλισε, ισοπεδωτικος λογος.Αλλα ποσα και ποσα τετοια ειχαμε διαβασει και ακουσει τοτε με τη δολοφονια του Αλεξη; Θλιβερο γεγονος που αναγκασε τον κοσμο και τους διανοουμενους να εκφερουν απαισιοδοξο και θλιβερο λογο στον οποιο φυσικα υπαρχουν και αληθειες, απο αυτες που πονανε.
Ο ηθοποιος Αρης Ρετσος δινει συνεντευξη και μιλαει για τη μελετη που εκανε γυρω απο το αρχαιο δραμα και πιο συγκεκριμενα γυρω απο το τι ειναι συναισθημα και ρυθμος."Ηθελα να βρω πως εκφραζεται ο θυμος, η θλιψη, η χαρα, ο πονος, η αισιοδοξια, η απαισιοδοξια, η ελπιδα, η ματαιοτητα.Αν σκεφτει κανεις τι βλεπει σημερα, θα δει οτι παιζεται μονο ενα συναισθημα στο αρχαιο θεατρο.Ποιο παιζεται; Ή χαιρομαι ή λυπαμαι.Ή νευριαζω ή κοιμαμαι.Μια-δυο εκφρασεις παιζονται σε ολο το εργο.Τα συναισθηματα ειναι 75.Ετσι εχει καθοριστει, οτι ειναι γυρω στα 75.Εκτος αν σημερα, που εχουμε ψυχασθενεις, εχουν γινει τρεις χιλιαδες εικοσι πεντε (γελια).Εψαχνα να βρω τι μπορει να εκφραστει μεσα απο ενα εργο.Δεν μπορει να ωρυονται μονο ή να κλαινε.Θα υπαρχουν κι αλλες διαβαθμισεις, κι αλλες αποχρωσεις".Αυτο μου θυμιζει τα μουσικα θεματα που καθενα αποτυπωνει ενα διαφορετικο συναισθημα και γι' αυτο μπορουν να ειναι τοσα πολλα οσα ειναι και τα συναισθηματα.
Ο Γιωργος Καραμιχος εκτος απο ηθοποιος και καθηγητης σε τρεις (;) δραματικες σχολες ειναι και σκηνοθετης και μιλαει για την παρασταση που σκηνοθετει με τιτλο "Συμβολαιογραφος" αλλα και για την εμπειρια της σκηνοθεσιας."Ειναι συνθετη αλλα παραλληλα απελευθερωτικη διαδικασια η σκηνοθεσια.Η συνθεση αφορα πρακτικα τον συνδυασμο φωτος, ηχου, σκηνικων, κοστουμιων και ερμηνειας.Η ελευθερια που σου παρεχει η σκηνοθεσια αφορα τις αποφασεις.Πρεπει να επιλεγεις συνεχως τα καλυτερα υλικα.Απο την αισθητικη και τη συγκινησιακη φορτιση μεχρι τον ρυθμο και την ενταση".Λεει για την πολυ καλη συνεργασια που ειχε με την Υρω Μανε, για το πως ειναι να σκηνοθετεις ενα μονο προσωπο και οχι ενα ολοκληρο θιασο και τελος τα βαζει με την ελληνικη κοινωνια που ζει με παρωπιδες, που δεν εχει καμια ανεκτικοτητα στην ιδιαιτεροτητα, που εχει ταμπου, που ειναι ρατσιστικη.
Τελος διαβαζω στη στηλη HealthFAQ αρθρο για το AIDS.Στην Ελλαδα λεει απο την εμφανιση της νοσου μεχρι τωρα εχουν εμφανιστει 9.000 περιστατικα, οτι εχει παρατηρηθει σημαντικη αυξηση των κρουσματων στη χωρα μας, οτι ειναι απαραιτητες η εγκαιρη διαγνωση και χορηγηση της θεραπειας και οτι το προφυλακτικο ειναι το δυνατοτερο οπλο στη μαχη κατα του AIDS.
Στο πισω μερος εχει διαφημιση της vodafone με την ατακα "express the real U".
Which is the real me? Αυτο δε μου το λεει.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ AND THE FAQ (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

FAQ τευχος 123

Η faq ειναι, ή μαλλον ηταν, ενα εβδομαδιαιο αθηναικο free press στα προτυπα της lifo και της athens voice.Και λεω ηταν επειδη προσφατα εβαλε λουκετο και πλεον δεν κυκλοφορει.Η κριση που περνουσε ειχε γινει φανερη αφου την εβρισκες σε πολυ λιγα stand και σε πολυ λιγα αντιτυπα.Τελος παντων, αναμεσα στα 3 εβδομαδιαια free press η faq ηταν η χειροτερη.Δεν ηταν κακη, απλα της ελειπε η ταυτοτητα, της ελειπε μια "δυνατη" στηλη, της ελειπαν οι διαγωνισμοι, οι γνωστες υπογραφες, της ελειπε μια ξεκαθαρη δομη και οργανωση για να μπορει ο αναγνωστης να τη διαβαζει ευκολα και ευχαριστα.Ηταν πολυ αναρχα δομημενη.Σε μπερδευε.Ειχε ωστοσο, καλα αρθρα, ενδιαφεροντα θεματα, ωραιες συνεντευξεις και καλη ενημερωση για τα πολιστικα δρωμενα της πολης.
Σημερα λοιπον, διαβαζα ενα τευχος της faq, απο τα τελευταια, που κυκλοφορησε το Δεκεμβριο του 2010.

Διαβαζω mail αναγνωστη που γραφει οτι επαθε σοκ απο την ειδηση πως η Αννα Νταλαρα ξοδεψε 7.000 ευρω για να αλλαξει τα πατωματα του γραφειου της στο υπουργειο.
Αυτο που ποτε δεν καταλαβα, ειναι γιατι ο αρθρογραφος Ελευθεριος Χαραλαμποπουλος, υπεγραφε ως...αδεσποτη.Απο κατω εγραφε ΓΑΤΑ ΕΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΗ (;).What the hell? Τελος παντων, η αδεσποτη λοιπον εγραφε στο τευχος για την κριση στα ΜΜΕ, οτι οι εφημεριδες "επαψαν να γραφουν σα να εχουν τον αναγνωστη απεναντι τους.Να απευθυνονται σε αυτον και να προσπαθουν να του κανουν τη ζωη πιο ευκολη.Γιατι αυτο στην πραγματικοτητα ειναι η δημοσιογραφια : Να σε διαβαζει ο αλλος για να μαθει αυτο που δεν μπορει απο μονος του.Να τον πας ενα βημα παραπερα, να του αναλυσεις την κατασταση και να γραφεις για εκεινον!".
Σε επομενο αρθρο του ο ιδιος γραφει για τα επεισοδια του Δεκεμβρη του 2008, δινοντας δικιο στα παιδια που βγηκαν εξω και τα σπασανε.Οπως γραφει : "...τα παιδια παραμενουν η μονη ελπιδα.Ανεγγιχτα σε εναν βαθμο απο τη διαβρωση που ασκει το συστημα πανω μας καθημερινα και απο τον υπνωτισμο των media στις μαζες, τα παιδια δεν ειναι (ή δεν εχουν γινει ακομα) σαν τους γονεις τους.Αν ζοριστουν, θα βγουν στους δρομους, αν οργιστουν, θα τα σπασουν, αν το πραγμα φτασει στο απροχωρητο, οπως συνεβη εκεινη την τραγικη ημερα, θα τρεχουμε ολοι να κρυφτουμε...".
Ο Φροιξος (ονομα κι αυτο!) Φυντανιδης μας λεει ποσο ωραια του φανηκε η Μαδριτη και οτι στεναχωριεται που ολα αυτα τα ωραια που εζησε στη Μαδριτη δε μπορει να τα ζησει και στην Αθηνα."Οχι επειδη δεν θελω, αλλα επειδη δε μου το βγαζει η πολη".
Η Ελιζα Συνοδινου μας λεει για τα 5 ευρω που δινει μεσω του τραπεζικου της λογαριασμου καθε μηνα στη WWF.
Βαριεμαι να διαβασω το οικονομικοπολιτικο αρθρο του Δημητρη Μηλακα, γιατι μονο που βλεπω τη λεξη ΔΝΤ βαριεμαι.Επισης βαριεμαι τη διπλανη στηλη του Μπογδανου για το ιδιο θεμα.
Ο Σταυρος Μακρης ειναι ενας φωτογραφος που εχει ταξιδεψει σε παρα πολλες χωρες του κοσμου και το αρθρο ελεγε για μια εκθεση του στην Αθηνα που ηταν μεχρι τις 15 Δεκεμβριου.Μπορειτε να δειτε δειγματα της δουλειας του στο www.stavrosmakris.com
Η Μια και η Αλλη μιλανε για ενα θεμα που ποναει, που ειναι η αληθεια που ποναει."Η αληθεια ειναι σαν ενα γυμνο ανατομικο κρεβατι : σκληρη, επιπεδη και ποναει! Γι' αυτο κι εμεις αναρωτιομαστε αν μερικες φορες ισως θα ηταν καλυτερο να ζουμε ξαπλωμενοι σε βολικα μαξιλαρια στρωμενα με παρηγορα ψεματα.Γιατι...ποσα ν' αντεξει κι αυτη η ερημη η πλατη;" Κακα τα ψεμματα, η αληθεια ειναι οτι τα βολικα μαξιλαρια ειναι αναγκαια πολλες φορες.
Η στηλη της Αννας Παπανικολα αρεσε πολυ στην Ευα.Ειναι ημερολογιο, θυμιζει blog.Γραφει ωραια κρινωντας απο αυτο που διαβασα, μου αρεσε παρολο που πολλα σημεια μου φανηκαν δυσνοητα.Σιγουρα παντως εχει μια ιδιαιτερη γραφη.
Η συνεντευξη του Κωνσταντινου Τσουκαλα ειναι απο τις πιο απαισιοδοξες και θλιβερες συνεντευξεις που εχω διαβασει.Μιζερια, γενικευσεις, κλισε, ισοπεδωτικος λογος.Αλλα ποσα και ποσα τετοια ειχαμε διαβασει και ακουσει τοτε με τη δολοφονια του Αλεξη; Θλιβερο γεγονος που αναγκασε τον κοσμο και τους διανοουμενους να εκφερουν απαισιοδοξο και θλιβερο λογο στον οποιο φυσικα υπαρχουν και αληθειες, απο αυτες που πονανε.
Ο ηθοποιος Αρης Ρετσος δινει συνεντευξη και μιλαει για τη μελετη που εκανε γυρω απο το αρχαιο δραμα και πιο συγκεκριμενα γυρω απο το τι ειναι συναισθημα και ρυθμος."Ηθελα να βρω πως εκφραζεται ο θυμος, η θλιψη, η χαρα, ο πονος, η αισιοδοξια, η απαισιοδοξια, η ελπιδα, η ματαιοτητα.Αν σκεφτει κανεις τι βλεπει σημερα, θα δει οτι παιζεται μονο ενα συναισθημα στο αρχαιο θεατρο.Ποιο παιζεται; Ή χαιρομαι ή λυπαμαι.Ή νευριαζω ή κοιμαμαι.Μια-δυο εκφρασεις παιζονται σε ολο το εργο.Τα συναισθηματα ειναι 75.Ετσι εχει καθοριστει, οτι ειναι γυρω στα 75.Εκτος αν σημερα, που εχουμε ψυχασθενεις, εχουν γινει τρεις χιλιαδες εικοσι πεντε (γελια).Εψαχνα να βρω τι μπορει να εκφραστει μεσα απο ενα εργο.Δεν μπορει να ωρυονται μονο ή να κλαινε.Θα υπαρχουν κι αλλες διαβαθμισεις, κι αλλες αποχρωσεις".Αυτο μου θυμιζει τα μουσικα θεματα που καθενα αποτυπωνει ενα διαφορετικο συναισθημα και γι' αυτο μπορουν να ειναι τοσα πολλα οσα ειναι και τα συναισθηματα.
Ο Γιωργος Καραμιχος εκτος απο ηθοποιος και καθηγητης σε τρεις (;) δραματικες σχολες ειναι και σκηνοθετης και μιλαει για την παρασταση που σκηνοθετει με τιτλο "Συμβολαιογραφος" αλλα και για την εμπειρια της σκηνοθεσιας."Ειναι συνθετη αλλα παραλληλα απελευθερωτικη διαδικασια η σκηνοθεσια.Η συνθεση αφορα πρακτικα τον συνδυασμο φωτος, ηχου, σκηνικων, κοστουμιων και ερμηνειας.Η ελευθερια που σου παρεχει η σκηνοθεσια αφορα τις αποφασεις.Πρεπει να επιλεγεις συνεχως τα καλυτερα υλικα.Απο την αισθητικη και τη συγκινησιακη φορτιση μεχρι τον ρυθμο και την ενταση".Λεει για την πολυ καλη συνεργασια που ειχε με την Υρω Μανε, για το πως ειναι να σκηνοθετεις ενα μονο προσωπο και οχι ενα ολοκληρο θιασο και τελος τα βαζει με την ελληνικη κοινωνια που ζει με παρωπιδες, που δεν εχει καμια ανεκτικοτητα στην ιδιαιτεροτητα, που εχει ταμπου, που ειναι ρατσιστικη.
Τελος διαβαζω στη στηλη HealthFAQ αρθρο για το AIDS.Στην Ελλαδα λεει απο την εμφανιση της νοσου μεχρι τωρα εχουν εμφανιστει 9.000 περιστατικα, οτι εχει παρατηρηθει σημαντικη αυξηση των κρουσματων στη χωρα μας, οτι ειναι απαραιτητες η εγκαιρη διαγνωση και χορηγηση της θεραπειας και οτι το προφυλακτικο ειναι το δυνατοτερο οπλο στη μαχη κατα του AIDS.
Στο πισω μερος εχει διαφημιση της vodafone με την ατακα "express the real U".
Which is the real me? Αυτο δε μου το λεει.
but she can't tell me who to be cause i've got my own identity...

fb code : antlerspread aspirins

ΣΤΕΦΑΝΟΣ AND THE OZON (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Περιοδικο OZON τευχος Νοεμβριου 2010

Το περιοδικο αυτο ειναι δυσευρετο και τοσο alternative που ξεχνας οτι ειναι ελληνικο.Το ειδα στη βιτρινα ενος πολυ μικρου μαγαζιου.Το ειχα διαβασει και παλιοτερα.Ειναι πολυ alternative, εχει πολυ μοδα, μουσικη, συνεντευξεις καλλιτεχνων και πολλα ανορεξικα μοντελα ξενικης κυριως προελευσης.
Στο εντιτοριαλ αυτος ή αυτη που το γραφει μας πληροφορει ποσο υπεροχα ενιωσε στη μπανιερα του κοιτωντας τα δεντρα εξω απο το παραθυρο, ενω διπλα φιγουραρει ενα αγορι απο καποια σκανδιναβικη χωρα που ανετα θα κερδιζε τον τιτλο Mister Anorexia.
Διαβαζω αρθρο για το τραγουδι upside down της Diana Ross και τη σπουδαιοτητα του (;), διαβαζω review για ενα αλμπουμ ενος γκρουπ με το ονομα The fresh and onlys (φρεσκοι και μοναδικοι-σαν διαφημιστικο σλογκαν), προσπερναω την ταση της ηλεκτρονικης μουσικης στην επιστροφη στα '80s (αυτος ο συνδυασμος μου προκαλει αηδια), διαβαζω κριτικη για την ταινια το "Χαρισμα" που εχει το...χαρισμα της ποιοτικης ρομαντικης κομεντι, σπανιο στον ελληνικο κινηματογραφο, συμφωνα με τον συντακτη, διαβαζω αρθρο για το Μανο Βυνιχακη, φημισμενος make-up artist, που αντιμετωπιζει το μακιγιαζ σαν τεχνη και γι' αυτον ειναι "κατι παραπανω απο ροδοκοκκινα μαγουλα και τονισμενα μηλα" και οτι "μιλα για κοινωνικες και αισθητικες αλλαγες περισσοτερο απ' οσο αφελως θεωρουμε".Ναι εμεις οι αφελεις που υποτιμουμε την αξια της πουδρας...Γυρναω σελιδα και βλεπω εναν τυπο που φοραει ενα...what the hell is that? και λεγεται Michael Kampe και ειναι ανερχομενος menswear designer.Οπως διαβαζω : "Αυτο που ξερει να κανει τοσο καλα ειναι να μιξαρει καλλιτεχνικα στοιχεια και μοτιβα με αναφορες στο καθημερινο ενδυμα.Οι αναφορες αυτες πρεπει να ειναι εμφανεις, οχι ομως και υπερβολικα ευκολες στο να εντοπιστουν".Δηλαδη εγω τωρα πρεπει να ψαχνω τις αναφορες σε αυτα τα what the hell? ρουχα; Καμπε κατσε καλα! Στη συνεχεια συνεντευξη δινει ο Andrea Rosso, ο γιος του ιδρυτη της Diesel (ειναι τωρα αυτο alternative;) και μιλαει για τη σειρα ρουχων 55DSL που εχει λεει εντονα χρωματα, γραφιστικη διαθεση, παιχνιδιαρικα αλλα και ειρωνικα (;) σχεδια και απουσιαζει το denim υφασμα.Η 55DSL κανει θραυση στην Ιαπωνια! Προσπερναω συνεντευξη παρακατιανου DJ που παιζει house σε underground party (sic sic) και παω σε μαυροφορεμενα μοντελα που κρυβουν το προσωπο τους και διαβαζω τον υμνο του μαυρου dress code : "Ξεπερνα τασεις και προσωπικο γουστο και αποτελει οροσημο του στυλ εδω και δεκαετιες.Ενα χρωμα που προτιμαμε γιατι ενω ειναι παντα ασφαλες, δεν παυει να εχει μια δυναμικη, μια ατμοσφαιρικοτητα και μια αισθηση απλοτητας και κομψοτητας".That's right.Το μαυρο ειναι το αγαπημενο μου χρωμα στα ρουχα.Σειρα εχει ο Damir Doma, σχεδιαστης ανδρικης μοδας που θεωρειται απο τους σπουδαιοτερους.Εγω παντως δεν τον ηξερα τον κυριο.Αυτο που κανει τη δουλεια του να ξεχωριζει, οπως λεει, ειναι το προσωπικο του οραμα και η προσεγγιση του, οτι προσπαθει να βλεπει την ευρυτερη εικονα των πραγματων και να μη χανεται σε ασημαντες λεπτομερειες.Μακαρι να εκανα κι εγω το ιδιο...Ο ανδρας που εχει στο μυαλο του οταν σχεδιαζει ειναι ισχυρος, περηφανος και ταυτοχρονα ευαισθητος.Γυρναω σελιδα και φρικαρω με εναν 40αρη κοκκινομαλλη που φοραει κατι κουρελια by Damir Doma.
Σειρα εχει ο Jacopo J. Moschin και το project του "East London boys", κατι φρικια δηλαδη με κουλα ρουχα.Οπως ο ιδιος λεει στη συνεντευξη : "Δεν κανω street fashion, η δουλεια μου αυτη ειναι ενα ταξιδι μεσα στον εσωτερικο τους κοσμο που περναει μεσα απο τα ματια τους με ελπιδα να πιασει μια στιγμιαια εικονα μιας κρυμμενης ομορφιας".Πρεπει να ψαξει πολυ γιατι φαινεται πως ειναι πολυ καλα κρυμμενη...Λεει επισης οτι υπαρχει μια συγχρονη θρησκευτικη πτυχη σε ολοκληρο το εργο.Στοχος του λεει δεν ηταν να αναφερθει στη χριστιανικη εικονογραφια μεσω καποιου ανδρογυνου ιδεατου ή αξιας και πως αν ομως κοιταξουμε προσεχτικα θα διακρινουμε μια καποια "αγγελικη" αμορφια.Ο,τι πεις φιλε μου...
Και η μοδα συνεχιζεται με τα αδερφια LAITINEN απο τη Φιλανδια, σχεδιαστες αντρικης μοδας κι αυτοι που στην τελευταια τους κολεξιον οπως λενε, θελανε να δωσουν μερικες εθνικ πινελιες και ειδαν παλιες ταινιες του Hanif Kureishi (;) οπου ειναι ολες γυρισμενες στα προαστια του Λονδινου στα τελη του '80 και αρχες '90 και οι πρωταγωνιστες ειναι ντυμενοι με μια μειξη παραδοσιακων ενδυματων απο την Ινδια, το Περου και το Πακισταν μαζι με πανκ, new wave ακομα και skinhead στυλ.Απο μικροι ειχαν εμμονη με τα περιοδικα μοδας, η σκοτεινη τους διαθεση προερχεται απο τη μελαγχολικη μουσικη που ακουν, ταιριαζουν πολυ, γι' αυτο και δουλευουν μαζι.Μπραβο τα καλα αδερφακια.Στειλτε μου τωρα κανα κομματι σας να φορεσω που εχουμε Αποκριες.
Μετα εχει αρθρο για τα "Κωλοπαιδα", μια νεα ταινια που θα βγει στον κινηματογραφο φετος και δειχνει 3 βλαμμενα που θελουν λεει να φυγουν απο την Αθηνα και να ζησουν στο Βερολινο.Προσπαθουν να τα κανουν ολα τελευταια στιγμη πριν φυγουν ομως ολα μπορουν να ανατραπουν...Οπως λενε η λεξη "κωλοπαιδο" μπορει να εχει καλη εννοια.
Γυρναω σελιδα και...κι αλλος σχεδιαστης μοδας; Ο Christopher Shannon ειναι λεει ανερχομενος, εχει μαγνητισει ολοκληρο το Λονδινο (;) και χαρακτηριζει τα κομματια του "στυλιζαρισμενο sportswear με εξευγενισμενη αλητεια".Ευγε!
Εχει 3-4 ακομα συνεντευξεις ασημων (δηλαδη οχι διασημων) καλλιτεχνων αλλα βαρεθηκα.Μετα εχει κατι ανορεξικα και χλωμα μοντελα απο ξενες χωρες που φορανε κατι φριχτα, κουλα και τρισαθλια κουλτουριαρικα κουρελια (μια φοραει ενα πουκαμισο αναποδα-τα κουμπια δηλαδη ειναι στην πλατη!) που φυσικα καμια σχεση δεν εχουν με την ελληνικη πραγματικοτητα και δεν ειναι ουτε καν για τους ελληνες hipsters.

Περιοδικο OZON τευχος Δεκεμβριου 2010/Ιανουαριου 2011

Αυτος ή αυτη που γραφει το εντιτοριαλ μας ενημερωνει οτι ξεφλουδισε τις πατατες, εκοψε τα καροτα σε σχημα μικρων κυβων και οτι ο πολτος ντοματας τσιριζε απο το λαδι που εκαιγε στην κατσαρολα.Μαγειρευε για δειπνο με φιλους και καλα εκανε αλλα εντιτοριαλ γιατι το 'κανε; Θα μου πεις, alternative ειναι (ή μηπως underground;) και γραφουν ο,τι τους κατεβει...Εχει ομως αραγε το alternative ορια και ποια ειναι αυτα;
Διαβαζω αρθρο για τους Strokes που λεει κερδισαν βραβειο ως το καλυτερο συγκροτημα της χρονιας και οτι ειναι αυτοι που επανεφεραν το garage rock, αυτοι που αναβιωσαν το κλιμα της New York των 70's και εδωσαν ωθηση σε πολλα μικρα γκρουπακια να ξεπεταχτουν αποτελωντας εμπνευση για πολλα απο αυτα.Μπραβο στα παλικαρια.
Γυρναω σελιδα και διαβαζω για το διαζυγιο-βομβα του DJ DUO Aeroplane (;).Ο Stephen Fesano (;) αποφασισε να παρατησει το ετερον ημισυ του Vito DeLuca (;) και να κανει σολο καριερα με το ονομα The magician.Tα κουτσομπολια στα καλλιτεχνικα πηγαδακια δινουν και παιρνουν και ολοι αναρωτιουνται γιατι, δεδομενης της μεγαλης επιτυχιας που ειχαν οι δυο μαζι.Ε μυαλο θελει ρε παιδια; Ο Fasano θελει ολη τη δοξα για την παρτη του...Μην τον βλεπετε ετσι alternative...θελει να γινει diva.Στη διπλανη σελιδα ποζαρουν με χαρη κατι κυριοι με μεγαλα μπλε παπιγιον που ειναι 4 και ερχονται απο την Πατρα...Απο την πολη ερχομαι και στην κορφη κανελα...Παιζουν indie μουσικη, εχουν κυκλοφορησει ενα αλμπουμ, θελουν ομως να γινουν και βινυλιο και φυσικα θελουν να ειναι ανεξαρτητοι.Στην επομενη σελιδα διαβαζω για την ταινια που κερδισε τον Χρυσο Φοινικα του Φεστιβαλ των Καννων με τιτλο "Ο θειος Μπουμνι θυμαται τις προηγουμενες ζωες του", του Ταιλανδου σκηνοθετη Aphicatpong Weerasethakul (sic).Ο θειος Μπουμνι ειναι γατα; Προσπερναω εναν underground Παριζιανο DJ που παιζει deep house (sic), προσπερναω και κατι παρακατιανες μοντελες που κρυβουν το προσωπο τους και παω στην Iris Touliatou που εχει σπουδασει κοινωνικες και πολιτικες επιστημες αλλα και στην ΑΣΚΤ και στην Ecole des Beaux-Arts και εχει κανει πολλες ατομικες εκθεσεις στο εξωτερικο.Θεωρει το XENIA τη σημαντικοτερη παραγωγη δημοσιων κτηριων μεταπολεμικα και επιτυχημενα συμβολα μιας ελληνικης μοντερνιστικης αισθητικης.Στην ερωτηση ποια ειναι η μεγαλυτερη φιλοδοξια-επιδιωξη ενος καλλιτεχνη απαντα η συνειδητοποιηση της πραγματικοτητας του.Αυτο αγαπητη μου δεν ειναι φιλοδοξια, ειναι δυστυχια.Ας γυρισω σελιδα...Ποια εισαι εσυ κυρα μου; Α, εισαι εσυ που εκανες αυτη τη δηθεν ταινια το Attenberg.Βαριεμαι να διαβασω τι λεει και επισης βαριεμαι να διαβασω και τα υπολοιπα.Με ζαλισε τοση alternativa.Χρειαζομαι λιγο mainstream να ερθω στα ισα μου...

fb code : home otey

ΣΤΕΦΑΝΟΣ AND THE OZON (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Περιοδικο OZON τευχος Νοεμβριου 2010

Το περιοδικο αυτο ειναι δυσευρετο και τοσο alternative που ξεχνας οτι ειναι ελληνικο.Το ειδα στη βιτρινα ενος πολυ μικρου μαγαζιου.Το ειχα διαβασει και παλιοτερα.Ειναι πολυ alternative, εχει πολυ μοδα, μουσικη, συνεντευξεις καλλιτεχνων και πολλα ανορεξικα μοντελα ξενικης κυριως προελευσης.
Στο εντιτοριαλ αυτος ή αυτη που το γραφει μας πληροφορει ποσο υπεροχα ενιωσε στη μπανιερα του κοιτωντας τα δεντρα εξω απο το παραθυρο, ενω διπλα φιγουραρει ενα αγορι απο καποια σκανδιναβικη χωρα που ανετα θα κερδιζε τον τιτλο Mister Anorexia.
Διαβαζω αρθρο για το τραγουδι upside down της Diana Ross και τη σπουδαιοτητα του (;), διαβαζω review για ενα αλμπουμ ενος γκρουπ με το ονομα The fresh and onlys (φρεσκοι και μοναδικοι-σαν διαφημιστικο σλογκαν), προσπερναω την ταση της ηλεκτρονικης μουσικης στην επιστροφη στα '80s (αυτος ο συνδυασμος μου προκαλει αηδια), διαβαζω κριτικη για την ταινια το "Χαρισμα" που εχει το...χαρισμα της ποιοτικης ρομαντικης κομεντι, σπανιο στον ελληνικο κινηματογραφο, συμφωνα με τον συντακτη, διαβαζω αρθρο για το Μανο Βυνιχακη, φημισμενος make-up artist, που αντιμετωπιζει το μακιγιαζ σαν τεχνη και γι' αυτον ειναι "κατι παραπανω απο ροδοκοκκινα μαγουλα και τονισμενα μηλα" και οτι "μιλα για κοινωνικες και αισθητικες αλλαγες περισσοτερο απ' οσο αφελως θεωρουμε".Ναι εμεις οι αφελεις που υποτιμουμε την αξια της πουδρας...Γυρναω σελιδα και βλεπω εναν τυπο που φοραει ενα...what the hell is that? και λεγεται Michael Kampe και ειναι ανερχομενος menswear designer.Οπως διαβαζω : "Αυτο που ξερει να κανει τοσο καλα ειναι να μιξαρει καλλιτεχνικα στοιχεια και μοτιβα με αναφορες στο καθημερινο ενδυμα.Οι αναφορες αυτες πρεπει να ειναι εμφανεις, οχι ομως και υπερβολικα ευκολες στο να εντοπιστουν".Δηλαδη εγω τωρα πρεπει να ψαχνω τις αναφορες σε αυτα τα what the hell? ρουχα; Καμπε κατσε καλα! Στη συνεχεια συνεντευξη δινει ο Andrea Rosso, ο γιος του ιδρυτη της Diesel (ειναι τωρα αυτο alternative;) και μιλαει για τη σειρα ρουχων 55DSL που εχει λεει εντονα χρωματα, γραφιστικη διαθεση, παιχνιδιαρικα αλλα και ειρωνικα (;) σχεδια και απουσιαζει το denim υφασμα.Η 55DSL κανει θραυση στην Ιαπωνια! Προσπερναω συνεντευξη παρακατιανου DJ που παιζει house σε underground party (sic sic) και παω σε μαυροφορεμενα μοντελα που κρυβουν το προσωπο τους και διαβαζω τον υμνο του μαυρου dress code : "Ξεπερνα τασεις και προσωπικο γουστο και αποτελει οροσημο του στυλ εδω και δεκαετιες.Ενα χρωμα που προτιμαμε γιατι ενω ειναι παντα ασφαλες, δεν παυει να εχει μια δυναμικη, μια ατμοσφαιρικοτητα και μια αισθηση απλοτητας και κομψοτητας".That's right.Το μαυρο ειναι το αγαπημενο μου χρωμα στα ρουχα.Σειρα εχει ο Damir Doma, σχεδιαστης ανδρικης μοδας που θεωρειται απο τους σπουδαιοτερους.Εγω παντως δεν τον ηξερα τον κυριο.Αυτο που κανει τη δουλεια του να ξεχωριζει, οπως λεει, ειναι το προσωπικο του οραμα και η προσεγγιση του, οτι προσπαθει να βλεπει την ευρυτερη εικονα των πραγματων και να μη χανεται σε ασημαντες λεπτομερειες.Μακαρι να εκανα κι εγω το ιδιο...Ο ανδρας που εχει στο μυαλο του οταν σχεδιαζει ειναι ισχυρος, περηφανος και ταυτοχρονα ευαισθητος.Γυρναω σελιδα και φρικαρω με εναν 40αρη κοκκινομαλλη που φοραει κατι κουρελια by Damir Doma.
Σειρα εχει ο Jacopo J. Moschin και το project του "East London boys", κατι φρικια δηλαδη με κουλα ρουχα.Οπως ο ιδιος λεει στη συνεντευξη : "Δεν κανω street fashion, η δουλεια μου αυτη ειναι ενα ταξιδι μεσα στον εσωτερικο τους κοσμο που περναει μεσα απο τα ματια τους με ελπιδα να πιασει μια στιγμιαια εικονα μιας κρυμμενης ομορφιας".Πρεπει να ψαξει πολυ γιατι φαινεται πως ειναι πολυ καλα κρυμμενη...Λεει επισης οτι υπαρχει μια συγχρονη θρησκευτικη πτυχη σε ολοκληρο το εργο.Στοχος του λεει δεν ηταν να αναφερθει στη χριστιανικη εικονογραφια μεσω καποιου ανδρογυνου ιδεατου ή αξιας και πως αν ομως κοιταξουμε προσεχτικα θα διακρινουμε μια καποια "αγγελικη" αμορφια.Ο,τι πεις φιλε μου...
Και η μοδα συνεχιζεται με τα αδερφια LAITINEN απο τη Φιλανδια, σχεδιαστες αντρικης μοδας κι αυτοι που στην τελευταια τους κολεξιον οπως λενε, θελανε να δωσουν μερικες εθνικ πινελιες και ειδαν παλιες ταινιες του Hanif Kureishi (;) οπου ειναι ολες γυρισμενες στα προαστια του Λονδινου στα τελη του '80 και αρχες '90 και οι πρωταγωνιστες ειναι ντυμενοι με μια μειξη παραδοσιακων ενδυματων απο την Ινδια, το Περου και το Πακισταν μαζι με πανκ, new wave ακομα και skinhead στυλ.Απο μικροι ειχαν εμμονη με τα περιοδικα μοδας, η σκοτεινη τους διαθεση προερχεται απο τη μελαγχολικη μουσικη που ακουν, ταιριαζουν πολυ, γι' αυτο και δουλευουν μαζι.Μπραβο τα καλα αδερφακια.Στειλτε μου τωρα κανα κομματι σας να φορεσω που εχουμε Αποκριες.
Μετα εχει αρθρο για τα "Κωλοπαιδα", μια νεα ταινια που θα βγει στον κινηματογραφο φετος και δειχνει 3 βλαμμενα που θελουν λεει να φυγουν απο την Αθηνα και να ζησουν στο Βερολινο.Προσπαθουν να τα κανουν ολα τελευταια στιγμη πριν φυγουν ομως ολα μπορουν να ανατραπουν...Οπως λενε η λεξη "κωλοπαιδο" μπορει να εχει καλη εννοια.
Γυρναω σελιδα και...κι αλλος σχεδιαστης μοδας; Ο Christopher Shannon ειναι λεει ανερχομενος, εχει μαγνητισει ολοκληρο το Λονδινο (;) και χαρακτηριζει τα κομματια του "στυλιζαρισμενο sportswear με εξευγενισμενη αλητεια".Ευγε!
Εχει 3-4 ακομα συνεντευξεις ασημων (δηλαδη οχι διασημων) καλλιτεχνων αλλα βαρεθηκα.Μετα εχει κατι ανορεξικα και χλωμα μοντελα απο ξενες χωρες που φορανε κατι φριχτα, κουλα και τρισαθλια κουλτουριαρικα κουρελια (μια φοραει ενα πουκαμισο αναποδα-τα κουμπια δηλαδη ειναι στην πλατη!) που φυσικα καμια σχεση δεν εχουν με την ελληνικη πραγματικοτητα και δεν ειναι ουτε καν για τους ελληνες hipsters.

Περιοδικο OZON τευχος Δεκεμβριου 2010/Ιανουαριου 2011

Αυτος ή αυτη που γραφει το εντιτοριαλ μας ενημερωνει οτι ξεφλουδισε τις πατατες, εκοψε τα καροτα σε σχημα μικρων κυβων και οτι ο πολτος ντοματας τσιριζε απο το λαδι που εκαιγε στην κατσαρολα.Μαγειρευε για δειπνο με φιλους και καλα εκανε αλλα εντιτοριαλ γιατι το 'κανε; Θα μου πεις, alternative ειναι (ή μηπως underground;) και γραφουν ο,τι τους κατεβει...Εχει ομως αραγε το alternative ορια και ποια ειναι αυτα;
Διαβαζω αρθρο για τους Strokes που λεει κερδισαν βραβειο ως το καλυτερο συγκροτημα της χρονιας και οτι ειναι αυτοι που επανεφεραν το garage rock, αυτοι που αναβιωσαν το κλιμα της New York των 70's και εδωσαν ωθηση σε πολλα μικρα γκρουπακια να ξεπεταχτουν αποτελωντας εμπνευση για πολλα απο αυτα.Μπραβο στα παλικαρια.
Γυρναω σελιδα και διαβαζω για το διαζυγιο-βομβα του DJ DUO Aeroplane (;).Ο Stephen Fesano (;) αποφασισε να παρατησει το ετερον ημισυ του Vito DeLuca (;) και να κανει σολο καριερα με το ονομα The magician.Tα κουτσομπολια στα καλλιτεχνικα πηγαδακια δινουν και παιρνουν και ολοι αναρωτιουνται γιατι, δεδομενης της μεγαλης επιτυχιας που ειχαν οι δυο μαζι.Ε μυαλο θελει ρε παιδια; Ο Fasano θελει ολη τη δοξα για την παρτη του...Μην τον βλεπετε ετσι alternative...θελει να γινει diva.Στη διπλανη σελιδα ποζαρουν με χαρη κατι κυριοι με μεγαλα μπλε παπιγιον που ειναι 4 και ερχονται απο την Πατρα...Απο την πολη ερχομαι και στην κορφη κανελα...Παιζουν indie μουσικη, εχουν κυκλοφορησει ενα αλμπουμ, θελουν ομως να γινουν και βινυλιο και φυσικα θελουν να ειναι ανεξαρτητοι.Στην επομενη σελιδα διαβαζω για την ταινια που κερδισε τον Χρυσο Φοινικα του Φεστιβαλ των Καννων με τιτλο "Ο θειος Μπουμνι θυμαται τις προηγουμενες ζωες του", του Ταιλανδου σκηνοθετη Aphicatpong Weerasethakul (sic).Ο θειος Μπουμνι ειναι γατα; Προσπερναω εναν underground Παριζιανο DJ που παιζει deep house (sic), προσπερναω και κατι παρακατιανες μοντελες που κρυβουν το προσωπο τους και παω στην Iris Touliatou που εχει σπουδασει κοινωνικες και πολιτικες επιστημες αλλα και στην ΑΣΚΤ και στην Ecole des Beaux-Arts και εχει κανει πολλες ατομικες εκθεσεις στο εξωτερικο.Θεωρει το XENIA τη σημαντικοτερη παραγωγη δημοσιων κτηριων μεταπολεμικα και επιτυχημενα συμβολα μιας ελληνικης μοντερνιστικης αισθητικης.Στην ερωτηση ποια ειναι η μεγαλυτερη φιλοδοξια-επιδιωξη ενος καλλιτεχνη απαντα η συνειδητοποιηση της πραγματικοτητας του.Αυτο αγαπητη μου δεν ειναι φιλοδοξια, ειναι δυστυχια.Ας γυρισω σελιδα...Ποια εισαι εσυ κυρα μου; Α, εισαι εσυ που εκανες αυτη τη δηθεν ταινια το Attenberg.Βαριεμαι να διαβασω τι λεει και επισης βαριεμαι να διαβασω και τα υπολοιπα.Με ζαλισε τοση alternativa.Χρειαζομαι λιγο mainstream να ερθω στα ισα μου...

fb code : home otey

ΣΤΕΦΑΝΟΣ AND THE LIFO (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Lifo 24.2.2011

Οπως διαβαζω στο yousaidit, στηλη με την οποια η lifo αυτοεπαινεται για το σχολιασμο των αρθρων της, "θυελλα θετικων και αρνητικων αντιδρασεων ξεσηκωσε η συνεντευξη του σκιτσογραφου-δημοσιογραφου της Ελευθεροτυπιας Σταθη..." που τα εβαλε με το δελτιο ειδησεων του mega και ειπε καλα λογια για τον Τραγκα (;).Στο verbatim, σχολιαζονται δηλωσεις διαφορων διασημων.Ο σερβος σκηνοθετης Νικιτα Μιλιβογεβιτς λεει οτι εχει φρικαρει με την καταντια της Αθηνας, η Ελενα Ακριτα δεν καταλαβα σε τι αναφερεται (αν καποιος ξερει ας μου πει), η Καρυοφυλλια Καραμπετη λεει οτι με την κριση μπορουμε να γινουμε καλυτεροι και να σταματησει το κυνηγι του χρηματος, η επιδειξη πλουτου κτλ, ο Τζαστιν Μπιμπερ τα χωνει στους Αμερικανους για το συστημα υγειας (!) και λεει οτι ο Καναδας, απ' οπου καταγεται ειναι η καλυτερη χωρα στον κοσμο.Δεν εχει αδικο ο μικρος ουτε για το ενα ουτε για το αλλο.Η Αμερικη ειναι γνωστο οτι εχει ενα θεμα με τον τομεα της Υγειας ενω το Βανκουβερ του Καναδα ειναι συμφωνα με την EIU η καλυτερη πολη για να ζεις.Ο Τζεφ Μπριτζες δηλωνει μεγαλος φαν του Καζαντζακη και η τρελη η lady gaga δηλωνει οτι ολοι θελουν να τη δουν να καταστρεφεται και να τα χανει ολα.Ε αντε με το καλο.
Βαριεμαι να διαβαζω το αρθρο-συνεντευξη με την Διαμαντοπουλου απλα αναρωτιεμαι στο πανω μερος που λεει : "Η πολιτικος μηχανικος που πιστευει πως θα μας κανει Φινλανδια, ενω βαθια στο DNA της λαγοκοιμαται η Ελλαδα του παλαιου ΠΑΣΟΚ", της την λεει ή μου φαινεται; Και το αλλο στο κατω μερος που λεει : " Ανηκει στο κινημα των reborn greek politicians, κατα τους Αναγεννησιακους Χριστιανους.Ειναι οι πολιτικοι που εξαγνιστικαν με την αυτοκριτικη και μετα το Καστελοριζο προχωρουν σε μια σειρα απο διαπιστωσεις και οχι ευθυνες", της την λεει παλι ή μου φαινεται; Μαλλον θα πρεπει να διαβασω το αρθρο.
Ο Τσαγκαρουσιανος στο εντιτοριαλ τα βαζει παλι με τους κακους δημοσιογραφους της Ελλαδας και ποσο καλυτεροι ειναι αυτοι της Guardian και των New York Times.
Διπλα εχει τη διαφημιση της vodafone με τον Χατζηγιαννη σε πολυ ωραια ποζα.Εστειλα κι εγω sms για τη συναυλια αλλα τιποτα.Καλυτερα.Που να τρεχω τωρα στο tae kwon do, που ουτε ξερω που ειναι, ασε που βαριεμαι τις συναυλιες και ειδικα αυτες του Χατζηγιαννη που τα κοριτσακια σου παιρνουν τα αυτια με την τσιριχτη φωνη τους τραγουδωντας τα καψουροτραγουδα του ειδωλου τους.
Ενας τυπος απο το συγκροτημα "Το βρεγμενο μου Καλβιν" (sic) κρινει το νεο αλμπουμ των Radiohead, "Kings of Limbs" κανωντας λογο για συναρπαστικους-μεταξυ kraut και τζαζ-ρυθμους και για καλα κρυμμενη τραγουδοποιια και βαζει τριαμισι με αριστα το πεντε.Ενας τυπος με το ονομα Νικολας μιλαει για ενα κυνηγι θησαυρου σε 5 αρχαιολογικα μουσεια της Αθηνας και οτι αυτος και η ομαδα του κερδισε δωρο ενα βιβλιο και μια ξεναγηση στο Αρχαιολογικο Μουσειο.Φοβερο δωρο!
Τα αρθρα του Κουλογλου δεν ειναι...cool, τα βαριεμαι αλλα αυτο το διαβασα.Εχει δικιο σε ολα λεει.Καθε χωρα εχει το ποδοσφαιρο που της αξιζει.Ο Νικος Δημου γραφει για τα σκουπιδια αλλα οχι αυτα που ειναι πεταμενα στους δρομους, αλλα για τις παρανομες χωματερες.Γιατι κανεις δε λεει για ολα αυτα τα σκουπιδακια στους δρομους της Αθηνας; Κανεναν δεν τον ενοχλουν;
Το κοριτσι στην πολη για καποιο λογο ποτε δεν το διαβασα.Το βρισκω βαρετο χωρις να το εχω διαβασει...Ο Διοσκουριδης γραφει κι αυτος για το ντερμπι, τη στηλη του Ρηγοπουλου επισης ποτε δεν τη διαβαζω, επειδη ειναι βαρετη και αδιαφορη.Και η στηλη των atenistas ειναι βαρετη.Βαριεμαι να διαβασω τη συνεντευξη των abbie gale, πρωτον γιατι δεν τους εχω ακουσει ποτε και δευτερον επειδη σιχαινομαι τα αγγλοφωνα εναλλακτικα ελληνικα ασημα γκρουπακια.
Τη στηλη x-press ποιος τη γραφει; Ειναι μια στηλη που ασχολειται με τα ελληνικα media και σταζει πολυ χολη.Κατι μου λεει οτι τη γραφει ο Τσαγκαρουσιανος...Απο κατω mini interview με μια ηλιθια που εχει twitter και λεει οτι λατρευει τη μπουρκα.Η στηλη του Αρη Δημοκιδη ειναι η αγαπημενη μου, μου αρεσει να διαβαζω για τα social media.
Αρθρο για την εκθεση "Ασπρο Μαυρο" στο Μουσειο Φρυσιρα, με ενα δειγμα απο τα εργα.Δε μου αρεσουν, βαρετα κι αδιαφορα ειναι.Επομενως μην κανετε τον κοπο να πατε.
Γυριζω σελιδα και τι βλεπω; Τον Τρυφωνα Σαμαρα να δινει συνεντευξη...στη lifo που και καλα απαξιουσε να ασχοληθει με τα προσωπα της ελληνικης show-biz.Τι υποκριτες! Ασχολουνται μια χαρα μαζι τους.Ο Τρυφωνας μιλησε για τα παιδικα του χρονια και αποκαλυψε οτι ηθελε να γινει χορευτης αλλα δεν τον αφηνε η μανα του που ηταν κομμωτρια και του 'λεγε να γινει κομμωτης για να βγαλει καλα λεφτα...Ειπε οτι εχει χτενισει ολες τις διασημες, απο Βουγιουκλακη μεχρι Μονικα Μπελουτσι και οτι με ολες τα πηγαινε καλα και εκανε ο,τι ηθελε στα κεφαλακια τους...
Ευτυχως μετα τον Τρυφωνα το σωζουν με μια αποκαλυπτικη συνεντευξη του Νικολα Ζαργηνου για την αρχαιοκαπηλια.Διαβαζω οτι απο το 2007, 118 αντικειμενα εχουν επιστραφει στην Ελλαδα και Ιταλια, ενω 30.000 αντικειμενα εχουν κατασχεθει απο την Ελληνικη και την Ιταλικη Αστυνομια.
Βαριεμαι να διαβασω τη συνεντευξη του Αρη Σερβεταλη, απλα μια απορια εχω, αυτο που φοραει ειναι της γιαγιας του; Και επισης μια ακομα απορια για τη στηλη, τι μας νοιαζει που μεγαλωσε και που μενει; Τη στηλη με τα βιβλια δεν τη διαβαζω ποτε, επειδη δε μου αρεσουν τα βιβλια, επισης δε διαβαζω ποτε τα ημερολογια κουζινας, κριτικη του Κουτσογιαννοπουλου διαβαζω μονο οταν εχω δει πρωτα την ταινια.Μετα διαβαζω συνεντευξη του βελγου σκηνοθετη γκι κασιερς που μιλαει για την παρασταση "κατω απο το ηφαιστειο" που επαιζε μεχρι και σημερα στη Στεγη Γραμματων και Τεχνων.Ειναι διασκευη ενος γνωστου βιβλιου του Μαλκολμ Λοουρι.Η Ευα πηγε σημερα σε αυτη την παρασταση και μου ειπε οτι αν και ηταν δυσκολη, της αρεσε πολυ.
Δε διαβαζω επισης ποτε τη στηλη με τη μουσικη, γιατι δε με ενδιαφερουν τα ασημα γκρουπακια που δεν τα ξερει ουτε η μανα τους, τη στηλη του γκομενου της Ματσουκα επισης δεν τη διαβαζω ποτε, ουτε την κριτικη εστιατοριων, ουτε το club report, αφου μισω τα clubs.
Μου αρεσει η στηλη της Ρικας Βαγιαννη, μου αρεσει ο τροπος που απανταει στις ο,τιναναι ερωτησεις.Εχει δικιο για οσα λεει για την Αυστραλια οπου μενει τωρα.Οι πολεις του Καναδα και της Αυστραλιας εχουν την υψηλοτερη θεση οσον αφορα την ποιοτητα ζωης συμφωνα με την ερευνα που ανεφερα στην αρχη.
Διαβαζω φυσικα και το ζωδιο μου που γι' αυτη την εβδομαδα λεει πραγματα πολυ σημαντικα :

Η αποστολη σου για τους επομενους μηνες ειναι να εξετασεις τις βαθυτερες αναγκες σου και να δεις τι μπορεις να κανεις για να εξουδετερωσεις κατα το δυνατο τους φοβους σου, οι οποιοι σου τρωνε τσαμπα τον χρονο και την ενεργεια, γιατι αν το ψαξεις λογικα, δεν εχουν καμια βαση.Αλλα, απο την αλλη, οι λογικες διαδικασιες δεν επαρκουν παντα για να λυθουν συναισθηματικα προβληματα που ειναι βαθια ριζωμενα μεσα μας.Αυτα χρειαζονται μαλλον περισσοτερο συναισθηματικες διαδικασιες, ανθρωπινες εμπειριες και επαφη.Και μοιρασμα.Και ok, σε καποιες περιπτωσεις ψυχοθεραπεια.Αν θελησεις παντως να κανεις τωρα κατι τετοιο, εχεις ολοκληρο Δια και απο τον Μαρτιο τον Ουρανο με το μερος σου για να εχει μεγαλη επιτυχια το αποτελεσμα.Επισης, εχεις την ευκαιρια να απαλλαγεις απο οποιαδηποτε συνηθεια θεωρεις τοξικη.
Εχει πολυ δικιο σε αυτα που λεει και ειναι απιστευτο, ειναι σα να τα λεει για μενα και μονο.Γιατι οντως οι ψυχαναγκασμοι μου τρωνε τσαμπα χρονο και ενεργεια και δεν εχουν καμια βαση, οντως δεν αρκουν οι λογικες διεργασιες, οντως οι ανθρωπινες επαφες βοηθανε, οντως και η ψυχοθεραπεια μπορει να βοηθησει και μακαρι να απαλλαγω απο την τοξικη συνηθεια των ψυχαναγκασμων.
Τελος, το naked city, δηλαδη αυτοι που βγαζουν τα ρουχα τους για φιλανθρωπικο σκοπο μου φαινεται λιγο χαζο και υποκριτικο.Αλλα τι να κανουμε, το γυμνο πουλαει παντα.Σε αυτο το τευχος βγαζει τα ρουχα του ο Γιωργος Φακινος (who?) και αν μπορει καποιος να μου εξηγησει τι εννοει με αυτη του τη δηλωση :
"Γεννηθηκα στην Αθηνα και τη σιχαινομαι αυτη την πολη.Ισως γι' αυτο να την αγαπω ταυτοχρονα, γιατι μεσω των πραγματων που προσπαθω να κανω εχω φτιαξει εναν μικροκοσμο που τον μοιραζομαι απλοχερα κι ετσι νιωθω πως δεν ζω εδω".
What the hell does he mean?

fb code : contends correspondents

ΣΤΕΦΑΝΟΣ AND THE LIFO (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011

Lifo 24.2.2011

Οπως διαβαζω στο yousaidit, στηλη με την οποια η lifo αυτοεπαινεται για το σχολιασμο των αρθρων της, "θυελλα θετικων και αρνητικων αντιδρασεων ξεσηκωσε η συνεντευξη του σκιτσογραφου-δημοσιογραφου της Ελευθεροτυπιας Σταθη..." που τα εβαλε με το δελτιο ειδησεων του mega και ειπε καλα λογια για τον Τραγκα (;).Στο verbatim, σχολιαζονται δηλωσεις διαφορων διασημων.Ο σερβος σκηνοθετης Νικιτα Μιλιβογεβιτς λεει οτι εχει φρικαρει με την καταντια της Αθηνας, η Ελενα Ακριτα δεν καταλαβα σε τι αναφερεται (αν καποιος ξερει ας μου πει), η Καρυοφυλλια Καραμπετη λεει οτι με την κριση μπορουμε να γινουμε καλυτεροι και να σταματησει το κυνηγι του χρηματος, η επιδειξη πλουτου κτλ, ο Τζαστιν Μπιμπερ τα χωνει στους Αμερικανους για το συστημα υγειας (!) και λεει οτι ο Καναδας, απ' οπου καταγεται ειναι η καλυτερη χωρα στον κοσμο.Δεν εχει αδικο ο μικρος ουτε για το ενα ουτε για το αλλο.Η Αμερικη ειναι γνωστο οτι εχει ενα θεμα με τον τομεα της Υγειας ενω το Βανκουβερ του Καναδα ειναι συμφωνα με την EIU η καλυτερη πολη για να ζεις.Ο Τζεφ Μπριτζες δηλωνει μεγαλος φαν του Καζαντζακη και η τρελη η lady gaga δηλωνει οτι ολοι θελουν να τη δουν να καταστρεφεται και να τα χανει ολα.Ε αντε με το καλο.
Βαριεμαι να διαβαζω το αρθρο-συνεντευξη με την Διαμαντοπουλου απλα αναρωτιεμαι στο πανω μερος που λεει : "Η πολιτικος μηχανικος που πιστευει πως θα μας κανει Φινλανδια, ενω βαθια στο DNA της λαγοκοιμαται η Ελλαδα του παλαιου ΠΑΣΟΚ", της την λεει ή μου φαινεται; Και το αλλο στο κατω μερος που λεει : " Ανηκει στο κινημα των reborn greek politicians, κατα τους Αναγεννησιακους Χριστιανους.Ειναι οι πολιτικοι που εξαγνιστικαν με την αυτοκριτικη και μετα το Καστελοριζο προχωρουν σε μια σειρα απο διαπιστωσεις και οχι ευθυνες", της την λεει παλι ή μου φαινεται; Μαλλον θα πρεπει να διαβασω το αρθρο.
Ο Τσαγκαρουσιανος στο εντιτοριαλ τα βαζει παλι με τους κακους δημοσιογραφους της Ελλαδας και ποσο καλυτεροι ειναι αυτοι της Guardian και των New York Times.
Διπλα εχει τη διαφημιση της vodafone με τον Χατζηγιαννη σε πολυ ωραια ποζα.Εστειλα κι εγω sms για τη συναυλια αλλα τιποτα.Καλυτερα.Που να τρεχω τωρα στο tae kwon do, που ουτε ξερω που ειναι, ασε που βαριεμαι τις συναυλιες και ειδικα αυτες του Χατζηγιαννη που τα κοριτσακια σου παιρνουν τα αυτια με την τσιριχτη φωνη τους τραγουδωντας τα καψουροτραγουδα του ειδωλου τους.
Ενας τυπος απο το συγκροτημα "Το βρεγμενο μου Καλβιν" (sic) κρινει το νεο αλμπουμ των Radiohead, "Kings of Limbs" κανωντας λογο για συναρπαστικους-μεταξυ kraut και τζαζ-ρυθμους και για καλα κρυμμενη τραγουδοποιια και βαζει τριαμισι με αριστα το πεντε.Ενας τυπος με το ονομα Νικολας μιλαει για ενα κυνηγι θησαυρου σε 5 αρχαιολογικα μουσεια της Αθηνας και οτι αυτος και η ομαδα του κερδισε δωρο ενα βιβλιο και μια ξεναγηση στο Αρχαιολογικο Μουσειο.Φοβερο δωρο!
Τα αρθρα του Κουλογλου δεν ειναι...cool, τα βαριεμαι αλλα αυτο το διαβασα.Εχει δικιο σε ολα λεει.Καθε χωρα εχει το ποδοσφαιρο που της αξιζει.Ο Νικος Δημου γραφει για τα σκουπιδια αλλα οχι αυτα που ειναι πεταμενα στους δρομους, αλλα για τις παρανομες χωματερες.Γιατι κανεις δε λεει για ολα αυτα τα σκουπιδακια στους δρομους της Αθηνας; Κανεναν δεν τον ενοχλουν;
Το κοριτσι στην πολη για καποιο λογο ποτε δεν το διαβασα.Το βρισκω βαρετο χωρις να το εχω διαβασει...Ο Διοσκουριδης γραφει κι αυτος για το ντερμπι, τη στηλη του Ρηγοπουλου επισης ποτε δεν τη διαβαζω, επειδη ειναι βαρετη και αδιαφορη.Και η στηλη των atenistas ειναι βαρετη.Βαριεμαι να διαβασω τη συνεντευξη των abbie gale, πρωτον γιατι δεν τους εχω ακουσει ποτε και δευτερον επειδη σιχαινομαι τα αγγλοφωνα εναλλακτικα ελληνικα ασημα γκρουπακια.
Τη στηλη x-press ποιος τη γραφει; Ειναι μια στηλη που ασχολειται με τα ελληνικα media και σταζει πολυ χολη.Κατι μου λεει οτι τη γραφει ο Τσαγκαρουσιανος...Απο κατω mini interview με μια ηλιθια που εχει twitter και λεει οτι λατρευει τη μπουρκα.Η στηλη του Αρη Δημοκιδη ειναι η αγαπημενη μου, μου αρεσει να διαβαζω για τα social media.
Αρθρο για την εκθεση "Ασπρο Μαυρο" στο Μουσειο Φρυσιρα, με ενα δειγμα απο τα εργα.Δε μου αρεσουν, βαρετα κι αδιαφορα ειναι.Επομενως μην κανετε τον κοπο να πατε.
Γυριζω σελιδα και τι βλεπω; Τον Τρυφωνα Σαμαρα να δινει συνεντευξη...στη lifo που και καλα απαξιουσε να ασχοληθει με τα προσωπα της ελληνικης show-biz.Τι υποκριτες! Ασχολουνται μια χαρα μαζι τους.Ο Τρυφωνας μιλησε για τα παιδικα του χρονια και αποκαλυψε οτι ηθελε να γινει χορευτης αλλα δεν τον αφηνε η μανα του που ηταν κομμωτρια και του 'λεγε να γινει κομμωτης για να βγαλει καλα λεφτα...Ειπε οτι εχει χτενισει ολες τις διασημες, απο Βουγιουκλακη μεχρι Μονικα Μπελουτσι και οτι με ολες τα πηγαινε καλα και εκανε ο,τι ηθελε στα κεφαλακια τους...
Ευτυχως μετα τον Τρυφωνα το σωζουν με μια αποκαλυπτικη συνεντευξη του Νικολα Ζαργηνου για την αρχαιοκαπηλια.Διαβαζω οτι απο το 2007, 118 αντικειμενα εχουν επιστραφει στην Ελλαδα και Ιταλια, ενω 30.000 αντικειμενα εχουν κατασχεθει απο την Ελληνικη και την Ιταλικη Αστυνομια.
Βαριεμαι να διαβασω τη συνεντευξη του Αρη Σερβεταλη, απλα μια απορια εχω, αυτο που φοραει ειναι της γιαγιας του; Και επισης μια ακομα απορια για τη στηλη, τι μας νοιαζει που μεγαλωσε και που μενει; Τη στηλη με τα βιβλια δεν τη διαβαζω ποτε, επειδη δε μου αρεσουν τα βιβλια, επισης δε διαβαζω ποτε τα ημερολογια κουζινας, κριτικη του Κουτσογιαννοπουλου διαβαζω μονο οταν εχω δει πρωτα την ταινια.Μετα διαβαζω συνεντευξη του βελγου σκηνοθετη γκι κασιερς που μιλαει για την παρασταση "κατω απο το ηφαιστειο" που επαιζε μεχρι και σημερα στη Στεγη Γραμματων και Τεχνων.Ειναι διασκευη ενος γνωστου βιβλιου του Μαλκολμ Λοουρι.Η Ευα πηγε σημερα σε αυτη την παρασταση και μου ειπε οτι αν και ηταν δυσκολη, της αρεσε πολυ.
Δε διαβαζω επισης ποτε τη στηλη με τη μουσικη, γιατι δε με ενδιαφερουν τα ασημα γκρουπακια που δεν τα ξερει ουτε η μανα τους, τη στηλη του γκομενου της Ματσουκα επισης δεν τη διαβαζω ποτε, ουτε την κριτικη εστιατοριων, ουτε το club report, αφου μισω τα clubs.
Μου αρεσει η στηλη της Ρικας Βαγιαννη, μου αρεσει ο τροπος που απανταει στις ο,τιναναι ερωτησεις.Εχει δικιο για οσα λεει για την Αυστραλια οπου μενει τωρα.Οι πολεις του Καναδα και της Αυστραλιας εχουν την υψηλοτερη θεση οσον αφορα την ποιοτητα ζωης συμφωνα με την ερευνα που ανεφερα στην αρχη.
Διαβαζω φυσικα και το ζωδιο μου που γι' αυτη την εβδομαδα λεει πραγματα πολυ σημαντικα :

Η αποστολη σου για τους επομενους μηνες ειναι να εξετασεις τις βαθυτερες αναγκες σου και να δεις τι μπορεις να κανεις για να εξουδετερωσεις κατα το δυνατο τους φοβους σου, οι οποιοι σου τρωνε τσαμπα τον χρονο και την ενεργεια, γιατι αν το ψαξεις λογικα, δεν εχουν καμια βαση.Αλλα, απο την αλλη, οι λογικες διαδικασιες δεν επαρκουν παντα για να λυθουν συναισθηματικα προβληματα που ειναι βαθια ριζωμενα μεσα μας.Αυτα χρειαζονται μαλλον περισσοτερο συναισθηματικες διαδικασιες, ανθρωπινες εμπειριες και επαφη.Και μοιρασμα.Και ok, σε καποιες περιπτωσεις ψυχοθεραπεια.Αν θελησεις παντως να κανεις τωρα κατι τετοιο, εχεις ολοκληρο Δια και απο τον Μαρτιο τον Ουρανο με το μερος σου για να εχει μεγαλη επιτυχια το αποτελεσμα.Επισης, εχεις την ευκαιρια να απαλλαγεις απο οποιαδηποτε συνηθεια θεωρεις τοξικη.
Εχει πολυ δικιο σε αυτα που λεει και ειναι απιστευτο, ειναι σα να τα λεει για μενα και μονο.Γιατι οντως οι ψυχαναγκασμοι μου τρωνε τσαμπα χρονο και ενεργεια και δεν εχουν καμια βαση, οντως δεν αρκουν οι λογικες διεργασιες, οντως οι ανθρωπινες επαφες βοηθανε, οντως και η ψυχοθεραπεια μπορει να βοηθησει και μακαρι να απαλλαγω απο την τοξικη συνηθεια των ψυχαναγκασμων.
Τελος, το naked city, δηλαδη αυτοι που βγαζουν τα ρουχα τους για φιλανθρωπικο σκοπο μου φαινεται λιγο χαζο και υποκριτικο.Αλλα τι να κανουμε, το γυμνο πουλαει παντα.Σε αυτο το τευχος βγαζει τα ρουχα του ο Γιωργος Φακινος (who?) και αν μπορει καποιος να μου εξηγησει τι εννοει με αυτη του τη δηλωση :
"Γεννηθηκα στην Αθηνα και τη σιχαινομαι αυτη την πολη.Ισως γι' αυτο να την αγαπω ταυτοχρονα, γιατι μεσω των πραγματων που προσπαθω να κανω εχω φτιαξει εναν μικροκοσμο που τον μοιραζομαι απλοχερα κι ετσι νιωθω πως δεν ζω εδω".
What the hell does he mean?

fb code : contends correspondents

ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΤΟ TIVO NEWS (PAST POST)

ΠΑΛΙΟ ΠΟΣΤ
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011


Σε αυτο το ποστ θα γραψω για οσα διαβασα στο tivo.To tivo ειναι ενα τηλεοπτικο περιοδικο ποικιλης υλης οπως ειναι και τα αλλα του ειδους πχ 7 μερες tv.Ασχολειται με τα της τηλεορασης, εχει gossip, συνεντευξεις, μαγειρικη, θεματα υγειας, μουσικη, σινεμα, ζωδια.
Παμε να δουμε λοιπον:
-Κατερινα Παπουτσακη και Ορεστης Τζιοβας ειναι μαζι και σκεφτονται αρραβωνα (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Ο Μαραντινης και η Χρηστιδου θελουν δευτερο παιδι (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Ο Νινο αναζητα τον μεγαλο ερωτα οπως τον βιωσαν οι γονεις του (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Η (Σ)βισση θελει να γινει μιουζικαλ οπως η Μαρινελλα (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Η Βικυ Καγια παρακολουθησε την παρασταση "Ραους" (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
(Αξιοσημειωτο παντως ειναι οτι φωτογραφηθηκε με τους συντελεστες της παραστασης και ο λογος ειναι προφανης.Ο επωνυμος διαφημιζει με την παρουσια του την παρασταση)
-Ο Σαμπανης διαψευδει τις φημες που τον θελουν να εκανε προταση αρραβωνα στην Περιστερη σε ουζερι (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Ο Νικος Οικονομου (ποιος;) και η Ολγα Λαφαζανη (ποια;) ψωνισαν στην Κηφισια ρουχα για το μωρο που περιμενουν μεσα στον Απριλη (βαθμος ασημαντοτητας : 10 και βαλε)
-Τη φροντιδα δυο παιδιων απο την πρωην Γιουγκοσλαβια ανελαβε η Μπεσυ Μαλφα και Γερασιμος Σκιαδαρεσης (βαθμος ασημαντοτητας : 9)
-Η Ελενα Αναγιωτου, πρωην παικτρια του x-factor θα συνεργαστει με τον Κραουνακη (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Ετοιμοι για γαμο και υιοθεσια παιδιου Μαριαντα Πιεριδη και Δημητρης Καμενιδης (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
-Η Ρικα Βαγιαννη μετακομιζει Αυστραλια για να ειναι μαζι με τον αντρα της που διοριστηκε εκει (βαθμος ασημαντοτητας : 10)
Συνεντευξη στο περιοδικο δινει η Αννα Λιβαθυνου, η παρουσιαστρια του tv weekend στο alter, η οποια παραπονιεται που κανεις δε γραφει σωστα το επιθετο της.Λεει οτι αν δε γινοταν δημοσιογραφος θα ηθελε να γινει τροχονομος (μοιαζουν αυτα τα δυο επαγγελματα).Λεει ποσο σκληρη ειναι η δουλεια στην τηλεοραση, οτι θελει αγωνα, υπομονη και επιμονη.Ξεκαθαριζει οτι παραμενει ρεπορτερ και αναφερει οτι η πιο δυσκολη στιγμη στην καριερα της ειναι οταν πηγε να καλυψει τις κηδειες των μαθητων απο το Μακροχωρι Ημαθιας.Δεν της αρεσει λεει να βλεπει τον εαυτο της στην τηλεοραση και στο δρομο της λενε "εσυ δεν εισαι η κοπελα του Σαββατοκυριακου;".Το πιο τρελο της ονειρο δεν το αποκαλυπτει αφου ενστερνιζεται την κινεζικη παροιμια που λεει οτι αν θες να πραγματοποιηθουν τα ονειρα σου δεν τα αποκαλυπτεις.Λεει και κατι με το οποιο συμφωνω απολυτα."Ο,τι μαθαινουμε στη ζωη μας ειναι καλο.Δεν ξερεις ποτε που μπορει να σου χρησιμευσει".Απανταει ετσι σε οσους κατηγορουν τις μεσημεριανες εκπομπες.
Προσπερναω τα τηλεοπτικα νεα και παω στη συνεντευξη του ΠΡΩΤΟΥ Ελληνα master chef του Ακη Πετρετζικη ο οποιος θελει να κανεις σαφες σε ολη την Ελλαδα οτι δεν ειναι απλα master chef αλλα ο ΠΡΩΤΟΣ Ελληνας master chef : "Δεν κατεκτησα απλα τον τιτλο του Master chef, αλλα του πρωτου Ελληνα Master chef.Ο επομενος θα ειναι ο επομενος και μετα ο μεθεπομενος, αλλα εγω θα ειμαι παντα ο πρωτος, αυτη ειναι η μεγαλη διαφορα".Εις τους αιωνας των αιωνων αμην.Τα λεφτα λεει θα τα μοιραστει με τον Μιχαλη που ηρθε δευτερος (τον πιστευουμε; ας τον πιστεψουμε) και θα πανε μαζι ταξιδι για γευσιγνωσια.Αν η εμπειρια του στο παιχνιδι ηταν πιατο "θα ηταν ενα ολοκληρωμενο μενου, θα ειχε πρωτο, κυριως και επιδορπιο.Το πρωτο θα ηταν ενα απαλο πιατο, γιατι στην αρχη μπηκα πολυ χαλαρος και πολυ σιγουρος.Το κυριως θα ηταν κατι καυτερο με γλυκοξινη, γιατι στη διαρκεια του παιχνιδιου μερικες φορες ειχα καλα συναισθηματα, μερικες φορες κακα, αλλες ενδιαμεσα.Σιγουρα το επιδορπιο, ο τελικος και η νικη μου στο παιχνιδι, θα ηταν το καλυτερο απο ολα, θα ηταν το πιο γλυκο, αναλαφρο επεισοδιο του κοσμου".Πολυ ωραια παρομοιωση, δε συμφωνειτε; Καπως ετσι δε θα παρομοιαζετε και εσεις καποια δικη σας εμπειρια; Οταν προσπαθεις πολυ για κατι, οταν περνας δυσκολιες, χαρες και λυπες και στο τελος δικαιωνεσαι.Διπλα απο τη συνεντευξη του ΠΡΩΤΟΥ Ελληνα master chef εχει διαφημιση ενα βιβλιο για βαμπιρ.Τυχαιο; Μαλλον οχι.Ο ΠΡΩΤΟΣ Ελληνας master chef μοιαζει με βαμπιρ και θα ηταν καλη επιλογη για την ελληνικη εκδοχη του twilight...
Τελος, θα συμφωνησω με τον συντακτη που κανει αρνητικη στον alpha που προβαλλει ακομα και τις γιορτινες μερες τα αθλια και απαραδεκτα αστυνομικα σηριαλ "Κοκκινος κυκλος" και "Δεκατη εντολη".










ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΑΠΟΨΕ ΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ;

Πρεμιέρα απόψε για το Λάκη Λαζόπουλο και το "τσαντίρι" του. Όπως κάθε Τρίτη στις 21.00 στον Alpha ο γνωστός σατιρικός καλλιτέχνης μας προειδοποιεί ότι "θα γίνει της Τρίτης". Θα είναι όμως όπως παλιά που έπαιρναν φωτιά τα μηχανάκια της AGB, που άδειαζαν (λέμε τώρα) οι δρόμοι και όλοι ήταν στον καναπέ περιμένοντας εναγωνίως να αρχίσει ο Λάκης που θα σχολίαζε όλη την καυτή επικαιρότητα και θα έλεγε αυτά που σκεφτόταν ο απλός κόσμος και ήθελε να ακούσει κάνοντας τον να λέει "πες τα Χρυσόστομε"; Για να δούμε...Εγώ πάντως, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω τον ίδιο ενθουσιασμό που είχα παλιότερα για το "τσαντίρι", που είχα συνδέσει την Τρίτη με την εκπομπή αυτή, με τον ίδιο τρόπο που είχα συνδέσει τη Δευτέρα με το "παρα πέντε". Νέα (τηλεοπτικά) ήθη; Έφυγε το (τηλεοπτικό) πάθος; Είναι ήδη πολλά χρόνια και κουράστηκε ο τηλεθεατής; Μήπως άλλαξα εγώ; Άλλαξε ο κόσμος; Κουράστηκε όχι μόνο να βλέπει δελτία ειδήσεων και πολιτικούς στα παράθυρα αλλά και την αναπαραγωγή τους με τη μορφή σάτιρας; Κουράστηκε να περιμένει να εκφραστεί η γνώμη του μέσω άλλων ακόμα κι αν αυτός ο άλλος είναι ο Λαζόπουλος που τόσο αγάπησε; Δεν ξέρω...Εικασίες κάνω, εκφράζω μια απλή αίσθηση...Είμαι άραγε ο μόνος που δεν έχει όρεξη να δει απόψε Λαζόπουλο; Ακόμα κι αν γράψω γι' αυτόν μετά στο blog. Θα γίνει άραγε "της Τρίτης" στο twitter, όπως παλιά που έπεφταν βροχή τα tweets για το "τσαντίρι"; Νομίζω ότι θα είναι ελαφρώς πεσμένα τα νούμερα απόψε. 50αρι δεν νομίζω να κάνει, αλλά όχι και λιγότερο απο 40αρι. Από την άλλη, είναι η πρεμιέρα, έλειπε για καιρό από τη μικρή οθόνη ο Λάκης, η επιστροφή του διαφημίστηκε αρκετά και δεν αποκλείεται να κάνει υψηλή τηλεθέαση όπως και παλιά. Αλλά μετά έχω την εντύπωση ότι θα πέσουν αρκετά τα νούμερα για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω. Ο κόσμος δε θα γυρίσει την πλάτη στο δημοφιλή ηθοποιό, δεν έχει λόγο να το κάνει άλλωστε (κάποιοι βέβαια θα έχουν - αυτοί που ποτέ δεν τον συμπάθησαν ιδιαίτερα αλλά τον έβλεπαν), οι πιστοί του φαν θα συνεχίσουν να είναι πιστοί, απλά ο κόσμος θα αραιώσει. Δε θα έχουμε τα παλιά νούμερα. Άλλωστε και η ίδια η τηλεόραση αλλάζει, αλλάζουν οι συνήθειες του κόσμου. Στα μπλογκ, στο twitter συναντάς καθημερινά πολλούς..."μικρούς Μήτσους". Η σάτιρα έχει διοχετευθεί στο ίντερνετ και την κάνουν καθημερινοί άνθρωποι και όχι επαγγελματίες. Ο επαγγελματίας, όμως, είναι επαγγελματίας και η τηλεόραση εξακολουθεί να είναι το ισχυρό μέσο επικοινωνίας. Άλλωστε οι όποιες αλλαγές συντελούνται στα ΜΜΕ, δε γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά με την πάροδο του χρόνου.
Ποια είναι η άποψη σας;

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΛΕΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Δεν ξέρω αν γνωρίζετε το Σταμάτη Μαλέλη. Είναι ένας πολύ πετυχημένος άνθρωπος της ελληνικής τηλεόρασης. Έχει διευθύνει όλα τα μεγάλα κανάλια της χώρας. Έχει περάσει απο την κρατική τηλεόραση, το μέγκα, τον αντ1, το σκαι και τώρα είναι διευθυντής ειδήσεων στο σταρ. Επίσης έχει δημιουργήσει τη δική του σχολή δημοσιογραφίας. Αυτός ο πολύ πετυχημένος άνθρωπος αποκάλυψε πριν μερικά χρόνια ότι υπέφερε για χρόνια από κατάθλιψη. Μάλιστα υπέφερε από κατάθλιψη τα χρόνια που μεγαλουργούσε στην τιβι και όλοι μιλούσαν για εκείνον. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το βιβλίο του που μιλάει για αυτήν την ύπουλη ασθένεια και με αφορμή το βιβλίο μίλησε στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου.
Στη συνέντευξη λοιπόν λέει πως όταν πρωτομίλησε για το θέμα του δημόσια, δέχτηκε εκατοντάδες τηλέφωνα από ανθρώπους με κατάθλιψη από όλη την Ελλάδα και κυρίως από ανθρώπους που ζούσαν σε κλειστές κοινωνίες και που δεν ήθελαν να πάνε σε γιατρό. Τονίζει από την αρχή ότι το πρόβλημα είναι κατά βάση κοινωνικό και πως φυσικά στην εποχή μας με τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες οι άνθρωποι με κατάθλιψη έχουν αυξηθεί. "Η κατάθλιψη σε στερεί και από μια σειρά άλλα ενδιαφέροντα. Δεν κάνεις παραγωγικά πράγματα. Κάθεσαι στον καναπέ σου, τυλίγεσαι, κοιτάς τον εαυτό σου. Θα μπορούσανε πάρα πολλά παιδιά και μεγαλύτεροι άνθρωποι να μπουν πιο δυνατά στην παραγωγή, να μπουν στον αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία. Κι όμως μένουν στο σπίτι τους κλεισμένοι περιμένοντας πότε θα 'ρθει το τέρας...". Με το τέρας, εννοεί την κατάθλιψη.
Πόσο δίκιο έχει όταν λέει : "Το θέμα της ψυχικής υγείας πρέπει να το δούμε σοβαρά. Πολλοί το χλευάζουν. Να σταματήσουμε να το βλέπουμε σαν στίγμα. Δεν είναι στίγμα. Πονάει το χέρι μας και πηγαίνουμε στο γιατρό και πονάει η ψυχή μας και δεν πάμε; Χάνουμε τη ζωή μας και δεν πάμε;". Μακάρι να είδαν την εκπομπή πολλοί και πολλές που δεν έχουν ιδέα από τέτοια θέματα και τα χλευάζουν.
Και λέει για εμάς τους νέους : "Αυτοί θα βιώσουν αύριο μια αβίωτη κοινωνία και δε θα βρίσκουν δουλειά. Πώς θα παλέψουν αν είναι καταπιεσμένοι, αν είναι πεσμένοι, αν νιώθουν πανικούς, εαν φοβούνται; Θα κλειστούν στον εαυτό τους...". Πόσο δίκιο έχει.
Η κατάθλιψη, ξανατονίζει, δεν είναι μόνο προσωπικό θέμα αλλά κυρίως κοινωνικό. Είναι και σύμπτωμα του καπιταλισμού, λέει, που σε βγάζει από αρχές και αξίες και ότι σε μια κοινωνία που σκοπός είναι το κέρδος, οι νέοι δεν έχουν όραμα και η ζωή τους έτσι δεν αποκτά νόημα.
Ο λόγος που έπαθε κατάθλιψη; Έκανε πολλά χρόνια ψυχοθεραπεία για να διαπιστώσει πως για αλλού ξεκίνησε και αλλού πήγε...Σαν φοιτητής ήταν αριστερός, αντιδραστικός, επαναστάτης, με ιδέες και όραμα για μια άλλη κοινωνία και τελικά βρέθηκε χωρίς να το καταλάβει να υπηρετεί ένα μέσο που δεν είχε καμιά σχέση με τα πιστεύω του και τις αξίες του. Την τηλεόραση. Αν δείτε το δελτίο ειδήσεων του σταρ δε θα πιστεύετε ότι από πίσω κρύβεται ένας άνθρωπος σαν τον Σταμάτη Μαλέλη.
Τέλος πάντων, για να μην πολυλογώ, δείτε όλη τη συνέντευξη του εδώ γιατί λέει και άλλα πολλά :
http://www.youtube.com/watch?v=GRQNuFBPvys

Περιμένω εντυπώσεις και σχόλια.

ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ alt. ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΗΜΕΡΑ

Τον Ιούνιο του 2012 κυκλοφόρησε στα ελληνικά περίπτερα ένα νέο περιοδικό, το alt., με εξώφυλλο το "Μικρό Νικόλα" (είχε δώρο και το cd του). Όπως αθόρυβα μπήκε στην παρέα των ελληνικών περιοδικών, το ίδιο αθόρυβα έφυγε. "Πόσοι θα...ξεκινήσουμε και πού θα φτάσει ο καθένας μας, θα το ξέρουμε καλύτερα όταν αξιωθούμε να βγάλουμε το δεύτερο τεύχος" έγραφε ο διευθυντής του περιοδικού Θοδωρής Μανίκας. Τελικά δεν αξιώθηκαν...
Ήταν ωραίο περιοδικό, πάντως. Είχε θέματα κυρίως για alternative μουσική (βασικός κορμός του), για νεολαία, τέχνη, ίντερνετ, κοινωνία, πάντα με μια φρέσκια και εναλλακτική ματιά. Θα μπορούσε να κάνει καριέρα στον ελληνικό Τύπο σαν alternative νεανικό περιοδικό, κάτι σαν το "Ozon" αλα περίπτερο. Υπήρχε, άλλωστε, κενό στο είδος αυτό με το mainstream νεανικό "Free" να έχει κλείσει από καιρό, με το "Sonik" να έχει ξεπέσει και να ασχολείται αποκλειστικά με μουσική, με το "Ozon" να το βρίσκουμε σπάνια και να είναι λες και χάθηκε και με τη "Lifo" και "Athens voice" να μην αφιερώνουν πολύ από το περιεχόμενο τους στη μουσική.
Ωστόσο, και πάλι, δύσκολα θα τα κατάφερνε το alt. Όσο alternative και να (θες να) είσαι, λίγο promotion το θες για να επιβιώσεις. Δεν είναι όμως μόνο θέμα διαφημιστικής προβολής. Ας δούμε τη "Lifo". Δεν κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά, μόνο επειδή είναι free-press, αλλά επειδή κατάφερε να χτίσει ένα όνομα και μάλιστα χωρίς διαφήμιση. Ο λόγος; Πολύ πιθανόν επειδή εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο μέρος, απευθυνόμενο σε ένα κοινό που ήταν λες και το περίμενε να έρθει. Του έδωσε αυτό που δεν έβρισκε στο Nitro και μάλιστα δωρεάν. Το alt. ακόμα και να ήταν free-press θα ήταν δύσκολο να κάνει αίσθηση και να αντέξει στον πλέον ανταγωνιστικό χώρο των free-press. Και το alt. και το κάθε alt. Είναι θέμα timing, συγκυριών, κοινωνικών έως και πολιτικών συνθηκών. Σκεφτείτε το αυτό για διάφορα περιοδικά που πέτυχαν (πχ τα περιοδικά του Κωστόπουλου) αλλά και άλλα μέσα επικοινωνίας, όπως τηλεοπτικά κανάλια, sites κτλ.
Γυρνώντας στο alt. να πούμε ότι είχε εξαιρετικό χαρτί (καλά δεν ήταν και Soul), κάποια ενδιαφέροντα δημοφιλή αλλά όχι mainstream πρόσωπα, όπως ο "μικρός Νικόλας", κάποια χρήσιμα θέματα όπως που να βρείτε καλά και φτηνά ρούχα. Έλειπε, όμως, το προσωπικό στυλ, μια ξεχωριστή και γερή υπογραφή και άλλα. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως με τον καιρό δε θα άλλαζε και δε θα βελτιωνόταν. Αλλά δεν του δόθηκε αυτή η ευκαιρία.
Τι φταίει; Η κρίση; Το ίντερνετ; Το ότι ο κόσμος αγοράζει μόνο το Hello και τις γλυκές ιστορίες; Όλα αυτά ενδεχομένως, μπορεί και τίποτα. Σίγουρα, πάντως, τα πράγματα στα ελληνικά ΜΜΕ δεν είναι καθόλου εύκολα και τελικά φαίνεται πως δεν υπάρχουν συνταγές ούτε για επιτυχία ούτε για...αποτυχία.

Εσείς τι πιστεύετε; Πόσο δύσκολο είναι και πώς θα καταφέρει ένα νέο περιοδικό, free-press ή περιπτέρου, πρώτον να επιβιώσει και δεύτερον να πετύχει και να ξεχωρίσει στη σημερινή εποχή και στη δεδομένη φάση των ΜΜΕ; Ποιοι παράγοντες θα συντελέσουν στην επιτυχία ή αποτυχία ενός νέου εκδοτικού εγχειρήματος στον Τύπο; Τι χρειάζεται ο κόσμος και οι νέοι να διαβάσουν σήμερα; Τι θα τους κάνει να αγοράσουν ένα περιοδικό και να γίνουν τακτικοί αναγνώστες του;

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΑ SOCIAL MEDIA...

Λοιπόν, νέα στήλη στο blog, με όσα έχουν πει για τα media, παραδοσιακά, new και social media, άνθρωποι, επιστήμονες κυρίως, που ασχολούνται με αυτά και τα μελετούν. Ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, επικοινωνιολόγοι κ.α.

Ας δούμε λοιπόν σε αυτό το ποστ, τι έχουν πει για τα social media κάποια διακεκριμένοι επιστήμονες :

"Μέσω της καθημερινής ενασχόλησης με τα social media βιώνουμε την ψευδαίσθηση της παρέας, χωρίς τις απαιτήσεις της οικειότητας. Μπερδεύουμε τις online δημοσιεύσεις και τα σχόλια με την πραγματική επικοινωνία. Τείνουμε να θυσιάσουμε τη συζήτηση στο βωμό της διασύνδεσης".
Sherry Turkle, ψυχολόγος

"Όταν twittάρουμε εκκρίνεται ντοπαμίνη και επιτελούνται διαδοχικά νευροχημικές διαδικασίες σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, γι' αυτό και νιώθουμε ενθουσιασμό".
Stan Tatkin, καθηγητής Κλινικής Ψυχολογίας στο UCLA

"Πλέον χτίζονται σχέσεις που αρχίζουν και τελειώνουν στον εικονικό κόσμο : άνθρωποι που γίνονται φίλοι αλλά δεν συναντιούνται ποτέ, ταξίδια που πραγματοποιούνται μέσω του Google Earth, ακόμα και σεξ μέσω μιας online πλατφόρμας. Η λέξη "σχέση", όμως, δεν ταιριάζει στο είδος της επικοινωνίας που αναπτύσσεται στα κοινωνικά δίκτυα, αφού ο καθένας μένει στον μικρόκοσμο του δικού του εγώ".
Κώστας Γεμεντζής, ψυχαναλυτής



 

  

TOO MANY PASSWORDS...

Ζούμε στην εποχή της επανάστασης του Διαδικτύου το οποίο έχει φέρει τεράστιες αλλαγές στην καθημερινότητα του ανθρώπου, σίγουρα την έχει διευκολύνει, αλλά άλλο τόσο την έχει κάνει δύσκολη.
Γι' αυτό ακριβώς το θέμα μιλάει ο Κοσμάς Βίδος στο τελευταίο τεύχος του ΒΗmagazino. Πιο συγκεκριμένα εστιάζει στα passwords που μπορεί να είναι τόσα όσα και τα sites στα οποία είναι κανείς εγγεγραμμένος. Φόρουμ, σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, μπλογκ, e-shops, e-mail και πολλά άλλα. 
Στην αρχή, αγαπητοί αναγνώστες, τα πράγματα ήταν απλά. Είχες ένα e-mail, άντε συμμετείχες και σε κανένα φόρουμ. Μετά ήρθε το hi5, το myspace και μετά έσκασε σαν βόμβα το facebook. Και εκεί που νόμιζες ότι τέλειωσαν οι διαδικτυακές εμπνεύσεις, σκάει μύτη το twitter. Και μετά το instagram. Και ποιός ξέρει τι θα ακολουθήσει. Πολλοί από τους χρήστες που έχουν λογαριασμό σε πολλούς διαδικτυακούς τόπους χρησιμοποιούν διαφορετικό username και διαφορετικό password για τον καθένα. Εκεί είναι που μπορεί να τα χάσει κάποιος. Όπως ο αρθρογράφος που μπέρδεψε το pin της κάρτας ανάληψης με τον κωδικό του σε διαδικτυακό κατάστημα ρούχων. Λογικό με τόσους κωδικούς που έχει οι οποίοι οι περισσότεροι είναι για το ίντερνετ. Πολλά, άλλωστε, σήμερα τα κάνουμε ηλεκτρονικά, όπως να πληρώσουμε τη ΔΕΗ.
Πολλοί, από την άλλη, έχουν ένα κωδικό για όλα. Αυτό, όμως, για κάποιους δε συμφέρει, για ευνόητους λόγους.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος : "Με όλα αυτά τα mpougatsakia9878676567 (ο κωδικός για ένα σάιτ διαδικτυακής γιόγκα που χαρίζει εγκεφαλική διαύγεια), ksexasoulis8967, pin787845679 κτλ. που υποχρεώνομαι να θυμάμαι, και με ένα μόνο μυαλό να τα διαχειρίζεται, τείνω να μην έχω πρόσβαση στη ζωή μου". 

Ποια είναι η άποψη σας για το θέμα; Εσείς έχετε πολλά passwords; Μπορείτε να τα θυμάστε; Τα διαχειρίζεστε; Έχει κρασάρει ποτέ το μυαλό σας;    
 
Παρακολουθήστε το θέμα και στο Νο1 φόρουμ του ελληνικού ίντερνετ, www.phorum.gr, διαβάστε τις απόψεις άλλων χρηστών και εκφράστε και τη δική σας :

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΠΟΣΤ ΤΟΥ ΜΗΝΑ!

Λοιπόν, από εδώ και στο εξής στο Stefanos and the media θα απονέμουμε (δηλαδή εγώ θα απονέμω) βραβείο καλύτερου ποστ από την ελληνική μπλογκόσφαιρα κάθε μήνα. Δηλαδή ποιο ποστ ήταν το καλύτερο του μήνα.
Για τον Οκτώβριο, λοιπόν, το βραβείο καλύτερου ποστ το παίρνει η..........




insidieuse ( http://insidieuse.blogspot.gr/)

για το ποστ της με τίτλο "Τα χρόνια της νιότης" (http://insidieuse.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2.html)

Έκανε πολύ καλή δουλειά. Με το ποστ της ξύπνησε πολλές αναμνήσεις σε πολλούς από εμάς, μας έκανε να χαμογελάσουμε και να λησμονήσουμε την παιδική μας ηλικία, τότε που όλα ήταν τόσο απλά.
 

TOO MANY PASSWORDS...

Ζούμε στην εποχή της επανάστασης του Διαδικτύου το οποίο έχει φέρει τεράστιες αλλαγές στην καθημερινότητα του ανθρώπου, σίγουρα την έχει διευκολύνει, αλλά άλλο τόσο την έχει κάνει δύσκολη.
Γι' αυτό ακριβώς το θέμα μιλάει ο Κοσμάς Βίδος στο τελευταίο τεύχος του ΒΗmagazino. Πιο συγκεκριμένα εστιάζει στα passwords που μπορεί να είναι τόσα όσα και τα sites στα οποία είναι κανείς εγγεγραμμένος. Φόρουμ, σάιτ κοινωνικής δικτύωσης, μπλογκ, e-shops, e-mail και πολλά άλλα. 
Στην αρχή, αγαπητοί αναγνώστες, τα πράγματα ήταν απλά. Είχες ένα e-mail, άντε συμμετείχες και σε κανένα φόρουμ. Μετά ήρθε το hi5, το myspace και μετά έσκασε σαν βόμβα το facebook. Και εκεί που νόμιζες ότι τέλειωσαν οι διαδικτυακές εμπνεύσεις, σκάει μύτη το twitter. Και μετά το instagram. Και ποιός ξέρει τι θα ακολουθήσει. Πολλοί από τους χρήστες που έχουν λογαριασμό σε πολλούς διαδικτυακούς τόπους χρησιμοποιούν διαφορετικό username και διαφορετικό password για τον καθένα. Εκεί είναι που μπορεί να τα χάσει κάποιος. Όπως ο αρθρογράφος που μπέρδεψε το pin της κάρτας ανάληψης με τον κωδικό του σε διαδικτυακό κατάστημα ρούχων. Λογικό με τόσους κωδικούς που έχει οι οποίοι οι περισσότεροι είναι για το ίντερνετ. Πολλά, άλλωστε, σήμερα τα κάνουμε ηλεκτρονικά, όπως να πληρώσουμε τη ΔΕΗ.
Πολλοί, από την άλλη, έχουν ένα κωδικό για όλα. Αυτό, όμως, για κάποιους δε συμφέρει, για ευνόητους λόγους.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος : "Με όλα αυτά τα mpougatsakia9878676567 (ο κωδικός για ένα σάιτ διαδικτυακής γιόγκα που χαρίζει εγκεφαλική διαύγεια), ksexasoulis8967, pin787845679 κτλ. που υποχρεώνομαι να θυμάμαι, και με ένα μόνο μυαλό να τα διαχειρίζεται, τείνω να μην έχω πρόσβαση στη ζωή μου". 

Ποια είναι η άποψη σας για το θέμα; Εσείς έχετε πολλά passwords; Μπορείτε να τα θυμάστε; Τα διαχειρίζεστε; Έχει κρασάρει ποτέ το μυαλό σας;    

tv up and down

tv up

1.Οι πρεμιέρες των νέων ελληνικών προγραμμάτων. Είναι τόσα λίγα πια που ό,τι κι αν είναι μας προκαλεί μέχρι και ενθουσιασμό.

2.Η Πόπη Τσαπανίδου. Είναι τόσο όμορφη και γλυκιά γυναίκα και τόσο καλή παρουσιάστρια που σε κάνει να θες να παρακολουθήσεις την εκπομπή της όσο κι αν μισείς να ακούς για Τρόικες, μέτρα, περικοπές, Μέρκελ κτλ.

3.Η πανέμορφη Ασί στην ομώνυμη σειρά του ΑΝΤ1. Μόνο για εκείνη θα καθόμουν να δω ένα ολόκληρο επεισόδιο.

4.Τα ενδιαφέροντα ρεπορτάζ της "Ελένης" που επιτέλους αφορούν την καθημερινότητα και τη ζωή του κόσμου, δηλαδή της νοικοκυράς κατά βάση, που κάθεται και την παρακολουθεί εδώ και χρόνια, αφήνοντας λίγο στην άκρη το ανούσιο lifestyle των επωνύμων. Αν το παραμερίσουν και εντελώς, θα είναι μια μεγάλη αλλαγή η οποία θα αξίζει να σημειολογηθεί από τους τηλεκριτικούς.

5.Τα ντοκυμαντέρ της ΕΡΤ που δε θα δεις σε κανένα ιδιωτικό κανάλι.

tv down

1.Αμερικάνικες σειρές τύπου "Vampire diaries" που συνεχίζουν να κατακλύζουν την ελληνική tv και δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στους νέους που τις παρακολουθούν.

2.Ο "θρίαμβος της αγάπης" στο TV ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Ο "θρίαμβος της βλακείας" έπρεπε να λέγεται.

3.Το "Δέστε τους" που φέτος επιβεβαιώνει ακόμα περισσότερο τον τίτλο του.

4.Ο πολύ κακός προγραμματισμός στον ΑΝΤ1. Άνω-κάτω τα έχουν κάνει, κυρίως με τα τούρκικα που συνεχώς τους αλλάζουν ώρα προβολής και προκαλούν σύγχηση στις γιαγιάδες μας.

5.Ο "τηλεκύβος" στον ΑΝΤ1. Χωρίς σχόλια...

mag up and down

mag up

1.Η απομυθοποίηση των hipsters -της φυλής εκείνης που έδινε την εντύπωση ότι προωθούσε και έδινε ψήφο εμπιστοσύνης- από τη Lifo και πιο συγκεκριμένα από τον εκδότη Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, ο οποίος κατά παράξενο τρόπο σε κάνει να συμφωνείς πάντα μαζί του (κατά βάθος) κι ας μην το παραδέχεσαι.

2.Το άρθρο "Θεοδώρα και εξουσία" που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ιστορικά θέματα" (τεύχος 119, Οκτώβριος 2012) του μεταπτυχιακού φοιτητή Βυζαντινής Ιστορίας, Κωνσταντίνου Αγγελή. Όσα χρειάζεται να ξέρεις (λεπτομέρειες θα μπορούσαν να αποφευχθούν) για τη γνωστή αλλά και αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία της ιστορίας του Βυζαντίου σε μερικές σελίδες. Εξαιρετικός επίλογος.

3.Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο "Βανδαλισμοί και Graffiti στην αρχαιότητα" του Κωνσταντίνου Μαντά, Δρ Αρχαίας Ιστορίας Πανεπιστημίου Μπρίστολ στα "Ιστορικά θέματα" (τεύχος 119)

4.Το ρεπορτάζ για τα πολιτικά σκάνδαλα στην Ελλάδα στο ΒΗmagazino (14 Οκτωβρίου 2012) του Ηλία Νικολαίδη.

5.Το ρεπορτάζ για τις Αθηναίες λεσβίες στη Lifo (τεύχος 311). Ήταν κάτι που έλειπε από τον έντυπο Τύπο. Ένα θέμα όχι δημοφιλές και μια κοινωνική ομάδα για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα.

mag down

1.Το άρθρο για τους σύγχρονους γκει του Γιώργου Πανόπουλου στην Athens Voice. Αν και δυσκολευτήκαμε λίγο να καταλάβουμε τι θέλει να πει ο αστρολόγος, συμπεράναμε ότι μάλλον δεν ξέρει ούτε ο ίδιος τι θέλει να πει. Γιατί ο γκέι να είναι θυληπρεπής, εκκεντρικός και αντισυμβατικός;

2.Τα lifestyle περιοδικά που θεωρούν ότι περάσαμε ένα τέλειο Καλοκαίρι με ξεκούραση και ξεσάλωμα και τώρα γυρνάμε στις δουλειές μας για ένα...δύσκολο χειμώνα. Μην παίρνετε κι όρκο.

3.Τα περιοδικά φωτογραφίας. Γιατί τόσο ακριβά;

4.Το νέο τηλεπεριοδικό Super tv. Μια από τα ίδια. Θα μπορούσε να πρωτοτυπήσει και στο περιεχόμενο εκτός την τιμή (90 λεπτά).

5.Το ότι πρέπει να πάρουμε την extra έκδοση του "Βήματος" για να πάρουμε μαζί και το ΒΗmagazino.